The Past and The Present [ Completed/Unedited ]

Chapter 38: His POV

CHAPTER 38

-Oliver's POV-

(A/N: mwehehehe! After ilang years nag ka POV narin ulit si Oliver. xD Well anyway ito po yung continuation ng chapter 33. )

" Tsk! Bwisit."- bulong ko sa sarili ko. Mukang narinig nang katabi ko kaya,napatingin sakin.

" Oh bakit pre, may problema? "- Tanong ni Samuel. Umiling nalang ako bilang sagot sa tanong nya.

Nag lalakad kami ngayon palabas ng school dahil uwian na. 

" Sana maging okay na sila Chelsea at Ian no? "- Rinig kong sabi ng nasa unahan ko nasi Jerica.

" Kaya nga eh. *bla* *bla* *bla* "- Hindi kona pinakingan pa ang mga susunod nilang sasabihin dahil nag salpak ka agad ako ng earphone sa magkabilang tengga ko.

Hindi namin kasabay yung babae nayun dahil pinuntahan nya yung lalakeng nag ngangalang Ian.

Takte lang. Nainis ako sa sarili ko. Bakit ba kasi ako na confess ng ganun? Bakit koba ginawa yun? Tsk.

Kung curious kayo kung bakit mas naging malamig ang pakikitungo ko sa babaeng yung dahil sh*t nahiya ako sa ginawa ko. Parang ayoko nang makita yung mukha nya dahil nga nahiya ako sa pesteng pag confess ko sa kanya.
Parang wala nakong mukhang maiharap dahil dun.

Tapos kaninang break time nakita kong kakausapin nya yung Ian at ewan ko kung anong isipirito ang sumapi sakin at dumaan talaga ako sa gitna nila para maistorbo ang pag-uusap nilang dalawa. Hindi naman ako manhid kaya't alam ko kung bakit ako nag kakaganito.

Mabaduyan man kayo sa sasabihin ko pero puch@! Mukang diparin talaga nag babago ang pag tinggin ko sa babaeng yun.
Dati pa akong may pag tinggin sa kanya simula nung makita at makilala ko sya nung elementary pa kami, pero akala ko nag bago yung nararamdaman ko nato nung nagalit ako sa kanya pero mukang nagkamali ako. Tsk.

Nagulat ako nang may biglang humugot nang earphone ko at pagtingin ko ay si Ashley pala.
Ito pa isa. Hindi ako assumero pero alam kong may gusto sya sakin.
Hindi man nya sabihin ay nahahalata ko naman.

" Hi Christian! "- Masayang bati nya sakin. Tinanguan ko nalang sya na may kasamang ngiti.

Christian...

Nahahalata nyo naman na sya lang ang tumatawag sakin ng pangalan nayan diba? Sanay na ko duon. Tsaka okay lang naman sakin. Bakit? Dahil natulungan nya ulit ako mag tiwala sa mga babae. Hindi nyo naman siguro nakakalimutan yung pang g@g@g* sakin ni Chelsea dati diba?

Isa pa, kaya ako nag kaganito dahil nga rin kay Mama. Nangako sya na mag papakatatag sya at di nya kami iiwan pero wala. Bumitaw sya. Malapit na ata syang gumaling mula sa sakit nyang cancer pero sh*t! P*ta! Ayoko nang maalala yung naka raan ko. At sa mga naging close/kaibigan ko nung elementary ako ay si Samuel lang ang sinabihan ko tungkol sa bagay nato.

Basta si Ashley ang dahilan kung bakit nabalik ang tiwala ko sa mga babae.
Kaya malaki ang tiwala ko sakanya at kaya ganun ko rin syang pakitunguan.

" Uy Christian? Sabay tayo umuwi please! "- Nabalik ako sa katinuan nung nag salita sya.

" May sundo ka diba? "- Tanong ko sa kanya.