Πειθαρχία

...Κεφαλαιο 17...

Οδυσσέας

Μόλις εφτασα στα Γρεβενά έτρεξα στην σχολή κατευθείαν...μπήκα στο γραφείο μου και ειδα το πεταμένο γράμμα πανω στο γραφείο...
Το πήρα στα χέρια μου...και το άνοιξα...τα χέρια μου έτρεμαν,πραγματικά δεν ηθελα να ειναι αυτο που νομιζω.

Οδυσσέας Παπακωσταντίνου καλείται για να παρουσιαστεί στον ελληνικό Στρατο...και να συμμετέχει στην σωτηρία του Ιράκ...

Έλεγε και αλλα αλλα δεν ειχα κουράγιο να το διαβασω όλο...
Οτι υπηρχε στο γραφείο μου με μια κινηςη επεςε κατω και έγινε κομμάτια.

Πως θα το πω στην Καλλιροη;Δεν μπορω να φύγω...ακομα καλα καλα δεν αρχισε η ζωη μου...και τωρα...η σχολή μου...τι θα απογίνει που με τοσο κόπο την έφτιαξα...μαζι με τον πατέρα μου.

Κάθισα στον καναπέ και εβαλα τα χέρια μου πανω στο κεφάλι μου...Θεέ μου δεν μπορω να γίνω παλι αυτο που ημουν...δεν μπορω να ζήσω παλι σε συνθήκες πολέμου..και να ζω με τον φόβο μήπως χάσω κάποιον.

Ακούσα τον ήχο της πόρτας και μετα την φωνή του Έκτορα..
"Τι έγινε..το διάβασες;"
Ειπε και κοίταξε το γράμμα στο πάτωμα.
"Ναι.."ειπα μονολεκτικά,δεν ειχα καμία όρεξη να μιλησω.
"Μην ανχωνεσαι..το ξερω δεν ειναι εύκολο αυτο που σου ζητούν..αλλα σκέψου το ειναι η δουλεια σου.."
"Οχι πλεον,πήγα εθελοντικά δυο φορές..αλλα απο τον τελευταίο πόλεμο στην Τουρκία..δεν μπορω να το κανω ξανα αυτο..ειναι περα απο τις δυνάμεις μου...αυριο θα πάω να μιλησω στον λοχεία Καπετανίδη."

"Οπως θες..αλήθεια τι έγινε με την μικρη.."
"Είμαστε μαζι..αυτη δεν θελω να χάσω Έκτορα..νομιζω οτι δεν εχω ξαναερωτευτει ετσι."

"Το κάνατε;"

"Σκάσε ρε μαλακα...σιγά μην σου πω."
"Κατάλαβα..."
"Εσυ φταις...εχθές μας διέκοψες.."
"Ααα πουλάκι μου....πες το ετσι.."
"Ναι ομως σκασμός...δεν θελω να με πάνε μεσα...."
"Σιγά ρε..η μικρη ειναι ενήλικη...δεν υπάρχει πρόβλημα.."
"Τελος παντων...αλήθεια η Αλίκη που ειναι την επερνα τηλεφωνο.."

"Η Αλίκη..τις τελευταίες μερες εχει παρτίδες με εναν αντρα περιεργο...με τατουάζ,λιγο άγρια φάτσα...πολλα σκουλαρίκια...δεν μου αρεσει καθόλου η φάτσα του..ούτε η παρέα της Αλίκης..με κάλεσε προ χθες για ενα ποτό και ηταν και αυτός και άλλοι δυο φουσκωτοί,ίδιας προέλευσης...με πολλα τατουάζ και σκουλαρίκια...και κατι γυναίκες...σκέτες πορνες...με
Κατι φόρεματα κοντά,και στενά..πολυ στενά...χωρίς καθόλου ηθική...αυτες οι γυναίκες με αηδιάζουν...δεν ταιριάζουν αυτοί οι ανθρωποι στο στυλ της Αλίκης ..παρα ειναι όμορφη για εκείνους...φοβάμαι μην την μπλέξουν με τιποτα ουσίες..εκει στο μπαρ ηταν και ενα βαποράκι..προμήθευσε στον ενα φουσκωτό χόρτο..."

Έβλεπα την άνυσηχιχ του στο Μάτι...και λογικό..με την Αλίκη ειναι φίλοι...παρα πολλα χρόνια...και την αγαπάει...μου εχει υποσχεθεί πως θα την προστατεύει αιώνια..
Σηκώθηκα πανω και πήρα τα κλειδιά μου..
"Πάω να δω τι γινεται.."ειπα και ο Εκτορας έγνεψε..
"Εγω εχω μάθημα..."
"Ενταξει..σε λιγο θα γυρισω"
"Οκ.."

Καβάλαω την μηχανή και Γκαζονω...φτάνω στο σπίτι της Αλίκης και χτυπάω το κουδουνι...απο μεσα ακούγεται οχλαγωγία...
Ανοίγει η πόρτα και βλεπω εναν αντρα..ψηλό..γεροδεμένο..με χιλιάδες τατουάζ στα μπράτσα...και δυο σκουλαρίκια στο προςωπο..το ενα ειναι στο χείλος του και το αλλο στο φρύδι του.
Η φάτσα του δεν μου αρεσει αλλα θα φερθώ ψύχραιμα.
"Ειναι η Αλίκη εδω;"
"Και ποιος την ζητάει.."μου λεει με βλεμμα.
"Ο αδερφός της..φωναξε την."λεω απότομα..
"Οδυσσέα γύρισες;"
"Ναι...εισαι καλα;"
"Μια χαρά ειμαι...η Καλλιροη τι κανει;"
"Καλα..ποιος ειναι αυτός;"
"Ο Σταύρος...ειναι φίλος μου.."

"Μονο φίλος σου;"ρωτάω και σηκώνω το φρύδι μου.
"Περιπου...θες κατι τωρα;"
"Ο Εκτορας μου ειπε οτι αυτοί που συχνάζεις φτιάχνονται κιόλας...με χόρτο..μην κανεις καμία βλακεία.."
"Ο Εκτορας να κοιταει την δουλεια του..."
Μου λεει με ηφος και αγριεύω.
"Ο Εκτορας νοιάζεται για εσένα!"
"Αν νοιαζόταν για εμενα δεν θα ερχότανε δω μεθυσμένος..και να προσπαθούσε να με βιάσει...δεν θελω παρτίδες μαζι του πλεον..νόμιζα οτι ειναι φίλος μου.."
Ενιωσα το αίμα να πηγαινει στο κεφάλι μου...τι εκανε λεει;

Έτρεξα προς την μηχανή και εβαλα μπρος..πολυ γρήγορα ειχα φτάσει στην σχολή.

Μπήκα μεσα και τον ειδα να κανει μάθημα...έτρεξα κατα πανω του και του έχωσα μια μπουνιά.
Δεν κρατήθηκα...με τιποτα..

"Τι έπαθες;"με κοιταει και πιάνει την μύτη του που τρέχει αίμα.
"Έπαθα οτι σε εμπιστευόμουν και εσυ πηγές να πηδήξεις την αδερφή μου...δηλαδή τι παίζει με εσένα;"
Φώναξα και ο Έκτορας με κοιτούσε αποσβολωμένος.
"Ημουν μεθυσμένος..της ζήτησα συγνώμη...και μου ειπε οτι ειναι ολα καλα..δεν φταίω.."
Φωναξε...και με το ζόρι κρατιόμουν μην του ρίξω και άλλες.
Το τηλεφωνο μου χτύπησε και σταμάτησα να το κοιτάω και επικεντρώθηκα στο κινητο μου..

Ηταν απο την Καλλιροη..κλίση ειχα και ενα μήνυμα...

Απο Καλλιροη: Μπες λιγο στο γραφείο σου...

Χειλη λοβς...επιτελούς κάπως ξεκόλλησα αν και δεν εναι το τέλειο κεφαλαιο κατι ειναι και αυτο...το σχολιακι σας και το αγαπημενο αστέρι....😍