Πειθαρχία

...Κεφαλαιο 9...

Πρωι,σχολή..το κεφάλι μου πονάει..και σέρνομαι...τα χθεσινά ποτά ηταν μπομπα..σίγουρα..σηκώθηκα βαριεστημένα και ετοιμάστηκα...λιγο πριν προλάβω να πιω μια γουλιά απο υον καφε μου ακούστηκε το κουδουνι..

Σηκώθηκα απο την καρέκλα και άνοιξα την πόρτα..
"Χέρι..κοριτσι,γιατι έφυγες εχθές;"
" καλημέρα Αρχικά...αν και κατι μου λεει οτι δεν θα ειναι καλη,και κατα δεύτερον με τσαντησε ο Αδερφός σου..αλήθεια πως τον λένε είπες."

"Οδυσσέα..εσείς πι δυο έχετε πολυ πλάκα,να μου το θυμηθείς οτι κάποια στιγμη θα είστε μαζι.."
"Ιού..οχι.."
"Γιατι λίγος σου πέφτει.."

"Καθόλου λίγος δεν μου πέφτει λίγος...και ωραίο προςωπο εχει..και ωραία μάτια,ωραία χαρακτηριστικά..ατέλειωτες γωνιές,ωραίο σωμα..εναν κολο...Παναγία μου..και...ενταξει νομιζω φτάνει,σαν Λυσαρα κανω..απλα δεν μου κάνουν κλικ οι και καλα μάγκες.."

"Χιχι,την έχεις δαγκώσει τη λαμαρίνα..άκου με..και δεν ειναι μάγκας..απλα εχει ενα άγριο στιλ.."
"Αχα..με επισες..άντε πάμε.."

Ειπα και την τράβηξα...

Φτάσαμε στην σχολή και πραγματικά φοβόμουν να μπω μεσα..τι με εχει πιάσει δεν ξερω...μετα απο λίγη σκέψη μπήκα τελικά...σήμερα απο πτι ειδα στο προγράμμα θα ήμασταν όλη μερα εξω...ναιπ...μεσα στο ψόφοκρύο...

Άφησα την τσάντα μου μεσα στο ντουλαπάκι μου και βγηκα μαζι με τους άλλους εξω,δίστιχος για εμενα..ηταν περιπου 20 άντρες και τρεις γυναίκες..που δεν μου γέμιζαν και πολυ το μάτι..στριμώχτηκα βαθιά στους άντρες για να μην φαίνομαι..

"Καλημέρα...σήμερα,επειδη εχει καλη μερα αποφάσισα..αντι για να κάνουμε την εξασκειση με τα όπλα..να κάνουμε λίγη γυμναστική γιατι κάποιοι απο εδω ειναι σε χάλια φόρμα...όποτε για αρχη..τρέξιμο..δέκα γύροι όλο τον χώρο.."

Γουρλωσα τα μάτια και κοίταξα τον χώρο...ηταν τεράστιο συγκρίνονταν με γήπεδο..ξεφυσηξα..και ξεκίνησα το αργό τρέξιμο μαζι με τους άλλους...

"Πιο γρήγορα..μην είστε τοσο κότες,τι θα κάνατε αν ξεσπούσε πόλεμος,τι θα κάνετε οταν πάτε να δούλεψε και έχετε ανάγκη;Χρειάζεται ευελιξία και πείρα..γρήγορα τωρα.."

Μετα απο τρία περιπου λεπτά ειχα παιθανει και προσπαθούσα μάταια να ανασανω..οι δέκα γύροι ολοκληρώθηκαν και έπεσα με φορα στην καρέκλα στην ακρη του σταδίου..οπως θα το ονομάσω γιατι κάπως ετσι μου μοιάζει..

"Εσυ ιδικα μην κάθεσε...σήκω τωρα..."μου φωναξε..και ειχε ενα διαπεραστικό βλέμμα..λες να κατάλαβε ποιος εςπαςε την μηχανή του.
"Έλατε όλοι εδω.."
Φωναξε και εγω Καθήσα στην καρέκλα καθως δεν με έβλεπε..ηθελα να ξεκουραστώ τα ειχε φτύσει.