Πειθαρχία

...Κεφαλαιο 3...

Ενιωσα κάποιον να με σκουνταει και άνοιξα τα μάτια μου..τα ρολαρα...και κοίταξα τον μπαμπά μου...
"Καλλιρόη φτάσαμε.."ειπε και κοίταξα γύρω μου..το τοπίο ειχε σκοτεινιάσει αλλα ο ήλιος επικρατούσε..ελάχιστα βέβαια αλλα επικρατούσε στον ουρανό....τεντώθηκα και βγηκα απο το αμαξι...το πόδι μου βυθίστηκε σε κατι και κοίταξα γύρω μου..ηταν όλα χιονισμένα...

Η θέα και το οξυγόνο που υπηρχε ηταν υπεροχο..το πρωτο πράγμα που αντικρισα ηταν ενα ξύλινο..αρκετά μεγαλο σπιτάκι...και διπλα του,αλλα τρία περιπου...

"Τι λες μπορείς να μείνεις εδω;"με ρώτησε ο Μπαμπάς και έγνεψα..
Εννοείται οτι μπορω να μείνω εδω....
Πρόχωρισαμε λιγο και έβγαλε ενα κλειδί απο την τσέπη του...

"Καλο λερωτο..."κοίταξα ενθουσιασμένη και τον αγκαλιασα σφιχτά...
"Μπαμπά..αυτο ειναι τεράστιο..."
"Ηθελα να έχεις ολες τις ανέσεις..."γέλασα και του έσκασα ενα φιλί στο μάγουλο..

"Ειναι υπεροχο..."
Μπήκα μεσα ξαι κοίταξα γύρω μου,το εσωτερικό ηταν ακομα πιο ωραίο απο το εξωτερικό..
Υπηρχε τζάκι..και όμορφοι καναπέδες..ζεστό και φιλόξενο.

"Τα πράγματα σου ειναι πανω...θα ερθει η μαμα αύριο να σε βοηθήσει να τα τακτοποιήσεις..."
"Ενταξει μπαμπάκα...τα λεμε!"τον αγκαλιαζω και με φιλάει στο κεφάλι,με χαιρετάει και φεύγει...

Ξαπλώνω στον καναπέ και βολεύομαι...με πέρνει ο υπνος αμέσως..

(...)

Το κρύο ειναι έντονο ξαι αναγκάζομαι να ξυπνήσω...ανάβω το τζάκι...και αμέσως εξερευνώ το σπίτι...ειναι υπεροχο...υπάρχει ενα μπάνιο μεσα στο δωματιο μου,και ενα ακομα δωματιο..η κουζίνα ειναι τεράστια και πολυτελές γεμάτη φαγητά...και απορώ ποτέ πρόλαβε και τα έφτιαξε..

Λίγες ωρες αργότερα εχω φτιάξει τα πράγματα μου και εχω πετάξει τις κουτες..

Ακουω το κινητο μου να χτυπαει και βλεπω οτι ειναι η Νινα ....

"Μωρό μου;"
"Έλα τρελή μου...τι κανεις,πως ειναι τα Γρεβενά,γνώρισες κανα μανάρι.;"
"Παιδι μου...εχθές το βραδυ έφτασα και ειναι ακομα οχτώμιση το πρωι...ποτέ να βρω μανάρι..δεν εχω βγει καν απο το σπιτι..."

"Ααα μάλιστα...καλα τοτε...να σου πω το απόγευμα θα έρθω με την Αμαντα και την μητέρα σου..να σε δω,μου ελειψες.."
"Μόλις εχθές έφυγα.."
"Δεν εχει σημασία..εμενα μου λείπεις καθε λεπτό.."
"Χαχα,καλα γλυκουλα μου...τα λεμε το απόγευμα φιλια στην Αμαντα.."
"Οκ...μπαιιιι"

Κλεινω το τηλεφωνο και ανοιγω την τηλεόραση...χαζεύω τα ηλιθεια πρωινάδικα απο την βαρεμάρα μου...κάποια στιγμη ακουω το κουδουνι...και σηκώνομαι.

Ανοιγω την πόρτα και μπροστά μου βλεπω εναν αντρα...ξανθό...με πράσινα μάτια και απο πανω γυμνο..ξεκάθαρα φαίνονται οι πολυτελέστατοι κοιλιακοί του..

"Εμ..γεια.."λεει και χαμογελάει..
"Γεια.."
"Ξερεις μένω διπλα...και..κλείσω κλειδώθηκα απέξω...ειμαι χαζός το ξερω...μήπως έχεις τηλεφωνο να πάρω εναν κλειδαρα;"χαμογελάει άχνα

"Ναι εννοείται περνά μεσα..εχει πολυ κρύο.."
Του δίνω το τηλεφωνο να παρει τον κλειδαρα και όσο περιμένει μιλάμε...

"Ειδα εχθές οτι μετακόμισες εδω..."
"Ναι...παρεπιπτωντος..με λένε Καλλιροη.."
"Έκτορας..Δράμα όνομα το ξερω αλλα..οκ!"
"Μου αρεσει..."χαμογελάω και ακουω το κουδουνι...

"Ο Κλειδαράς..."λεω "Α,ωραία...ευχαριστώ για όλα....δεν ξερεις ποσό με βοήθησες..τα λεμε."
"Τιποτα καλε!"

Ανοιγω την πόρτα και μαζι με τον κλειδαρα φεύγει...

Το πιο fail κεφαλαιο εβερ...αλλα θα ηθελα να επισημάνω οτι ειμαι άρρωστη και ο πυρετός εχει κάψει την φλάντζα του εγκεφάλου μου...😔επόμενο δεν εχω ιδεα πότε ούτε στο Κανονισμοί..ρχω ιδεα ποτέ θα βαλω...