"Deniz. Kalk kızım." Annemin sesiyle gördüğüm güzel rüyadan sıyrıldım. Gözlerimi aralamaya çalışırken bir yandanda söyleniyordum. Çok güzel bir rüya görüyordum. Dokuz Eylül'ü kazanmıştık. Hemde Handeyle birlikte.
"Anne ya. Ne oldu sabah sabah?"
"Tercih sonu..."
"Allah" diye bağırdım yerimden kalkarken. "Saat kaç? Açıklandı mı yoksa? Kazanmış mıyım? Ne zaman açıklandı? Nasıl..."
"Dur bir" dedi annem gülümseyerek. "Açıklandı mı bilmiyorum. Sınav sonuçların bu saatlerde açıklanmıştı. Bir bakarsın diye uyandırdım."
"Tamam anne" dedim dolabımın kapaklarını açarken. "Üstümü giyinip geliyorum."
"Tamam güzelim" dedi ve odamdan çıktı. Tatilimiz bir hafta önce bitmişti. Aslında pek bir fark yoktu ama en azından tatil havasının olması için otelde kalmıştık.
Geçen hafta, tatilden döndükten sonra da tercih zamanları başlamıştı. Bugün de açıklanacaktı. İlk sıraya tabiki de Dokuz Eylül Mimarlık yazmıştım. Ama olurda tutmaz diye, ikinci sıraya Ege Üniversitesi Mimarlık, diğer sıralara da Dokuz Eylülün başka bölümlerini de yazmıştım.
Hande de benimle aynı şeyleri yazmıştı. Hem hedeflerimiz aynıydı hem de birlikte okumak istiyorduk.
Üstüme şort ve kalın askılı badilerimden birini giyip saçlarımı topuz yaptım. Banyoma girip elimi yüzümü yıkadıktan sonra telefonumu da alıp aşağıya indim. Koltuğa oturduğumda bir yandan Handeyi ararken diğer yandan bilgisayarımı açıyordum.
"Açıklandı" dedi telefonu açar açmaz.
"Nasıl ya?" diye mızmızlandım. "Bilgisayar açılmadı."
"Sakin ol. Zaten sayfa o kadar yoğun ki açılmıyor iki saat" dedi. Bu sırada bilgisayarımda açılmıştı. Hemen google'ye girip sayfanın adını yazdım. İlk çıkan yazıya tıklayıp beklemeye başladım.
"Offf yüklenmiyor" diye homurdandım.
"Sakin ol, güzelim. Açılır birazdan" dedi babam yanıma oturup. Ayağımı sallayarak beklemeye başladım. Sayfa açılınca hemen kimlik numaramı girdim.
"Açıldı" dedi Hande sevinçle. "Söyleyeyim mi?"
"Hayır" diye bağırdım. "Benimki de açılır birazdan. Birlikte."
"Tamam" dedi ve beklemeye başladı. Benimki de açılınca saymaya başladım.
"Bir. İki. Üç. Dokuz Eylül Mimarlık" diye bağırdık ikimizde. Bilgisayarı yanıma koyup sevinçle annemle babamın boynuna atladım. "Kazandım. Kazandım. Kazandım."
"Tebrikler güzelim" dedi babam kollarını bana dolarken. "Seni de tebrik ederiz Hande."
"Teşekkürler enişte. Ben şimdi kapatayım. Görüşürüz Deniz. Barışı aramayı unutma."
"Olur" dedim ve annemle babamdan ayrıldım. Abim gelip bana sarılınca gözyaşlarım akmaya başladı. Kollarımı abimin boynuna dolarken o da belime doladı.
"Niye ağlıyorsun çirkin?"
"Ben... Çok mutluyum" dedim ondan ayrılırken. Gülümseyerek gözyaşlarımı sildi. "Sonunda oldu. İstediğim üniversitedeyim."
"Evet güzelim" dedi yanaklarımı okşarken. "Benim başıma da bela oldun."
"Of ya. Uyuz" dedim elimle göğsüne vururken. Gözlerimi silip bir kez daha hepsine birden sarıldım. "Sizi çok seviyorum. Siz olmasaydınız olmazdı."
