Dumiretso agad kami ni Kuya palabas ng gate kaso may humarang na grupo ng mga lalaki. Unknown faces. I mean I never seen them before.
Kinatok-katok nila yung bintana ng kotse lalo na sa passenger's seat,kung san ako nakaupo.
Nakakainis. Nakakapikon. Anong problema ng mga to? Nakita ko itsura ni Kuya. Halatang naiinis na rin sya. Baka hindi ko na maabutang buhay si Carl. OMG.
Lumabas ng sasakyan si Kuya. Sinisigawan nya yung mga lalaking siga na kumalabog sa sasakyan nya. Sumunod ako sa labas at nagulat na lang nang bigla akong pinaghihila nung mga lalaki papunta sa van nila. Naiwanang nakatayo dun si Kuya habang ako ay nakaupo kasama ng mga lalaking hindi ko naman kilala.
"San nyo ba ko dadalhin?" Pasigaw kong sabi. Oo,natatakot ako. Pero mas natatakot akong hindi ko na maaabutan si Carl sa ospital. Dun ako mas nainis.
"Manahimik ka lang dyan." At tumawa silang lahat. Andami nila. More than 5,I guess. Hindi ko alam kung pano ko lalabanan ang mga to kaya sumunod na lang ako sakanila.
"Andito na tayo." Sabi ng isa pang lalaki na nagd-drive. "Ibaba nyo na yang babaeng yan." At ayun na nga.
Ibinaba na nila ako at nagulat na lang akong sa isang napakagandang park nila ako dinala. Baka may isang hiding place dito na pagtataguan nila sakin habang naghahanda silang patayin ako? Oh please. No wayyy.
Carl's POV
"Oh,mga pre." Sabi ko sakanila habang ibinibigay ang tigi-isang 3k. "Kidnapin nyo si Zia Alexis. Puntahan nyo sa address na ito at harangan nyo." Ibinigay ko ang address ng bahay ni Zia. I added to them, "Isakay nyo na rin sya sa van na ni-rent ko. Wag nyo syang sasaktan ha. Tapos dalhin nyo sa park na malapit dito. Magkita-kita na lang tayo dun ha."Then they said "Yes sir." They started moving to the van I gave them. Sa wakas,nasunod ang plano ko. Sorry,Zia.
Zia's POV
Nag-puwesto sila ng upuan sa harap ng isang malaking space at pinaupo nila ako dun. Tinali nila sa upuan ang kamay ko habang ang dalawang paa ko naman ay magkadikit na nakatali.May dalawang bagay na naiisip ko. 50% na "Hala,pano na si Carl? Ano na kayang nangyari sakanya?" at yung isang 50% naman ay "Sino kaya nagplano nito? Sino kayang nakaisip na gantuhin ako? Bakit naman ako ginanto?"
20 minutes lang nila ako iniwan dun,mag-isa,sa gitna ng napakalaking space ng parke na yun. I'm in a daze while looking down.Until I heard some love song from afar and I looked up. There he is. Standing. Carl is standing while holding a bouquet of flowers. Is this a ghost already or what?
There are letters behind him saying "Happy 1st Zia!" with a big red heart at the end. Grabe naman to. Kala mo naman 1st anniversary na namin eh monthsary pa lang naman. Excited lang?
He untied the rope in my hands and feet while handing the flowers to me. I stood,then I took the flowers. He pulled me into his chest then he hugged me.
Kumawala ako sa yakap nya at napatingin na lang ako sa mga mata nya at sa effort na ginawa nya.
"Happy 1st monthsary babygirl ko." He said while smiling to me and holding my arms. "Sorry na."
"Ah ganun? Sorry? Antagal kong hinintay yung texts mo! Yung calls mo! Tapos sinabi pa saking nasa ospital ka daw! Tapos kinidnap pa ko. So ikaw may plano ng lahat?" Pasigaw kong sabi sakanya habang pinapalo-palo at sinusuntok-suntok ang braso nya.
"Sorry na,ha?"
"Tse. Bahala ka nga dyan." I said as I go away from him but he grabbed my hand and pulled me closer to him. Backhug. He did that while caressing my hair."Uy sorry na."
"Oo na. Ano ba kasing kalokohan to?" Tears are running down from my eyes. Tears of joy I guess. Or maybe because i'm angry at him? Kasi naman e."This is called effort." Then he faced me. "I love you Zia. More than how I love everything. I'm lucky enough to have you in my life. Stay strong sa atin. Isang buwan pa lang to,marami pang dadaan satin. Kayanin natin ah?"
"Dami mo talagang alam,Carl." He chuckled then he kissed my forehead. I can feel butterflies in my stomach right now. I smiled and then I said to him,"Happy 1st din Carl!""Nga pala Zia,here's a letter for you. Handrwritten yan ah." Then I smiled at him while getting the letter he gave me. I'll read it when I get home later.
"Come over to my house later. I'll give something to you."
"Okay then."
"So? What now?"
"What do you mean? It's only 3pm and I want to eat a snack with you so let's go!"We walked and talked.
"Alam mo bang nag-alala ako sayo? Ha?" Pasigaw kong sabi habang tinutulak sya papalayo sakin.
"Aw. Sweet mo naman. May concern ka pa pala sakin." He said then I glared at him. "Joke lang." Then he laughed at me.
I sang to him. A lovely song. He just listened to it while feeling the lyrics.
"Andito na tayo,Zia." I looked at where we stop. It's an ice cream place. He opened the door for me then we sat down in the corner. "Order lang ako ha. Babalikan kita. What do you like?"
"What do I like?"
"Yes."
"Uhmmmm. You."
"Stop it,Zia. I'm not an ice cream flavor. Ano nga?"
"Sungit naman nito eh. Vanilla ice cream lang masaya na ko." Then he left me sitting there while he ordered what we like.Minutes later,he came back with the ice cream cups in his hand. He sat beside me instead of sitting infront of me.
He linked his arms to mine and then scooped a spoonful of ice cream. I looked at him as he put that spoon inside his mouth. He looked at me and asked,"Gusto mo?"
I opened my mouth to talk but he fed me. Wala pa nga akong sinasabi eh. I stared at him while he's eating his ice cream. Ang gwapo-gwapo nya talaga. Akalain nyo yun? Pinapangarap ko lang sya noon. Hanggang titig lang ako. Tas ngayon? Para akong nanalo sa lotto.
"Matutunaw ako nyan eh." Then he faced me,smiling. "Cute mo talaga,Zia." He said while pinching my chubby cheeks.
"Arayyy!" I touched my burning cheeks. Ang sakit mangurot ng lalaking to. Leche.
![](https://img.wattpad.com/cover/59190178-288-k952091.jpg)
BINABASA MO ANG
Complicated Love
Teen FictionWhen a girl's heart started to beat for one guy only until the end,is it forever? What if your first crush,first love,and first heartbreak is from the same guy? How will Zia Alexis overcome everything that describes every relationship? Will it go...