"Klasgenoten"~ Jacob Sartorius | Boek 1

32

-Harry (Bruh wat?! 😱)-

"Oh, dom!" Zei ik en ritste mijn gulp weer dicht. Wauw, Alana heeft gewoon mijn roze onderbroek gezien. Ja, roze. Ik had haast okay!

Ze draaide zich om met haar beker appelsap en liep het voetbalveldje weer op. Ze schopte een paar keer met de bal in het doel in haar eentje.

Jacob en Luna waren samen aan het lachen over iets wat waarschijnlijk heel dom is.

Ik zat weer neer en zuchtte. Haar leeggegeten bord lag voor me. Ik kan niet geloven dat ze alle vier porties op heeft gegeten.

"Jongens, we gaan!" Zei mijn moeder en ik stond op. Ze ruimden de tafel af en Luna en Jacob hielpen mee. Ik pakte mijn rugtas en liep daarmee de auto in.

"Harry!" Riep Alana mij. Wauw, ze riep me eindelijk!

"Ja, love?" Zei ik in mijn Britse accent.

"Je bal!" Ze schopte hem naar mij toe, maar omdat ik nog steeds in trans was, kwam hij tegen mijn voorhoofd aan waardoor mijn pet naar achteren viel. "Sorry!"

"Maak niet uit!" Zei ik en draaide me om om mijn pet op te pakken. Samen met mijn bal liep ik terug naar de auto.

"Dag tante Maica! Ik zie u later wel weer." Zeiden Luna en Alana tegelijkertijd. Okay, dat klonk écht niet creepy.

"Dag lieverds!" Zei mijn moeder en zwaaide naar ze. Ze stapte ook in en begon te rijden.

-

We stapten uit de auto en deden de deur dicht. Mijn moeder pakte de sleutel en stopte het zilveren, ijzeren ding in het sleutelgaatje. We stapten het huis in en ik liep rechtstreeks naar boven, naar mijn kamer, en plofte neer op mijn bureaustoel. Ik pakte mijn telefoon en net als ik Alana wou bellen, riep mijn moeder me. Ja, ik heb haar telefoonnummer. Ik vroeg het aan de nicht van de bestevriend van de neef van Alana, en de neef heeft het verteld aan zijn bestevriend, die het vertelde aan zijn nicht, die het vertelde aan mij. Dus ik gaf haar geld dat zij door moest geven aan de bestevriend van de neef van Alana. Want hij wou er wat tegenover.

Het is ingewikkeld, ik weet het.

"Kom je nog?" Riep mijn moeder me uit mijn gedachte.

"Ik kom al!" Riep ik terug. Ik rende naar beneden met mijn mobiel in mijn handen. Mijn moeder zat op de bank en ik plofte naast haar neer.

"Ik moet je iets vertellen." Zei mijn moeder. Ik knikte.

"Vertel maar." Reageerde ik terug.

"Nou, je weet toch dat Betty, de ouders van Luna en Alana, 3 maanden met een cruiseschip weg gaan, omdat het zomervakantie is enzo?"

"Ja?"

"Nou, ze mochten één persoon meenemen, en ze kozen mij."

"Ehmm, Okay. Dus je gaat 3 maanden weg?" Vroeg ik. Ik ben niet verbaasd hoor. Ze gaat wel vaker mee met hun. En ik kan dan thuis lekker rustig alleen zijn. En er is niemand die wat tegen mij zegt dat ik iets niet mag doen.

"Ja." Antwoordde ze. "Maar dat is niet alles." Ging ze verder. Dit keer keek ik wel verbaasd naar haar. "Ik zie dat je verliefd bent op Alana."