"Buyrun" deyip parayı uzattıktan sonra taksiden indim. Kapısının önünde durduğum barı bir inceledim. Dışarıdan gayet güzel bir yere benziyordu ama tahminimce içi tüm kafe barlar gibiydi. İçeri girip içmek istiyordum. Hiçbir şeyi hatırlamayacak kadar içmek istiyordum ama bir yandan da tereddütteydim. Tek başıma buralara hiç gelmemiştim.
"Deniz." Handenin sesini duyunca arkama döndüm. Ezgi ve Hande tam karşımda duruyordu şuan.
"Sizin ne işiniz var burda?" diye sordum şaşkınlıkla.
"Seni bu halde yalnız bırakacağımı düşünmüyordun heralde?" dedi Hande dik dik bakarak.
"E bende Handeyi buraya tek başına yollayamazdım" deyince ikisi birden baş sallamaya başladı. Onlara doğru koşup ikisine birden sarıldım.
"Sizi çok seviyorum" diye mırıldandım. "İyi ki varsınız."
"Sende iyi ki varsın" dedi Hande sırtımı okşayıp.
"Ee girmeyecek miyiz içeri?" dedi Ezgi kapıyı göstererek.
"Gireceğiz" dedim ve içeri doğru yürümeye başladım. Onlarında arkamdan geldiğine emindim.
İçeri girdiğimizde köşelerden bir masaya oturduk. Etraftaki bir çok insan sarhoş ve ne yaptığının farkında değildi. Güzel. Gecenin sonunda bende böyle olursam rezil olacağım biri kalmaz. Anneme haber vermediğim aklıma gelince telefonumu çantamdan çıkardım.
"Önce anneme haber vermeliyim" diye mırıldandım yerimden kalkarken. "Gecenin sonunda ne olacağı belli olmaz."
"Vaaayy" dedi Ezgi gülerek.
"O kadar içeceksin yani?" dedi Hande tereddütle bakarak.
"Bilmiyorum."
"Bende kalacağınızı söyleyebilirsin" dedi Ezgi. "Nasıl olsa kendi evim. Takılırız."
"Sağol" dedim ve geri dışarı çıktım. Telefonumdan annemin numarasını bulup aradım.
"Efendim kızım."
"Annecim, nasılsın?"
"İyiyim kızım. Dosyalarla uğraşıyoruz."
"Tamam o zaman uzatmayacağım. Bir arkadaşımdan bahsetmiştim sana Ezgi diye."
"Evet."
"Bu gece onun evinde kalabilir miyiz? Hande de yanımda olacak."
"Deniz" diye tısladı sinirle. "Babana sor."
"Anne..."
"Ne oldu Deniz?" diye sordu babam. Şuan karşısında olsaydım kaşlarının ne kadar çatık olduğunu görebilirdim.
"Babacım. Bugün bir arkadaşımda kalacağız Handeyle birlikte."
"Ne gerek var evde kalmaya? Akşama kadar eğlenin gelin işte."
"Baba lütfen. Kız çok ısrar etti" dedim. Bir süre bekleyip derin bir nefes verdi.
"Bu ilk ve son Deniz."
