4

3.7K 129 8
                                    

Luna

Dus we zaten aan tafel en ik hoorde iemand mijn naam roepen. 'LUNAA!!' Riep Kuona naar me toe. Ik rende op haar af en knuffelde haar zo lang. Ze is wel mijn beste vriendin dus ja, jullie begrijpen het wel. Daarna liepen we terug naar de tafel. Ik stelde Kuona voor aan Jacob. En opeens liet Jamie me schrikken, dus sloeg ik op zijn hoofd.

'Luna kom je mee? Ik moet even wat halen.' Vroeg Kuona aan mij. 'Ja hoor!' Antwoordde ik terug. 'Jacob heb jij geen honger?' Vroeg ik aan hem. 'Nee hoor.' Antwoordde hij terug. Ik en Kuona liepen naar de automaat en vroeg wat ze wou gaan halen. 'Niks.' Antwoordde ze terug. 'Waarom moesten we hier naartoe dan?' Vroeg ik een beetje boos. 'Wie is hij? Wat doet hij hier? Waarom..' Vroeg ze aan mij. 'Wow rustig aan! Waar komt dat nou weer vandaan?!' Onderbrak ik haar. 'Ik hou pas op als ik weet waar hij woont! Na school kom je met me mee!!! En het is geen vraag!' Zei ze tegen me. Ik knikte want als ik nee zei dan had ze mijn vingers pijn gedaan, dat doet ze altijd. We liepen terug naar de tafel en Jamie vroeg aan Kuona wat ze gehaald had. 'Er was niks lekkers meer.' Antwoordde ze terug.

Toen we uit waren liepen we met z'n vieren naar onze kluisjes. We pakten onze spullen en deden onze jassen aan. Toen we bij de fietsenstalling waren zeiden we gedag tegen Jamie en Jacob. Kuona was bijna vergeten dat we Jacob moesten volgen, maar toen zei ze:"Ik was bijna vergeten dat we hem nog gingen volgen!" Ik zuchtte en we begonnen te fietsen.

Na 20 minuten fietsen en hem achtervolgen herkende ik die plek. Het was een grote bos en daarachter stonden de huizen. (Om een snellere weg naar school te nemen, moet je door die bos heen). Toen we bij zijn huis aankwamen realiseerde ik me dat hij mijn nieuwe buur is!

'Jacob!!' Schreeuwde Kuona, en ze duwde me met mijn fiets achter de bosjes vandaan. Jacob keek om en zag mij staan. Ik werd helemaal rood en bleef staan. 'Veel geluk! Ik ga via de achtertuin naar huis doei, zie je morgen!' Fluisterde Kuona nog, en toen fietste ze weg. 'Hey Luna. Wat doe je hier?' Vroeg Jacob aan mij. 'Ik eh woon hier. Ben jij mijn nieuwe buur?' Vroeg ik hem. 'Ja denk het.' Antwoordde hij. 'Okay. Ik eh ga maar weer eens.' Zei ik en stopte mijn fiets in het kleine schuurtje naast het huis, en liep naar binnen. Jacob ging ook naar binnen... In zijn huis dan.

Ik ging gelijk naar mijn kamer ruimde mijn boeken op en pakte mijn spullen, want ik heb nu football. 'Ben je klaar?' Vroeg ik aan Michael. 'Ja ik pak even de autosleutels!' Riep hij terug. Toen rende hij naar beneden en gingen we opweg naar de auto. Jesse is bij dat kinderdagverblijf dus daar maak ik me geen zorgen om.

Een kwartiertje later waren we er, het was zes uur. Niet echt optijd, want ik moest me nog omkleden. Ik ging naar binnen, en kleedde me om zo snel ik maar kon. Toen ik binnen kwam zag ik dat we nog niet begonnen waren. 'Luna waarom ben je laat?' Vroeg de leraar. 'Het is een beetje persoonlijk Meneer.' Antwoordde ik 'Maar jullie zijn nog niet begonnen..?' Vroeg ik hem met een verbaasde blik. 'We kunnen toch niet beginnen als jij er niet bent?!' Antwoordde hij overdreven. Ik lachte toch terug en we begonnen. We waren aan het oefenen met gooien. Iedereen stond in de rij om te gooien, ik was als laatst. Toen ik aan de beurt was gooide ik zo hard ik maar kon. Ik viel bijna, maar ik gooide best wel ver, denk ik. Ik lachte omdat ik bijna viel. Ik keek naar de tribune langs het veld en ik zag Jacob er naast staan. Ik keek zo snel mogelijk weg en na 2 seconden keek ik terug maar ik zag hem niet. 'Je beeldt je het gewoon in Luna.' Dacht ik bij mezelf. Ik ging weer achteraan staan. Toen iedereen was geweest, gingen we oefenen voor het toernooi. 'Klaar? Nu!' Schreeuwde ik. Ik kreeg de bal en gooide het zohard mogelijk naar Jamie, die zat ook op football dus ja. Jamie ving de bal rende zo hard mogelijk naar het doel. 'GESCOORD!!!' Riep ik blij. Iedereen deed een leuk dansje. En iedereen was blij. Behalve de verliezers dan. En zo gingen we een paar keer door. Uiteindelijk stond  het 15-15 voor beide teams. Het was zeven uur dus we moesten weer naar huis. Ik kleedde me om en stapte in de auto.

We gingen eerst Jesse ophalen. En toen we thuis waren vochten ik en Michael om het eten, we hadden honger dus ja. Jesse had gewoon wat babyvoeding. Na het eten moest ik Jesse voorlezen zodat hij in slaap viel. Daarna deed ik mijn huiswerk. Opeens Stuurde een onbekend nummer mij een app. 'Sorry, wie is dit?' Vroeg ik diegene terug.

"Klasgenoten"~ Jacob Sartorius | Boek 1Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu