Πειθαρχία

...Κεφαλαιο 26...

Πίνουμε χαλαρά τα ποτά μας και σαν παρέα γελάμε...

Η Αμαντα εχει συχνά κόκκινα μάγουλα..και οτι λεει ο Εκτορας γελαει..απο την αλλη η αλλη κατεβάζει τα ποτα σαν νερο και το βλεμμα της φαίνεται περριεργο...μωρε λες;

"Μωρό μου χορεύουμε;"μου λεει ο Πδυσσεας και χαμογελάω..
"Γιατι οχι.."λεω και πιάνω το χερι του,κακο αυτο που έκανα,που τους άφησα μόνους τους,αυτοί θα φαγωθούν...

Μπαίνει ενα ωραίο τραγουδι,ξέφρενο και χορεύω στον ρυθμό..κουνιέμαι αισθησιακά πανω στον Οδυσσέα και εκεινος χαμογελάει σαν χαζό,με τρελενει αυτός ο Άνθρωπος.

Πιάνει την μέση μου και με σφηγκει πανω του..νιωθω την στύση του και κρυφογελαω...
"Βλέπεις ποσό σε θελω;;;"ψυθιριζει.."Και εισαι μονο δικη μου..το ξερεις Αυτο ετσι;"συνεχιζει.."Γιατι τέτοια ανασφάλεια,και βέβαια ειμαι δικη σου.."
"Κοιτά τα λιγούρια απέναντι.."
"Αμάν ρε Οδυσσέα..."λεω και παω να γυρισω στο τραπεζι,με κρατάει και με σφηγκει πανω του...
"Έλα μωρό μου,πλάκα κανω.."
Τον αγκαλιαζω και του δίνω ενα φιλί..δεν σταματάω λεπτο και σηκώνομαι στις μητες και συνεχιζω να τον φιλάω...τα χερια του ταξιδεύουν παντού και σταματάνε στα οπίσθια μου,τα σφηγκουν και ρχεται πιο κοντα μου,τα δόντια του χαράζουν τα χειλη μου και μετα τα γλύφουν...εχω ανάψει για τα καλα..τον απομακρύνω και ενώνουμε τα μέτωπα μας..

"Οδυσσέα..σε αγαπαω.."
Του λεω και με κοιταει σαν να ειδε ούφο..δεν επρεπε να του το πω;
"Και εγω μωρό μου,και εγω.."

"Μωρη σκροφα..φύγε μακριά του γιατι..θα σε κανω να φτυσεις αίμα.."
Ακούγεται η φωνή της Αλίκης μεσα στην οχλαγωγία και κοιτάω υον Οδυσσέα..σκατα.

Τρέχουμε προς το τραπεζι και ο Εκτορας προσπαθεί να χωρίσει την Αλίκη με την Αμαντα...
"Απολαύστε το θεαμα.."λεει"ρε χωρίστε εδω που κοιτάτε χαμένα...με εχει σκοτωσει στο ξύλο η Αλίκη."
Τρεχει ο Οδυσσεας και την πιάνει απομακρύνοντας την απο τον Εκτορα..

"Είχες πει πτι θα με αγαπάς για πάντα..οτι δεν θα χωρίσουμε λεπτο..πτι εισαι το αλλο μου μισο...με κοροϊδέψες...ημουν μικρη και αθώα..πάρε το τσουλι σου τωρα και φύγε μην σε βλεπω..."τσίριξε η Αλίκη και εγω με τον Οδυσσέα μείναμε..
"Η καρδια μου..."φωναξε ο Οδυσσεας και σωριάστηκε στο καναπέ..

"Τα πα και ξελαφρωσα..."ειπε η Αλίκη και εγω έτρεξα στον Οδυσσεα...
"Έκτορα...επειδη...το εγκεφαλικό δεν το γλιτώνω ξεκινά να τρέχεις..οταν...φτάσεις Τρίκαλα σταματά."

Ο Εκτορας βγαινει εξω και η Αμαντα νε κοιταει..
"Γιατι δεν μου είπες τιποτα;"
"Δεν το ήξερα..τα ειχε με άλλον..δεν ειχε αναφέρει τιποτα ποτέ.."
Απολογιθηκα....και πραγματικά έλεγα την αλήθεια.

" Θα τον σκοτώσω...θα του πιω το αίμα..."φωναξε ο Οδυσσεας και αρχισε να τρέχει..."Που πας παιδι μου;"
Αρχισα να τρέχω πισω του και πισω μου η Αμαντα...
Μπήκαμε στο αμαξι μαζι του..και Εσφηγκε το τιμόνι...ενταξει αδερφή του και αυτός κολλητός του αλλα δεν νομιζω οτι υπάρχει λόγος να κανει ετσι...

"Του το ειχα πει..του το ειχα πει.."συνέχεια μονολογούσε αυτο το πράγμα..
αποφάσισα να μην επέμβω..και σώπασα ανακαθοντας στο κάθισμα.

Χειιι Οοο..προβλήματα...αλήθεια θελω να κοιτάξετε το κεφαλαιο στο Αλλο μου βιβλίο και να μου πείτε αν θέλετε να κανω την ιστορία που σας ειπα..ειναι ανάγκη...