Πειθαρχία

...Κεφαλαιο 8...

Εχω ξεκινήσει να ετοιμάζομαι για το μπαρ..σε λιγο θα ερθει και η Αλίκη απο το σπίτι μου..εχω τελειώσει με τα μαλλιά μου,που τα εχω κανει σπαστά και συνεχιζω με το μακιγιαζ...ενώ δεν μου αρεσει το έντονο μακιγιαζ αυτη την φορα υποκύπτω στην γοητεία των Σκουρων χρωμάτων...και χρησιμοποιώ σαν βάση το μαύρο και το γκρι...βάζω μαυρο μολιβι τονίζοντας πιο πολυ τα μάτια μου και τελευταίο,το μυστικό μου...κόκκινο κραγιόν...το απλώνω στα χείλη μου και κοιτάζομαι στον καθρέφτη...υπέροχα..

Ανοιγω την ντουλάπα μου και περνώ ενα κόκκινο φόρεμα που δεν εχω φορέσει ποτέ..και απλα μου ειχε κανει δωρο η Νινα,καιρός να το αλλάξουμε αυτο..
Βγάζω τις μπιτζαμες και επιλέγω να μην φορέσω σουτιέν καθώς αυτο το φόρεμα ειναι στραπλες..διαλέγω ενα κόκκινο εσώρουχο,Μπραζίλ αρκετά κοφτό...και το φοράω,βάζω το φόρεμα και κοιτάζομαι..Μμμ ναι νομιζω οτι ειμαι ενταξει..βάζω τα μαύρα μποτινια μου και περνώ το μαυρο τσαντάκι μου και έτοιμη.

Ακουω το κουδουνι και σκέφτομαι...πανω στην ώρα..ανοιγω την πόρτα και βλεπω μια πανέμορφη κοπελα..
"Εισαι κούκλα.."φοράει ενα μαυρο φόρεμα..και το πλούσιο μπούστο της ξεχειλίζει..το μακιγιαζ της ειναι έντονο και τα πράσινα της μάτια ξεχωρίζουν..καλα ο Εκτορας θα πάθει πλάκα..

"Ναι καλα..κοιτά πως εισαι εσυ.."
Κοιτάω τον εαυτό μου και μετα εκείνη..
"Μην λες ανοησίες..νομιζω φαινετε η διαφορά..πάμε;"

"Ναι πάμε!"
"Ο Εκτορας θα μας περιμένει στο μπαρ..μου ειπε."
"Οκ!"

Με τράβηξε απο το χέρι και αφου κλείδωσα την πόρτα βγήκαμε εξω..
Μπήκαμε στο αμαξι της και ξεκίνησε για το μπαρ...

Σταματησε εξω απο ενα πολυ πμορφο μπαρ..με μοβ πινακίδες και αρκετά φώτα..τα τζάμια ηταν γυάλινα σε μοβ απαλή απόχρωση και κάλυπτε μερικά πράγματα.
"Βγες απο το αμαξι και περίμενε μισο λεπτό."
Μου λεει και γνέφω..βγαίνω εξω και πατάω στο άτσαλο τσιμέντο..

"Στέφανε παρτο και βάλτο κάπου προσεχτικά κακομοίρη μου.."ακουω την υστερική τσιρίδα της Αλίκης και κοιτάω προς το μέρος της,μιλάει με ενα αγόρι..και εκείνος σηκώνει τα χέρια ψηλά σαν ένδειξη οτι παραδεινεται.
Γυριζω το κεφάλι μου και το μάτι μου πέφτει σε μια τελεια..μεγάλη..τι μεγάλη..τεράστια μηχανή..μαύρη..χωρίς καμία γρατσουνια..και ενα κράνος πανω...την ακόμπάω και ακουω μια φωνή..

"Τι νομιζεις οτι κανεις;"αυτη η φωνή τρυπάει στα αυτιά μου και με κανει να γυρισω..
"Εσυ!"λεμε και οι δυο και δείχνουμε ο ένας τον αλλο..
"Τι νομιζεις οτι έκανες με το μωρό μου.."
"Απλα την θαύμαζα..μου αρέσουν οι καλου γούστου μηχανές.."
"Χαχα..εσένα...Χαχα..ας γελάσω."
"Εισαι τοσο γάιδαρος πάντα;"
"Ναι σε όσες με προκαλούν..και για μισο..με αποκαλέσες γάιδαρο;"