"Klasgenoten"~ Jacob Sartorius | Boek 1

20

-Luna-

Ik hoorde mijn wekker gaan en ik ramde met mijn hand op mijn nachtkastje waar me telefoon zat.

"Alana, wakker, school!" Zei ik en wreef in me ogen, geen reactie. Ik keek naar haar en zag haar vredig liggen slapen. Ik stond met moeite op en liep naar Alana toe om te zien of ze nog leefde. Net wanneer ik op haar wilde springen, veranderde ik mijn gedachte en voelde ik een gemene lach opkomen.

Ik pakte haar telefoon en deed haar wekker uit aangezien ze die altijd zet om toch nog op te staan.

Stilletjes liep ik uit de kamer naar de badkamer om mezelf klaar te maken. Na het douchen had ik mijn witte shirt waarop stond "Wifi." Met een hartje erom heen en mijn blauwe jeans. Ik vlocht mijn haren in twee ingevlochten vlechtjes en liep weer naar beneden. Toen ik langs de kamer liep, hoorde ik de zachte ademingen van Alana nog steeds door gaan. Mooi.

"Goede morgen Michael." Zei ik en zat neer bij de keuken tafel naast Jesse die in een kinderstoeltje zat.

"Waar is Alana?" Vroeg hij en plaatste een paar lekkere wafels op tafel.

"Ze wilt niet opstaan." Zei ik en keek hem aan. "Maar laat haar maar, ze wordt straks vast wel wakker." Zei ik en lachte heel onschuldig naar hem. Hij knikte zijn hoofd en ik pakte een wafel.

Ik at mijn wafel heel rustig en gaf af en toe Jesse en stukje. Ik nam ook nog de tijd om even op me telefoon te kijken of er wat is gebeurt in de klas.

Na het ontbijt legde ik mijn bord in de vaatwasser en liep weer naar boven om mijn tas te pakken. Ik deed de deur open en zag Alana nog steeds slapen, man wat slaapt ze veel zeg. Heel stilletjes pakte ik mijn tas en mijn jas en keek Alana voor een seconde aan.

"Dagdag Alana, Karma is vandaag gekomen!" Zei ik en Alana begon te bewegen. Snel rende ik de deur uit en deed de deur dicht totdat ik geen geluid meer hoorde. Ik opende de deur op een kiertje en zag dat Alana nog steeds sliep.

Ik liep de trap af en deed mijn schoenen aan. Ik deed mijn jas ook aan en liep met mijn tas naar de tuin nadat ik doei had gezegd aan Michael en Jesse. Ik liep naar het schuurtje en pakte mijn fiets.

Onderweg naar school had ik deze rare gevoel in me borst. Een warm, pleasing gevoel dat me best wel blij maakte maar ook raar. Soms komt Jacob ook uit het niets in mijn gedachten, zoals gisteren.

Huiswerk= Jacob,
Afwassen= Jacob,
Alana slaan= Jacob,
Slapen= Jacob.

Wat gebeurt er met me!

~

Toen ik aankwam op school, liep ik naar mijn kluisje om mijn jas daarin te zetten. De bel ging al over vijf minuten en snel keek ik nog naar mijn rooster.

Eerste uur had ik mentorles samen met Alana's klas...

Dat wordt eens interesant.

-Alana-

Ik werd wakker doordat er zonlicht in mijn ogen brandde. Ik wreef in mijn ogen en probeerde mijn ogen te openen.

Wat fijn, eindelijk is een keertje zon als ik opsta in plaats van dat donkere, blauwe lucht.

Wacht,

Snel keek ik naar de klok op mijn telefoon, kwart over negen.

Shit, nee! Ik kan niet te laat zijn! Waarom juist vandaag!

Ik schrok en gelijk was ik wakker. Ik sprong uit mijn bed en rende naar de badkamer om me snel klaar te maken.

Na mijn snelle douche rende ik naar mijn kleding kast en pakte de eerste de beste kleding stuk dat ik kon pakken. Toen ik het aandeed zag ik dat het mijn grijze Nike traingspak was met een zwarte crop top eronder. Eh, gaat wel.

Snel borstelde ik mijn haren en deed het in een donut knot. Ik smeerde wat crème op mijn gezicht en rende naar beneden met mijn tas in mijn handen.

Ik deed mijn schoenen aan en rende naar de schuur om mijn fiets te pakken. Snel rende ik weer terug naar het huis om alles op slot te doen aangezien ik als laatste hier was. Ik sprong op mijn fiets en begon keihard te trappen.

Toen ik aankwam op school, was het eerste uur allang al begonnen. Oh god, nee!

Ik rende naar het klaslokaal en deed de deur open waar de hele klas mij aankeek. De docent keek mij aan en gebaarde dat ik moest zitten. Ik zat neer naast Luna die leek alsof ze haar lach moest inhouden.

"Vind je het grappig?" Vroeg ik en ze knikte haar hoofd.

Ik deed mijn tas open en zag mijn iPad helemaal bekladdert door mijn stiften die zijn opengegaan.

Luna ging stuk en ik kon niets anders meer doen, dan meer naar beneden zakken in mijn stoel en mijn capuchon over mijn hoofd te doen.

~

De bel was gegaan en ik had mijn iPad kunnen schoonmaken. Fijne start van de dag joh! Heel leuk, maar niet heus.

"AlanAYE!" Zei Jacob die samen met Luna kwam aanlopen.

"Dat is mijn woordje, aye." Zei ik geërgerd en deed mijn tas dicht.

"Nou, iemand hier is een beetje boos." Zei Luna en ze liepen achter me aan.

"Ja hoe komt het? Mijn wekker is niet gegaan, niemand maakte mij wakker en ik had geen wafels."

"Ik maakte je nog wakker en zei 'Alana, wakker, school' maar je reageerde niet." Zei ze.

"En ik kon Luna niet zien omdat ze pas vijf minuten voor de bel aankwam." Zei Jacob.

"Aahw." Zei Luna en ze keken wlkaar aan.

Ik maakte een kokhalsde en gooide mijn stiften weg. Zonde, het waren best wel dure stiften.

"Ach, ga toch een eind fietsen joh!" Zei Luna en ik rolde mijn ogen.

"Kunnen jullie niet gewoon naar de klas gaan? Ik ben al laat, moet ik dan nog een keer laat komen?" Zei ik en liep de klaslokaal uit.

"Ik zei toch, Karma." Hoorde ik Luna zeggen en ze liepen weg.

"Ik zei toch, Karma." Zei ik Luna na. "Karma kan mijn-" Ik werd onderbroken door de tweede bel.

"Nee! Niet weer!" Schreeuwde ik en rende weer naar de klas.