Nie straszyć dzieci poezją

Satyrze

(czyli pusty śmiech człowieka, który postanowił zająć moje miejsce.)

04.01.2013

masz myśli rogate,
nie jesteś mi bratem.

czarnym językiem do mnie przemawiasz.
zwątpiłem że świat Twój jest z tego świata,
kiedy nieżycie z wszystkimi uprawiasz.

usta twe czarne, duszę w sobie dusisz.
a dusze słabe wszystkie poruszysz.
gdy którąś złapiesz, już nie wypuścisz.
bo chłód Twój ukoi każdy ogień duszy.

Satyrze.

weź wszystko,
bo chociaż nic nie mam.
bo wszystko co mam jest jakby nie moje,
każdą z tych pań, każdą z tych dam.
Ty nigdy siebie. nie sobą. nie ukoisz.