SAVCI VE TÖRE

SVT/5

Onun ağlamasına dayanamayarak eve geldim ama yarın yine gidecektim. Onu o halde bırakamazdım. Belli ki bir yarasını açmıştım. Bu sayede biraz bilgi de alabilirdim.  Aslında biraz kullanacakmışım gibi durabilir ama ben sadece işimi yapıyordum ve buna mecburdum. Duygularımı işime alet edersem ne anlamı kalırdı ki? Ben başarılı bir savcıydım ve bunu tekrardan herkese kanıtlamalıydım. Bu işi çözüp kökten ortadan kaldıracaktım. 

Odama geçip pijamalarımı giydim. Telefonumu şarja takıp müzik açtım ve yanıma koydum.
Kendimi şarkının melodisine kaptırıp uykuya daldım.

Zilin çalınması ile güne gözlerimi açtım. Hızlı hızlı aşağıya inip kapıyı açtım ve karşımda uçaktaki adamı görünce hemen kapıyı suratına kapattım. Üstüm müsait değildi. Zil tekrar çalınca kapıyı araladım ve sadece kafamı dışarıya çıkarttım.

"Buyrun. " dedim hafif gülümseyerek ama bu yapmacık bir gülümsemeydi adam da bunu anlamış olacak ki hemen konuya daldı.

" Annem ve babam bugün seni gezdirmemi istedi. Buraları tanıman gerekiyormuş. Bugün ben müsait olduğum için bana dediler. yanlış anlamanı istemem." dedi.

" Ortada yanlış anlaşılacak bir durum göremiyorum. Sorun teşkil etmiyor. Neyse siz biraz bekleyin ben hazırlanıp iniyorum." dedim dünden razıymış gibi. Buraları bilmek güzel olurdu bence. Hem bu adamdan da bir şeyler öğrenebilirdim.

"Bunlar ne afilli sözler . Ben seni arabanın içinde bekliyorum. Biraz çabuk ol gezilecek çok yer var" dedi ve kapıdan uzaklaştı.

Hemen yukarıya çıkıp banyoya girdim ve kısa bir duş alıp çıktım. Odama zıplaya zıplaya gittim ve dolabımı açtım.Üzerime elbise giydim, saçlarımı kuruttum ve kendi halinde bıraktım. Hafif bir makyaj yaptım. Telefon anahtar ve cüzdanımı alıp evden çıktım.

Sokağa doğru baktığımda  siyah bir porsche gördüm. Bunlar iyi para kazanıyor herhalde ve benzeri düşünceleri kafamdan sildim ve  hemen arabaya yöneldim.  Camdan içeri doğru eğildim. O olduğundan emin olduktan sonra arabaya bindim. Bakalım neler olacaktı.