Πειθαρχία

...Κεφαλαιο 23...

Είχαμε φτάσει επειτελους στον Προορισμό μας..ηταν τελεια..ίδιος το σπίτι..ηταν τεράστιο..και ειχε ενα μεγαλο κήπο..

Μου αρεσε παρα πολυ..ο Οδυσσέας μου τραβηξε το χερι και στράφηκε προς το μέρος μου.
"Μην αχνόνεσαι..ειναι όλοι πολλοί καλοί..θα το δεις.."

Και ειχε δικιο..η μητέρα του ηταν μια γλυκύτατη γυναίκα..το ίδιο και πι θείοι του και οι θείες του..ο Παπούς του πολυ καλοπροαίρετος άνθρωπος..η γιαγιά του φάνηκε λιγο περίεργη και δεν κατάλαβα το γιατι.Η μαλλον το κατάλαβα μετα.

"Γιαγιά..απο εδω η Καλλοροη..ειναι η κοπελα μου."
" Μου θυμίζει την Ηλιανα.."ειπε με μια ξινηλα στην μουρη..ποια ειναι αυτη;"Τι λες βρε γιαγιά...η Καλλιροη δεν εχει καμία σχέση με την Ηλιανα..και τελος παντων να εισαι ευγενική."

"Καλα τελος πάντων..γεια σπυ κοπελα μου..χάρηκα που σε γνώρισα εγω ειμαι η Στεφάνια..μπορείς να με φωναζεις ετσι."
"Χάρηκα κυρία στεφάνια.."
Ειπα ευγενικα και την αγκάλιασα.

Με πείρε απο εκει και μου σύστησε τα μικρά ξαδέρφια του και την βαφτιστιρα του που απο οτι κατάλαβα της είχε μεγάλη αδυναμία..κανει για παιδια..θα γινόταν πολυ καλός πατέρας.
Οχι Καλλιροη δεν σκεφτόμαστε ετσι..τέρμα.

"καλλιλοη πάμε..να παιτσουμε..;"
"Εμ..ναι έλα πάμε."
Ειπα στην μικρη και με τραβηξε με δυναμη...καθίσαμε στον κήπο και παίζαμε με τις κούκλες..
"Τι κάνουν εδω οι γυναίκες τις ζωής μου;"
"Βλε νονε..τι βλακείες λες..εγω δεν εομαι η γυναίκα της ζωής σου..εγω ειμαι του Πάνου."
Γέλασα με την ζωη μου..αυτο το κοριτσι εχει παρα πολυ πλάκα.

"και Δεν μου Λες Σαντυ μου..ποιος ειναι αυτός ο Πάνος;"
"Ο Αδελφός της Μαριάννας..της φίλης μου..ειναι λιγο βλάκας αλλα εχλει πλάκα και μου αγόρασε και δαχτυλιδλι.."
Εγω συνέχιζα να γέλαω..δεν μπορούσα τα μικρά εχουν πολυ πλάκα.
Έδειξε το δαχτυλάκι της και λαμπιριζε ενα μικρο ψεύτικο δαχτυλίδι.

"Παιδια ελάτε για φαγητό.."φωναξε η μητέρα του και όλοι σηκωθήκαμε πανω..καθως τρώγαμε υπηρχε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα που απολάμβανα.
"Και δεν Μόυ λες κοριτσι μου..εσυ τι σπουδάζεις;"
"Εμ..στην σχολή του Οδυσσέα σπουδάζω."άκουσα το γέλιο του Πδυσσεα και τον χτύπησα.
Ο Θείος του ο Πέτρος κοιτούσε με ανοιχτό το στομα.
"Ηταν μια αστεία ιστορία."ειπε ο Οδυσσέας και συνέχισε να γελαει..

"Νονε..αλήθεια ποτέ θα αγολασεις και εσυ στην Καλλιλοη δαχτυλίδλι;Θελω να γινει νονά μου.."εγω αρχισα να πνίγωμε με το νερο μου και ο Οδυσσέας μου χτυπούσε την πλάτη.
"Χρήστος κοριτσι μου....Οδυσσέα χτυπά την καλα στην πλάτη.."έδινε οδηγείες η μητέρα του και εγω έκανα ενα σήμα οτι ειμαη καλα.

"Νονε..δεν μου απαντάς."
"Σαντυ μου..κάποια στιγμη θα γινει και αυτο..δεν πας να παίξεις τωρα;"ειπε γλυκα η Μητέρα του και το ευχαριστήθηκα..μας έβγαλε απο την δύσκολη θεση.

"Μητέρα θα της έλεγα εγω..άλλωστε ολα στο προγράμμα ειναι..την Καλλιροη την Αγαπαω.."
Έλιωσα με τα λόγια του..και τον κοίταξα αποχαυνωμένη.Τα εννοούσε η ολα ηταν απλα για τους γονείς του;

"Χαιρομαι παιδι μου..χαιρομαι παρα πολυ.."

Το βραδυ μείναμε εκει στο σπίτι των γονιών του..επειδη..έπιασε καταρρακτώδεις βροχή και δεν μπορούσαμε να φύγουμε.
Τα δωματία μας ηταν ξεχωριστά..παλι καλα γιατι δεν ηθελα μα ερθω σε δύσκολη θεση.

"Μωρό μου σου έφερα ρούχα."
"Ευχαριστω.."πηρα την μπλουζα που μου άφησε καο την φόρεσα..αρχισα να γέλαω οταν ειδα την στάμπα..
"Σου άρεσαν οι guns and roses;"
"ΕΕ..κάποτε όλοι περνούσαμε την εφηβεία.."γέλασα και ενιωσα την αγκαλια του.
"Δεν θελω να πάω μεσα."
"Έλα ρε Πδυσσεα..θες..και δεν ακουω κουβέντα."
"Μα..σε βλεπω ετσι και μου έρχεται να σε φάω.."
Φιλάει τον λαιμο μου..και κατεβαίνει κατεβάζοντας κάπως την μπλουζα..μόλις καταλαβαινω τι πάει να κανει τον σταματάω..
"Εξω..τωρα.."
"Πφφ..με ανάψες καλα καλα  και με διώχνεις."
"Για αυτο υπάρχουν και τα κρύα ντουζ.."τον πείραξα και τον Εβγαλα εξω.

Κλείδωσα την πορτα και ξάπλωσα..
Πφφ..ολα αυτα άραγε να τα εννοούσε;

Ταρατατα..να και κεφαλαιο εδω..❤️❤️❤️Ελπιζω να σας αρεσει..περιμενω τα σχολιακια σας❤️