The badboy loves me(voltooid)

Hoofdstuk 23

POV Melanie

Met een misselijk gevoel word ik wakker. Vandaag zal ik Jake zien in het park. Ik denk, nee weet wel zeker dat hij een paar vrienden mee neemt. Ik ken Jake wel langer dan vandaag. Ik besluit me maar aan te kleden en Wicked even uit te gaan laten. Ik trek een kortbroekje aan en daarop een wit topje met een schattig hamburgertje erop. Ja ik hou nou eenmaal van eten daar is niks mis mee toch? Ontbijt word het niet want het is al half 1. Ik ben echt een slaapkop denk ik bij mezelf. 'Ik ga even naar het park' roep ik. 'Doe je wel voorzichtig' roept mijn moeder. Ik pak een vestje en loop naar buiten.

'Hoi mevrouw Verstegen' roep ik. 'Hallo meisje wat leuk dat jij er weer bent' zegt ze opgewekt. 'Ik ga even met Wicked naar het park' zeg ik. 'Is goed Melanie. Ik zie je wel weer' zegt ze lief. Ik fluit een keertje. Met een kwispelend staartje komt hij aangelopen. Ik geef hem een aai over zijn kop en ik krijg een lik terug. Ik moet even lachen en doe zijn riem om. Om precies 1 uur zijn we in het park. Sander staat al te wachten.

'Heey lang niet gezien' zegt hij.

Was maar een week of zo maar ja.

'Hee klopt, heb je wel gemist hoor'

We schieten in de lach. Hij geeft me een knuffel en ik knuffel hem terug. Daarna leg ik het hele verhaal uit wat er op kamp allemaal is gebeurd. We hebben afgesproken dat Sander van een afstandje alles in de gaten houd en als het mis gaat hij in kan grijpen. Ik ben zenuwachtig. Ik maak een opsomming van mensen die hij meeneemt. Daniel, Tim, Nathan, misschien Jeffrey en Thomas een paar andere vrienden van hem. Ik ben bang dat als het fout gaat, Sander moet ingrijpen maar hij is maar in zijn eentje en Jake met veel meer.

Om half 2 lopen we rondjes door het park om te kijken waar de squad van Jake staat. Ik zie ze staan. Ik geef Sander een knuffel en hij mij een kus op mijn voorhoofd. Ik roep Wicked en we lopen samen naar de groep jongens. Ik had gelijk. Daniel, Tim, Nathan, Thomas en Jeffrey zijn erbij. Ik heb alleen Wicked. 'Ik dacht dat je niet meer zou komen' zegt Jake. 'Ik mag dan wel een meisje zijn maar ik ben zeker niet bang voor jou als je dat soms denkt' zegt ik boos. Zijn ego is terug. Het lijkt wel alsof op kamp niks gebeurt is. De lieve Jake is in een klap verdwenen. Hij pakt me vast bij mijn arm. 'Laat me los' roep ik hard. De andere jongens beginnen te lachen. Ik geef ze een dodelijke blik maar dat helpt niet, ze lachen alleen maar harder. Ik zet mijn tanden in zijn arm en bijt er hard in. Ik bijt net zo lang totdat ik bloed proef. 'Watte fuck' schreeuwt hij en hij laat me los. De jongens lachen nog harder. 'Stil' schreeuwt Jake. In een keer houden ze op met lachen.  Sander is er inmiddels ook bij komen staan. 'Jij' woedend wijst hij naar mij. Hij beent op me af maar Sander gaat voor me staan. 'Sander laat maar' zeg ik zacht. 'Nee hij moet met zijn poten van je afblijven' zegt hij boos.

Jake geeft Sander een klap in zijn gezicht. Hij wankelt even maar hersteld zich. Sander stompt Jake hard in zijn maag. 'Stop allebei' gil ik.  'Sta daar niet zo te staan help me' schreeuw ik tegen Nathan. Ik probeer de jongens uit elkaar te halen maar het lukt niet. Jake zit nu boven op Sander en geeft hem klappen in zijn gezicht. Bloed sijpelt langs zijn gezicht. 'Jake stoppen nu' roep ik hard. Nathan haalt ze uit elkaar.

Ik help Sander overeind. Zijn gezicht zit vol bloed en wondjes. Onbewust stromen de tranen over mijn wangen. 'Stil maar' sust Sander. Hij slaat zijn armen om me heen. Jake staart me aan. Ik draai me om en kijk hem recht in zijn ogen aan. 'Jij moet uit mijn buurt blijven' roep ik hard tegen hem.

Je zegt het wel maar je meent het niet.

Kan je nou nooit eens ophouden.

Nee ik ben nou eenmaal je gedachte.

Pfff ik word gek van je.

Met andere woorden je word gek van jezelf.

Wat een wijsneus ben jij.

Ik had weer een disscussie met mijn gedachten. Ik betrap me er zelf op dat ik naar hem aan het staren ben. 'Zullen we gaan?' vraag ik zacht. Sander knikt en ik roep Wicked. Als we uit het zicht zijn, pak ik een doekje en veeg wat bloed weg in het gezicht van Sander. 'Ga nooit meer met hem om. Hij is slecht voor je' zegt Sander op een strenge manier. Het is lief bedoeld maar ik heb gevoelens voor Jake gekregen. Ja hij is slecht en ik weet dat hij mij een gebroken hart kan bezorgen. Maar hij heeft een zachtaardige kant die moet ik alleen zien te bereiken.  'Sander je bent lief enzo maar ik heb gevoelens'. 'Gevoelens voor Jake' maakt hij mijn zin af. 'Ja' zeg ik zacht. 'Oke maar kom niet bij mij uithuilen als hij je hart heeft gebroken' zegt hij boos. Boos stampt hij weg. Oke dat liefdes gedoe is niks voor mij. Het is een complete ramp.

Ik breng Wicked terug en loop daarna naar huis. Ik laat me met een plof op de bank vallen. 'Gaat het meisje?' vraagt mijn moeder lief. Ze heeft haar rolstoel naast de bank gezet. 'Mam ik ben hopeloos verliefd op een jongen maar die jongen is niet de braafste en hij gebruikt elk meisje'

'Wees dan de eerste die hem zal veranderen' zegt ze.

'Ik zal mijn best doen' zeg ik zacht.

Ze lacht even en geeft me daarna een knuffel. Ik ben blij dat ze het overleefd heeft maar volgens de dokters zijn haar benen verlamd. Ze zal nooit meer kunnen lopen. 'Mam ik ga zo naar de stad met de meiden' zeg ik. 'Is goed maak je het niet te laat?' 'Jaja' mompel ik. Ik pak mijn tasje en mobiel. De bel gaat. Ik open de deur en begroet ze. Samen lopen we naar de stad. 'Meiden er is net wat gebeurt in het park' zeg ik zuchtend. 'Vertel meid' zeggen ze. 'Nou ik heb een jongen leren kennen hij heet Sander. Ik had dus vanmiddag dat gedoe met Jake en hij ging mee. Ik heb Jake gebeten en toen gingen ze vecht' ratel ik aan een stuk door. 'Je hebt wat' roepen ze in koor. Ik neem nog een likje van mijn ijsje.

Heey mensen

Omg ik wil jullie echt bedanken voor zoveel reads🎉

Hier is hoofdstuk 23!

Ik hoop dat jullie het nog steeds leuk vinden.

#vote

#comment

Zou lief zijn☺️
XxAyella❤️