12

2.4K 107 12
                                    

- Alana -

Hoe ga ik dit nu tegen Luna zeggen? Ik dacht dat het klikte tussen hun, maar nee, niet dus. Dacht ik bij mezelf terwijl ik op een bankje ging zitten. Opeens kwam Kuona bij me zitten.

"Hai!" Groette ze me. "Ik hoorde van Luna wat er is gebeurt." Zei ze en ik knikte mijn hoofd 'ja'. "Duss.. Wat is er gebeurt?"

"Je mag het niet tegen Luna zeggen Okay?"

"Vertel nou maar gewoon!"

"Hij zei dat hij niks voor haar voelde.."

En op dat moment kwam Luna bij ons zitten.

"Ik laat jullie wel even." Zei Kuona, en liep naar binnen.

"Dus.. Wat is er gebeurt?" Vroeg ze meteen.

"Ehmm.."

"Ging het wel goed? Wat zei hij allemaal?"

"Nou.. Ik heb hem verkering gevraagd, voor jou.."

"En? Wat zei hij?"

".. Hij zei, dat hij geen gevoelens voor je had.."

En toen rende Luna boos weg naar huis. Ik rende haar achterna en man! Dit is de eerste keer dat ze zo hard heeft gerend!

...thuis...

Ze gooide de deur open en begon gelijk te schreeuwen.

"JE HAD 'NEE' MOETEN ZEGGEN MAAR NEE JE WOU JE TOCH BEMOEIEN MET MIJN LIEFDESZAKEN!!" Schreeuwde ze boos naar me. "JEZUS! HET WAS LEUKER TOEN JE NOG OP DIE DANSKAMP VAN JE ZAT!!!" En toen begon ik boos te worden.

"LUNA, ALS JE WILT DAT IK GA KUN JE HET TOCH GEWOON VRAGEN?! MAAR DAT WIL JE NIET, IK GA! IK GA NU MIJN SPULLEN IN PAKKEN!!!" Schreeuwde ik boos en rende naar mijn kamer.

Luna is weer eens in de tuin. Dat doet ze altijd in de zomer, en dan leest ze een boek.
Of ze denkt daar meestal, of als ze verdrietig is.. Wacht. Nee..
Ik ben boos op haar! Ik wil niet denken over haar! Trouwens, ik ga niet naar danskamp. Dat is te ver weg. Dus ik blijf wel bij een vriendin slapen. Ik appte haar nog snel en toen ging ik de deur uit met mijn koffers..

Luna

Ik zat in de tuin tussen de bomen, op mijn bankje, boos aan het zijn. Tot ik de deur hoorde dicht klappen. Ze is echt weg gegaan.. Ik probeerde mijn tranen in te houden, maar één traan ontsnapte, en viel op het gras. Boos keek ik naar die ene traan. Ik heb geen zin in huilen! Ik liep naar mijn kamer en haalde 2 dekens, 2 kleine vierkante kussens, en mijn iPad. Toen liep ik weer richting de tuin en maakten van het bankje een soort, hutje, ja! Dat doe ik nog steeds ja! Ik ging naar de keuken en haalde een enorme zak chips, chocolade ijs met een grote lepel erbij en wat te drinken. Ik zette het op een tafeltje die ik erbij had gepakt. En deed mijn pyjama snel aan. Ik zat weer in mijn hutje en deed Netflix aan op mijn iPad. Er waren ondertussen al wat nieuwe films maar daar had ik geen zin in. Ik had The walking dead nog niet afgekeken dus klikte ik maar daarop. Ik deed mijn oortjes in en begon te eten.

Na een paar afleveringen gezien te hebben en bezig zijn met ijs eten, hoorde ik mijn naam. Dat zal Micheal wel zijn. Ik deed een oortje uit en zette de aflevering op Pauze. "Ga weg!" Zei ik. Dat klonk botter dan dat ik had verwacht. Maar nou en?! Ik voelde dat Micheal er nog stond, of wie dan ook.. "Ik ben nu niet in de stemming!" Zei ik weer.. "Ga nou maar weg!" Zei ik, en voelde weer wat tranen komen, die ik tegen hield. opeens kroop er iemand onder mijn hutje en zat naast me. Mijn ogen waren nog steeds stevig dicht omdat ik die tranen in hield. "Hai.." Zei die persoon weer. En die stem.. Die stem komt me zo bekent voor: Jacob. Ik deed mijn ogen open en keek zo normaal mogelijk naar hem.

"Wat?" Zei ik..

"Zal ik je vertellen waarom ik geen verkering wou?"

"Wauw, kan het nog pijnlijker?" En ja hoor! Op dat moment kwam Micheal met een bloedneus binnen in mijn hutje "luister nou maar naar hem!" Zei hij met een tissue in zijn neus gepropt, en ging weer weg.

"Kijk! Het kan dus nog pijnlijker!" Zei ik weer.

"Ik zei nee.. Omdat ik wist dat het Alana was." Mijn ogen sprongen van mijn voeten meteen naar Jacobs mooie ogen.

"Maar.. Deze keer wil ik het goed doen.." Begon hij weer. "Luna, Ehmm.. Volgens mij ben jij mijn crush ook.." En ik begon te lachen omdat ik dacht aan de gebeurtenis in de klas. "En ik zou graag ergens wat met je willen doen." Zei hij weer verder. Ik glimlachte zo hard en knuffelde hem. "Trouwens, ijs eten en The walking dead kijken moet je niet doen zonder mij!" Zei hij en hij begon te lachen. Wacht eens.. Maar.. Alana..

"Klasgenoten"~ Jacob Sartorius | Boek 1Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu