Nie straszyć dzieci poezją

Przed Bogiem się chować

03.01.2010
spalonych figur obrazy ulotne-
wesołych miasteczek. spadają jak krople,
zbieramy je razem. radości pamiątkę,
spojrzeniem tym jednym. 

a serca chłodne...

z marzeń odarte jak barwy fotografii.
chcemy żyć wiecznie, lecz nikt nie potrafi-
zatrzymać drgań serca. i codzień wyjmować,
po jednym żyć dalej. przed Bogiem się chować...

to wszystko niebyłe. życiem złych marzeń,
są chwile gdy śnimy. wiem. czas pokaże,
czy droga się skonczy. zawrócić trzeba

będzie do życia.
                                  kawałków nieba-

sen nie przyniesie. wstań, musisz żyć.
lecz serce pęknięte dziś nie chce bić.