"Klasgenoten"~ Jacob Sartorius | Boek 1

9

Luna

Het is zaterdagochtend en ik keek op mijn wekker. Het is 10:23. Ik denk dat ik Alana maar eens wakker moet gaan maken. Maar dan wel op een rare manier.... PRANKEN!!! Ik pakte een supersting en een glaasje water. Ik heb Micheal ook wakker gemaakt zodat hij kon filmen. Ik zette de wekker zo dat hij om half elf af zou gaan, en als ze dan niet wakker wordt gooit Micheal wel een kussen naar haar.

BEEB BEEB BEEB BEEB BEEB

Ze werd niet wakker.

"Micheal, gooi een kussen." Fluisterde ik, en hij gooide de kussen naar Alana terwijl hij aan het filmen is.

"Bruh?!" Schreeuwde Alana. Ik heb haar nog nooit zo snel zien opstaan dan die ene keer toen ze zich had verslapen voor haar voetbalwedstrijd, toen kwamen er verschillende coaches van profclubs naar haar kijken.

"Goedemorgen!" Lachte ik en Michael.

"Waar moet ik straks in slapen?" Zuchtte ze en keek naar haar bed. Haar haar begon pluizig te worden zonder dat ze het weet.

"Buiten, nou kom op. We gaan eten." Zei Michael en gooide mijn telefoon terug.

We liepen naar beneden en lieten Alana's bed nat achter. We zaten aan aan tafel en ik zag wafels te maken.

"Omg!" Alana stond op.

"Wat is er?" Vroeg ik. Ze draaide zich om en rende naar boven.

"We zijn Jesse vergeten!" Zei ze en ik hoorde haar voetstappen naar boven gaan.

"Oh shit." Zei Michael en rende achter haar aan.

Oh ja, Jesse! Hoe kon ik nou zo dom zijn! We zijn hem gewoon gisteren vergeten te voeden terwijl hij in zijm kamer aan het spelen was.

"Dit is jouw schuld!" Hoorde ik Alana zeggen tegen Michael.

"Wat? Mijn schuld! Het was die van jullie, ik was bezig met mijn schoolwerk. Het is jouw schuld." Zei Michael terug.

"Jij bent ouder Michael, weet je wat dat betekent? Dat jij meer verantwoordelijkheid hebt en ook de verantwoordelijkheid om ook eens even aan Jesse te denken. Ik en Lana zorgen alleen maar voor hem."

Toen was het stil voor een seconde. Totdat ik Jesse hoorde huilen. Fijn, die twee hebben ruzie terwijl ze ook gewoon Jesse konden voeden. Ik liep naar boven en zag dat Alana Jesse vast hield. Ik zag dat Michael niet in de kamer stond en dat Jesse heel slapjes was.

Alana liep naar beneden met Jesse nog steeds vast. Ik zocht naar Michael die waarschijnlijk weer eens woest is.

Laat me zeggen dat Alana en Michael wel eens eerder ruzie hadden. Meer dan ik had met Michael en ook veel ergere.

Ik liep weer naar beneden nadat ik Jesse zijn kamer beetje had opgeruimd. Alana had Jesse op haar shoot en voerde hem.

"Luna je wafels zijn aangebrand." Zei Alana beetje boos.

"Ook dat nog." Ik rende naar de wafels maker die beetje rook liet zien. Ik opende de wafel maker en zag het zwarte, verbrande stuk erin liggen.

Er ging een telefoon over en ik keek naar achteren. Het was Alana's telefoon.

Alana

Jacob heeft me net geappt dus ik keek snel naar mijn telefoon.

Jacob:
Hey, gaat het nog door vandaag?

Ik:
Ja, denk ik. Sorry er was iets gebeurd maar ik zie je wel daar.

Jacob:
Kan ik je niet ophalen?