Hoofdstuk 21

6.7K 256 23
                                    

POV Melanie

'Wat doe je hier nog' schreeuw ik tegen hem. Mijn ogen vullen zich met tranen. Mijn gedachte haat het maar mijn hart houd van hem. Tranen rollen over mijn wangen. Mijn wangen zijn rood en ik ben boos en verdrietig tegelijk. 'Ik wou zeggen dat het me spijt' zegt hij zacht. Hij draait zich om en loopt weg. Met een diepe zucht laat ik me op de grond vallen. Waarom ik. Waarom moet hij mij hebben. Na een tijdje ben ik gestopt met huilen. Ik kijk op een klok die in de slaapzaal hangt. Het is half 9 dat betekend dat ze het kamvuur nu aangaan steken. Aarzelend sta ik op en loop naar buiten.

POV Jake

Ik zie dat Melanie naar buiten is gekomen. Haar ogen zijn dik en rood dus ze heeft gehuild. Ze gaat naast haar vriendinnen zitten. Algauw schieten ze in de lach. Melanie niet ze kijkt sip voor zich uit. Haar ogen staan dof en haar haar zit warrig. Ongeacht dat ziet ze er nog goed uit. Haar woorden spoken door mijn hoofd. 'Ik zal je laten inzien dat je niet ieder meisje kan krijgen dat jij wilt' zei ze. Ze heeft ongelijk. Ik kan wel elk meisje krijgen. Maakt me niet uit wat ik ervoor moet doen. Melanie wordt de mijne. Ik grijns even bij die gedachten. Ik schrik op uit mijn gedachten door Ashley die op mijn schoot is gaan zitten. 'Hee' zegt ze zwoel. 'Hey' brom ik terug. Ik heb dus echt geen zin in het geslijm van Ashley. Ik duw haar hardhandig van mijn schoot af. 'Wat doe je?' roept ze. 'Ik hoef jou niet vieze slet' roep ik lachend. Boos draait ze zich om en loopt weg.

Een paar kinderen hebben marshmallows gehaald en zijn ze nu aan het roosteren. Ik pak er ook eentje. Ik loop nog steeds te piekeren over Melanie. Ze maakt echt een softie van me. Ik krijg gevoelens voor haar maar dat mag niet. 'Jo gast' zegt Daniel die zijn arm om een chickie heeft geslagen. 'Ey bro' zeg ik. We geven elkaar een handdruk. Tim zit een eindje verderop te zoenen met een of andere meid.

POV Melanie

Ik heb een deken om me heen geslagen. Het vuur is warm maar het heeft net niet genoeg warmte om mij warm te houden. Nog steeds ben ik verbaasd dat Jake zijn excuses kwam aanbieden. Zoiets doet hij normaal nooit. Ik snap ook nog steeds niet wat hij in me ziet. 'Ik ben moe dus ga naar de slaapzaal' kondig ik aan. Ze knikken en zeggen me gedag. Bij de deur werp ik nog een blik naar Jake in de hoop dat hij me zal zien en me zal volgen. Ik loop langzaam door als ik vanuit mijn ooghoek zie dat hij is opgestaan. Hij maakt me gek. Ik weet echt niet wat ik moet doen. Hij ziet er niet verkeerd uit. Ik bedoel helemaal niet verkeerd. Met zijn helder blauwe ogen, zijn blonde haar en niet te vergeten zijn gespierde lichaam. Ik ben zo diep in mijn gedachte verzonken dat ik niet in de gaten had dat ik tegen iemand ben opgelopen. 'Kun je niet uitkijken' zegt ze hard. 'Sorry' mompel ik zacht. Ze schreeuwt nog wat maar ik hoor haar niet meer.

Gehaast loop ik door. Het was misschien toch niet zo'n goed idee om Jake het idee te geven dat ik hem wil. Ik loop snel de badkamer in. Ik ga in een WC hokje zitten en draai het op slot.  Mijn benen til ik omhoog zodat hij niet kan zien dat ik hier zit. 'Melanie ben je hier?' hoor ik hem zeggen. 'Vind je verstoppertje niet een beetje te kinderachtig voor onze leeftijd' zegt hij lachend. Hij loopt een voor een de hokjes af. Ik hou mijn adem in als hij voor het hokje staat waarin ik zit. 'Ik weet dat je hierin zit dus doe dat hokje nou maar open' zegt hij hard en bonkt op de deur van het hokje. Voorzichtig breng ik mijn hand naar het slot. Ik draai het langzaam open maar ik blijf zitten waar ik zit. Met een zwaai gaat het deurtje open. 'Melanie ik wil met je' veder komt hij niet want ruw duw ik hem aan de kant. Ik ren snel naar de slaapzaal. Ik begraaf mijn hoofd in mijn kussen. 'Melanie' hoor ik hem mompelen. 'Waarom moet je mijn leven verpesten? Heb je niet al genoeg slachtoffers gehad? En waarom perse mij?' zeg ik snikkend. 'Ik wil je leven niet verpesten, ja eigenlijk wel en je bent een bijzonder meisje Melanie' antwoord hij. Hij loopt op me af. In een soepele beweging springt hij op mijn bed. Hij legt zijn hand op mijn knie. Een tinteling gaat door me heen. Hij brengt zijn hoofd dichter bij die van mij. Hij heeft zijn hand nu om mijn middel geslagen en hij trekt me dichter naar hem toe. Ik voel zijn adem in mijn nek. 'Je maakt me gek Melanie' fluistert hij zachtjes. Zachtjes drukt hij zijn lippen op die van mij. Deze zoen is anders dan al die andere. Deze is voorzichtig, zachtjes en vooral lief. Wanneer ik mijn ogen weer open, kijk ik recht in de blauwe ogen van Jake. 'Ik eh dit was eh niet mijn bedoeling' stotter ik. Hij duwt me zachtjes naar achter zodat ik op het bed lig. 'Ik hoorde dat je moe was dus ik laat je met rust' zegt hij met een glimlach. Hij drukt een kusje op mijn voorhoofd en loopt daarna de kamer uit. 

'Je bent bijzonder Melanie' dat was zijn antwoord op mijn laatste vraag. Wat zou hij met bijzonder bedoelen? Ik ben een normaal meisje wat is daar bijzonder aan.

Heey peeps

Echt bedankt voor zoveel reads. Ik ben echt blij.
Hier is hoofdstuk 21 dan ik hoop dt jullie het nog steeds leuk vinden.
XxAyella❤️

The badboy loves me(voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu