Πειθαρχία

...Κεφαλαιο 21...

Οδυσσέας..

Ο καιρός μου μαζι της..περναει ευχάριστα..εχω μαθει παρα πολλα για εκεινη..και χαιρομαι που με εμπιστεύεται...η εμπιστοσύνη που μου εχει με κανει να θαυμάζω για εκεινη...

Ειναι ενα πλάσμα υπεροχο..και ξερω γιατι την ερωτευτικα απο την πρώτη στιγμη που την είδα.

Απο την αλλη στο μόνο πράγμα που έχουμε θεμα ειναη στην σχολή..δεν μπορω να ειμαι ο εαυτός μου ξαι εκεινη κανει τα πάντα να με προκαλεί.

Ιδικα στην σχολή...τα πρώτα πέντε κουμπιά ειναι ανύπαρκτα..πριν λίγες μερες εκανε την στολή κοντομάνικη..σκίζοντας την...
Καθε φορα που έβλεπα το πλούσιο μπούστο της..κατι με έπιανε..ασφυκτιουσα..νόμιζα οτι θα καω απο την φωτιά της.

Ηταν απόγευμα και ειχα καθίσει να σημάζεψω την τάξη..
"Κυριε καθηγηταα."γύρισα την πλάτη μου και μόλις την ειδα γουρλωσα τα ματια μου..
"Ντύσου..."έτριξα και εκεινη μπυ χαμογελασε με ενα πονηρό χαμογελο.
Έκλεισε την πορτα και την κλείδωσε.
"Νόμιζα οτι θα μου λύνατε την απορία.."

Το δάχτυλο της εκανε βόλτες στο στήθος μου και εγω την κοιτούσα..μεχρι που θα το πήγαινε;
Το χέρι της κατέβαινε όλο και πιο κατω και μπήκε μεσα απο το παντελονι...
"Μμμ.."μου ξέφυγε ενα βογκητο..με άναψε παλι η ατυμη..

"Αλήθεια μπορείτε να μου δείξετε τι πρεπει να κανω..να ας πουμε πως μπορω να αφόπλισω μια καραμπίνα;"
Στραβοκαταπια και την κοίταξα στα ματια...
"Εύκολα..πολυ εύκολα...θες να σου δείξω;"
"Ναι.."
Τράβηξα το χέρι της απο το παντελονι μου και την σήκωσα πανω μου..οτι υπηρχε στην έδρα ειχε πέσει κατω.

Την ακούμπησα πανω και με τις παλάμες της στηρίχτηκε...
"Θα σε μαλώσω..τι τρελές ειναι αυτες..Στεφάνου..δεν εχεις κανέναν σεβασμο.."
"Κυριε..μου αρεσει οταν γίνεστε άγριος και θυμώνετε."
Με το ενα μου χέρι τράβηξα τα μαλλιά της απο την μια μεριά και χώθηκα στον λαιμο της...τον δάγκωσα ρουφώντας τον...θελω να νιωθω οτι εχω αφήσει το στίγμα μου πάνω της..πτι το σωμα της μου ανήκει και ειναι μονο δικό μου.

Λύνω την ζώνη μου και κατεβάζω το παντελονι μου όσο θελω..στηρίζω τα πόδια της στους όμους μου και μπαίνω με δυναμη μεσα της..

"Αχχ...Οδυσσέα.."
Συνεχιζω με τον ίδιο άγριο ρυθμό και οταν νιωθω πτι ειναι έτοιμη να τελειώσει χαμηλώνω την ένταση μου..τελειώνουμε και οι δυο μαζι φωνάζοντας ο ένας το όνομα του άλλου..
"Κυριε καθηγητά..νομιζω πως το κατάλαβα."
Λεει και ανασαίνει βαρια..γελαω..και της δίνω ενα φιλί.

Αφου έχουμε ντυθεί με κοιταει..κάθετε στην αγκαλια μου πανω στο γραφείο και μοιράζει φιλια στον λαιμο μου.

"Οδυσσέα...μήπως να σε βοηθήσω να τα μαζέψεις;"
"Ναι..άντε κανε καμία δουλεια γυναίκα.."την σηκώνω απο πανω μου και της δίνω μια μπάτσα στον πισινό..ανα πηδάει και μου ρίχνει ενα δολοφονικό βλεμμα..με το ζόρι κρατιέμαι να μην γελάσω.

Τα μαζεύει ολα...και οταν τελειωνει..μου χώνει ενα χαστούκι..
"τι ηταν αυτο;"
"Για να μάθεις να με βάζεις να κανω δουλειές..χωρίσαμε.."φωνάζει και την κοιτάω τρομαγμένος..βγαινει εξω και την κυνηγάω..την βλεπω να εχει λυθεί στα γέλια και νιωθω την καρδια μου να επιστρέφει στην θεση της.
"Επρεπε να δεις τηην φάτσα σου..Οχ..ήσουν ολα τα λεφτα."
"Εσυ μικρη θα μου το πληρωσεις πολυ ακριβά..να το ξερεις,αυτο δεν θα σου περάσει."της λεω και γελαει..σε όλη την διαδρομή γελούσε..μου εςπαςε τα νεύρα..εγω φρικαρα και εκεινη εκανε πλάκα.

Χέιι..επειτελους έγραψα..ελπιζω να σας αρεσει❤️❤️τα σχολια δικά σας!❤️