"Klasgenoten"~ Jacob Sartorius | Boek 1

25

-Luna-

Ik en Jacob liepen het park in, de ingang was gedecoreerd was met rozen. We liepen dieper het park in totdat we bij een stukje waren waar allemaal rozenblaadjes op de grond zaten. Er zaten twee stoelen met een tafel in het midden.

"Jacob, wat is dit?" Vroeg ik en hij begeleidde me naar de stoel.

Hij stond voor me en ik zag dat hij best wel nerveus was. Hij krabde zijn nek, daarna schraapte hij zijn keel. "Luna, je was de eerste meisje waarmee ik had gepraat toen ik hier nieuw was." Zei hij en hij klapte twee keer in zijn handen. Uit het niets hoorde je zachte muziek op de achtergrond spelen en een paar lichtjes dat op het gras lag, verlichtten.

"Toen ik hoorde dat mijn moeder was overleden, wist ik niet meer wat ik moest doen. Ik dacht dat ik voor eeuwig verdrietig zou zijn." Zei hij en haalde diep adem.

"Maar toen ik jou zag, voelde ik me weer een beetje levendig." Ik keek hem zacht en lachend aan.

"De dag toen ik zei dat je mijn crush was, meende ik het ook echt. Maar het ding is dat ik niet helemaal van je wil houden." En toen vervaagde mijn lach.

"Want elke dag vind ik wel redenen waarom ik van je hou en ik wil niet dat dat op houdt. Want als het op houdt, dan weet ik niet wat ik moet doen." Ik voelde al tranen opkomen.

"Jacob-" ik stond op maar hij onderbrak me door zijn wijsvinger zachtjes op mijn lippen te drukken.

"Sshhtt Luna, zeg niks meer." Hij haalde zijn vinger weg en hield mijn rechter wang vast met zijn warme hand. Ik zag hoe hij langzaam naar voren leunde en ik deed mijn ogen dicht.

Dit is het moment.

-Alana-

"Sshhttt Luna, zeg niks meer." Zei ik tegen de microfoon in mijn handen.

Omdat Jacob zo nerveus was en bijna niks kon zeggen, heb ik ervoor gezorgd dat ik voor hem kon spreken door hem een klein speakerset te geven en het in zijn oor te doen.

"Okay Jacob, leun naar voren en ga ervoor." Zei ik terwijl ik me verstoppend achter een bosje toe keek of alles goed ging.

"Just do it, bro." Zei Hayes en we keken hoe hij langzaam naar voren leunde.

"Omg, ik ga huilen!" Fluisterde ik en legde mijn kin in de palm van mijn handen.

"Shit!" Zei Hayes.

"Wat?"

"Ik moet niezen." Zei hij en ik keek hem serieus aan.

"Alweer!" Zei ik.

"Ja sorry! Hooikoorts is niet echt fijn hoor!" Zei hij. Hij deed zijn mond open, wetend dat hij gaat niezen.

"Sshhhttt!!!" Zei ik en stopte per ongeluk stukjes gras in zijn mond waardoor hij stikte. "Hayes! Stop met irritant zijn!" Zei ik en hij wees naar zijn keel. "Ga niet zeggen dat er gras vast zit in je keel." Zei ik en hij knikte.

"Oke, ik heb water hier in me tas-" ik kon mijn zin niet afmaken omdat hij als een gek over me heen Rolde en mijn tas graaide. Hij lag nu half op me en man, hij was zwaar!

"Hayes, snel!" Zei ik en hij pakte er flesje uit mijn tas en deed de dop open en nam snelle slokken waardoor hij morst.

"Hayes, ik ben nat!" Schreeuwde ik. "Oh my god Hayes!"

-Luna-

"Oh my god Hayes!" Hoorde ik vanuit de bosjes. Juist het moment wanneer onze lippen een centimeter van elkaar verwijdert waren. Ik gromde en draaide me om.

"Hayes, doe sneller!" Hoorde ik weer en daarna harde gegrom of iets in die richting.

"Uuhhh...." Zei Jacob, een beetje rood worden.

"Gaat het wel goed daar?" Vroeg ik en liep af naar het bosje. Jacob rende achter me aan en pakte mijn hand.

"Het zijn vast dieren." Zei Jacob.

"Je bent bijna klaar, kom op!" Hoorde ik weer.

"Ja, vast dieren die bijna klaar zijn." Zei ik en draaide weer om. Ik stond voor het bosje en schoof hem opzij en toen viel mijn hart helemaal naar mijn benen.

Het waren Hayes en Alana.

Hayes lag buiten adem op Alana, toevallig ook nog tussen haar benen.

Ik ben nu officieel dood.

Zij, is nu officieel dood.

"ALANA FUCKING DELGADO!" Schreeuwde ik en ze keken op.

"Luna!" Zeiden ze tegelijkertijd. Alana duwde Hayes van haar af en stond op.

"Hey!" Zei ze.

"Heb je het nou serieus gedaan met dat!" Ik wees naar Hayes toe. "Op dertien jarige leeftijd! Alana, je bent nog zo jong! Ik heb je al gewaarschuwd dat hij zijn kleine vriend niet rustig kom houden!" Schreeuwde ik.

"Luna-"

"Niet aanraken! Jij mongool! Jij hebt mijn zus haar lichaam gebruikt, jij neuker!"

"Luna-" Zei Jacob die zijn hand op mijn schouder plaatste.

"Misschien zijn het gewoon dieren!" Schreeuwde ik naar hem.

"Baby," Begon hij weer. "Waarom schreeuw je naar mij? Hun hebben net boem-boem dingen gedaan!" Zei hij en Alana en Hayes keken hem aan.

"Luna luister!" Zei Alana.

"Wij hebben helemaal NIETS gedaan! Hayes moest niezen maar ik wilde jullie moment niet verpesten dus stopte ik per ongeluk gras in zijn mond waardoor hij stikte en klom over mij heen om water te pakken. Maar omdat hij te snel dronk liet hij beetje water vallen op mijn kleren en hij was facking zwaar! Dus zei ik steeds dat hij sneller moest drinken en toen hij klaar was had je ons gevonden." Zei Alana en ik was opgelucht.

"Oh goede eenhoornen," Zei ik. "Dankjewel!" Ik deed mijn handen in de lucht van blijdschap.

"Wacht." Zei ik weer. "Wat deden jullie eigenlijk hier?"

"Uhhh...."

"Laten we naar huis gaan!" Zei Jacob snel en pakte me van achteren op. Hij droeg me zo uit het park en ik vond het niet echt zo erg om in de armen van mijn bae te zijn.

En zo liepen we naar huis, ik naast Jacob en Alana en Hayes achter ons. Een paar conversaties gingen rond totdat we aan kwamen bij ons huis. We hoorde een harde klap in de achtertuin dus sprintte ik en Alana er naar toe.

"Surprise!"