"Klasgenoten"~ Jacob Sartorius | Boek 1

21

Luna

Na een paar uurtjes school te hebben gehad wou ik eventjes wat halen bij de kantine samen met kuona, Jacob en Alana. Ik kan het niet helpen maar ze hebben een snoepautomaat. Niet zomaar een snoepautomaat, nee. Het is DE snoepautomaat van mijn leven. Ik ga er bijna elke dag langs en vreet mezelf vol met mijn lievelingschocolaatjes: Bueno en Snickers. Deze keer haalde ik Snickers.

"Vreetzak." Zei Kuona stilletjes, maar ik kon haar nog horen. En blijkbaar Alana en Jacob ook want die begonnen zich ermee te bemoeien.

"Ze is geen vreetzak, maar mijn koekiemonster!" Zei Jacob terwijl hij mijn hoofd beet pakte en het tegen zijn borst hield.

"Uhg, niemand kent me hier goed hé?" Zei ik terwijl ik mijn hoofd van Jacobs borst hield.

"Ze is en ChocoUnicorn." Zei Alana.

"Eindelijk iemand die me wel goed kent!" Zei ik terwijl ik met mijn hand naar Alana gebaarde en haar vervolgens knuffelde. We lachten en begonnen te lopen. Toen ik om de hoek liep kam er iets hards tegen me aan en viel ik op de grond. Ik hield mijn hoofd vast en Jacob hielp me omhoog via mijn bovenarmen. Ik keek naar die persoon en zag gelijk dat het Jamie was.

"Jamiee!" Zei ik blij en knuffelde hem. Vreemd genoeg knuffelde hij niet terug en besloot ik hem maar los te laten. "Waar was je?" Ging ik verder.

Hij negeerde mijn vraag. "Hebben jij en Jacob iets?" Vroeg hij me. Ik voelde me een beetje blozen en keek naar Jacob en snel weer terug naar Jamie. "Eh.. Ja." Zei ik en krabde aan mijn achterhoofd. Jamie zuchtte en jaloersheid was te zien in zijn ogen. Hij duwde me opzij en liep de aula binnen.

"Okay, hij is duidelijk jaloers Luna." Zei Alana. Ik en Kuona begonnen te lachen en Jacob en Alana trokken een verbaasd gezicht, waardoor we harder lachten.

"Wat is er?" Vroeg Jacob.

"Niks hoor. Een gewoonte van ons om zomaar te lachen." Zeiden ik en Kuona en giechelden nog een beetje.

"Nou laten we naar huis gaan, want een jaloerse Jamie? Daar wil ik niet in de buurt zijn." Zei Alana. Ze kent Jamie ook wel.

...

Onderweg van het fietsen hing er een ongemakkelijke stilte, tot we op een grote, rustige, brede weg aankwamen en Kuona sprak. "Laten we een spelletje doen!"

"Welke, of hoe gaat het?" Vroeg Alana.

"We moeten de hele tijd heen en weer fietsen tussen die streepjeslijn op de weg, Okay? Wie doet er mee?" Antwoordde Kuona.

"Ik niet, ik bedoel. Daar verderop zit een politiewagen en dan worden jullie misschien aangehouden." Begon Jacob. Natuurlijk maakt hij een grap. Het is gewoon een witte busje.

"Ik ook niet, heb een maandelijks probleempje." Zei Alana. Natuurlijk! Weer een grap. We lachten.

"Nou, dan is het ik vs Kuona." Zei ik en we begonnen te spelen. Ik fietste voor Kuona en zij achter me. Het witte busje naderde ons en op een gegeven moment zag ik er rode en blauwe strepen op. FUCK! DE POPO IS ER! Ja zo noem ik de politie.

"Kuona fiets normaal! Popo nadert ons!"  Zei ik en al snel reden we rechts van de weg en hoorden we Jacob en Alana lachen. En opeens hield de popo ons aan.

"Zijn jullie dronken ofzo?" Vroeg hij en we lachten. "Waar gaan jullie naar toe kinderen?"

"Naar huis." Antwoordde Kuona. Ergens voelde ik me best bang, bang dat ze ons naar huis wouden brengen ofzo.

"Jongeman, zouden jij en je vriendinnetje naast je, hun veilig naar huis kunnen brengen." Natuurlijk had hij het over Alana want ik was naast Kuona. "Jullie passen best wel bij elkaar hoor." Begon hij weer. Alana werd rood en Jacob keek haastig om zich heen, terwijl ik en Kuona maar stonden te lachen. "Hoezo lachen jullie?" Vroeg de politie. "Niks hoor." Antwoordde ik haastig en keek meteen serieus.  "Okay, maar kom veilig aan hé!" Zei de popo en reed weg. We keken elkaar aan en lachten voor een paar seconde. Daarna fietsten we weer naar huis.

"Zeg Luun, je zit toch met Jamie op American Football? En jullie gaan toch elke maandag naar die training?" Vroeg Kuona opeens. Ik zag een brede glimlach in Jacobs gezicht. Ik weet alles van hem. Hij vindt American Football ook leuk.

"Ja hoezo?"  Antwoordde ik op Kuona's vraag.

"Misschien kun je Jamie opvrolijken?" Zei ze schouderophalend.

"Ik zal kijken." Zei ik. "Ik kom ook!" Zei Alana. "Natuurlijk kom jij ook! Anders ben je home alone en ga je de koelkast leegeten!" Zei ik tegen Alana en we lachten.

...

"Micheal pak je sleutels!" Riep ik terwijl ik naar boven liep en mijn tas met spullen erin pakte. Toen ik beneden was zag ik Jesse in Micheals armen en Alana met twee zakjes XXL Lays chips.

"Vreetzak." Zei ik tegen haar, en we lachten. We liepen uit huis en stapten in de auto. Ik naast Micheal voorin en Alana en Jesse achterin. Gelukkig is het zometeen zomervakantie en zijn  Alana en ik bijna jarig.

Ik kleedde me om en omdat het zomer was speelden we net als de vorige keer buiten op het veld.

"Hey coach!" Groette ik hem.

"Hallo Luna." Groette hij terug. Ik liep naar de spelers en keek naar de Tribune, daar zaten Alana, Jesse en Micheal te kijken.

"Hallo allemaal. Vandaag hebben we een nieuwe speler in het team en ik heb die jongen zien spelen! Hij word waarschijnlijk cornerback dus moeten Luna en hij het maar gaan uitvechten op het veld." Begon de coach.

"WAT?!" Zei ik en hoorde Alana in de verte lachen.

"Aah kijk. Daar is hij al." Zei de coach en wees achter ons naar de jongens kleedkamer. Nog erger. Ik moet tegen mijn vriendje: Jacob.