The badboy loves me(voltooid)

Hoofdstuk 16

POV Jake

De zon schijnt en de vogels fluiten. Ik zit nu al een tijdje buiten samen met Melanie. 'Laten we maar is terug gaan' zegt ze. Ik knik instemmend. 'Jake mag ik op je rug?' vraagt ze met een lief stemmetje. 'Vooruit dan' zeg ik lachend. Ze neemt een aanloopje en springt soepel op mijn rug. Ik heb nog nooit zulke gevoelens gehad voor een meisje. Meestal dump ik ze na een dag maar bij Melanie is het anders. Ze is speciaal. 'Jake kijk uit' gilt ze. Ik kijk voor me en ontwijk net op tijd een struik. 'Dat scheelden niks' zeg ik. Ze haalt opgelucht adem.

'Jake wil je me hier neer zetten?' vraagt ze als we vlak bij het kamp zijn. Zoals ze vroeg zet ik haar neer. We lopen veder. Bij het kamp loopt Melanie meteen weg. 'Ey bro' zegt Daniel en we geven elkaar een handdruk. 'Wat was dat met Melanie? Ik zag jullie wel' zegt Tim. 'Niks' zeg ik bot. 'Oke oke' mompelt hij.

POV Melanie

Ik zoek snel de meiden. 'Hey Mel' roept Zoë. Ze gebaart dat ik moet komen. 'Waar was je?' vraagt Elise. 'Rondje lopen' zeg ik. 'Vanavond is er een spooktocht' zegt Nadia. 'Gaan we meelopen?' vraag ik. 'Ja natuurlijk' roepen ze in koor.  Ik pak een zakje snoep en maak het open. De meiden kibbelen over iets. Ik weet niet waar ze het over hebben. 'Channing Tatum is het hotst' roept Nadia. 'Nee Cameron Dallas' roept Elise. 'Voor Melanie is Jake het hotst' roept Zoë. 'Ey dat is niet waar' roep ik hard. 'Stiekem wel. Ik zag jullie het bos uitkomen' roept Nadia. Ik word langzaam rood. 'Ik was een rondje om en kwam hem tegen daarna zijn we samen terug gelopen' lieg ik. Nadia knikt. Ik pak mijn koffer en trek mijn bikini aan. 'Komen jullie mee?' vraag ik. 'We komen zo' is hun antwoord. Ik pak een handdoek en loop naar buiten. Ik leg mijn handdoek in de zon en ga erop liggen. Ik hoor gegiechel. Ik kijk op en ik krijg een plens water over me heen. 'Koud koud koud' roep ik en ik ren rondjes als een kip zonder kop. Nadia, Zoë en Elise staan te lachen. ' ik krijg jullie wel' sis ik lachend. Opeens krijg ik een idee. Ik loop naar binnen en vul een emmer. Jake staat met zijn rug naar me toe. Ik til de emmer op en gooi hem over Jake. 'Die kreeg je nog terug' roep ik lachend. Zijn natte shirt plakt aan zijn lichaam waardoor zijn sixpack goed te zien is. Zijn natte haar plakt overal aan zijn gezicht. 'Je hebt mijn haar verpest' zegt hij dramatisch. 'Krijg je ervan' roep ik lachend.

Ik pak een droge handdoek. Tja die andere kan ik gewoon uitwringen. Ik sla de handdoek om me heen. De handdoek ruikt naar mijn moeder. De geur brengt herinneringen met zich mee. Een traan verlaat mijn ooghoek, nog een en nog een. Algauw stromen er tientallen tranen over mijn wangen. Wanneer ik weer een beetje gekalmeerd ben, loop ik naar buiten. Een paar meisjes zijn op elkaar aan het gooien met water ballonen. Een groepje jongens staat bij een boomstam. 'Die is een 9 ' hoor ik een jongen roepen. Ze zijn de meisjes weer eens een cijfer aan het geven. Ik word daar moe van. Je kan niet zomaar een cijfer op iemand plakken ik bedoel liefde gaat om het innerlijk niet om het uiterlijk. Het groepje van Jake staat iets veder op tegen een muurtje aan. Veel meisjes staan tegen hem aangeplakt. Een steek van jaloezie gaat door me heen. Volgens mij amuseert hij zich prima met al die aandacht. De Jake van zo straks lijkt helemaal verdwenen. Ik loop er langsheen. Ik gun hem geen blik waardig. Toch kan ik het niet laten en werp snel een blik. Hij heeft mijn hart sneller laten kloppen. Hij heeft me ook pijn gedaan. Ik weet niet wat ik moet doen. Op dit moment is mijn leven een grote puinhoop. Voel ik wat voor hem of niet? Zal hij ooit veranderen? Op die laatste vraag heb ik al antwoord. Daar staat Jake te zoenen met een ander meisje. Tranen staan in mijn ogen. Ik voel me verraden. Boos stamp ik naar de slaapzaal. Met een plof laat ik me op het bed vallen en druk mijn hoofd in een kussen. Ik gil maar door het kussen klinkt het als een gesmoorde gil. Liefde is onvoorspelbaar. Soms kan het goed gaan maar soms kan het verkeerd gaan. Ik besef me opeens dat haat en liefde vlakbij elkaar liggen. 'Melanie gaat het wel?' vraagt Elise. 'Nee' zeg ik zacht. Normaal zou ik er over liegen maar soms is het nodig om je hart te luchten. Ik vertel haar wat er is gebeurt. Ze knikt begripvol. 'Ik weet het allemaal even niet meer' zeg ik. 'Snap ik. Het komt allemaal wel weer goed' zegt ze. De afgelopen 2 dagen is Elise een goede vriendin geworden. 'Kom we gaan de andere zoeken' zegt ze lief. Ik knik en spring van het bed af. Ik kijk op mijn mobiel. 'Het is al half 7' zeg ik en precies wanneer ik dat gezegt heb gaat de bel. We lopen naar de kantine.  'Vanavond zal er een spooktocht plaats vinden. Je loopt dit samen met je groepje' zegt mevrouw van Helder. Daar heb ik dus echt geen zin in.

Na het eten ga ik me omkleden. 'S avonds koelt het sterk af. Ik trek een trui en jeans aan. Ik ga bij Elise staan. Groepje 1,2 en 3 zijn al weg en wij zijn nu aan de beurt. We lopen een lange weg af. Ik zie een gedaante staan. Ze heeft een witte kapotte jurk aan. Overal is bloed te zien. Ze gilt een keer hard. Ik schrik er erg van en gil ook. Elise gilt ook hard. Alleen Jake geeft geen kik.

Heey hier hoofdstuk 16.
Ik ben op dit moment pittig inspiratieloos.
Maarja willen jullie plies op mijn verhaal stemmen??
Xx Ayella❤️