Chasing Hearts

Nineteenth Chase

"One.Two.Three!" Inapakan ko ang skateboard ko bago kumuha ng towel at nagpunas. Kanina pa ako nandito at halos mag-iisang oras na pero paulit-ulit lamang ang ginagawa.

I want to release my stress. Masyadong madaming nangyari mula noong isang linggo.

Simula pa noong nakita iyon ni Cabe ay hindi ko na siya muling nakausap. Nakikita ko siya pero wala akong lakas ng loob para lapitan siya. Para saan pa 'di ba?

Bukas naman gaganapin iyong party sa mansyon ng mga Montemayor. I know, it will be too little awkward. Hindi ko naman personally kilala iyong boyfriend ni Pyper.

Sinakyan ko uli ang skateboard atsaka mabilis na pinaandar gamit ang aking paa. Sinakyan ko lamang iyon ng walang ginagawang stunt. Dinama ko lamang ang hangin na yumayakap sa'kin.

Ang sarap sa pakiramdam. Unti-unti nang bumagal ang skateboard atsaka ko muli ibinaba ang aking isang paa upang matigil na ito ng tuluyan. Inalis ko na ang cap na nasa ulo ko at itinali ang buhok.

"Pretty there." Isang matigas na boses ang aking nadinig sa aking harapan. Tumingala ako. And then, I saw him. Binigyan ako ni Cabe ng isang ngisi. Ngisi na parang hindi kami nagpansinan, parang walang nangyari.

Kumabog naman ang aking dibdib ng lumapit siya sa akin. Bumaba siya ng kaunti upang mapantayan ang mukha ko. Pakiramdam ko nag-init ang paligid sa kanyang ginawa. Nilapit pa niyang muli ang kanyang mukha.

Estimated. 1 inch away. Pasimple akong lumunok. Hindi ko magawang makagalaw! Bullsht.

Naramdaman ko ang pagkawala ng skateboard sa aking kamay. Kinuha niya iyon atsaka sinakyan.

Fck! Muntik niya na akong patayin dahil sa sobrang lapit niya tapos 'yung skateboard ko lang pala ang puntirya niya?!

Nilingon ko siya sa aking likod na nakabusangot ang mukha. Nakita ko siya doon na tumalon bago muli itinapak ang paa sa aking skateboard.

Dangerous stunt, huh?

Humalukipkip ako at pinanood siya sa kanyang ginagawa. Napa-isip naman tuloy ako. Bakit siya nandito? Ano naman kayang naisip niya at siya ang lumapit. Hindi ba sabi niya gusto niya ako...pero... Fck!

Nakatingin ako sa kanya pero walang pumapasok sa aking utak kung hindi ang mga tanong.

"Magaling ba?"

Bakit ba? Baka naman dahil iyon sa dare niya? Fudge.

"Are you alright?"

Teka, may tanong ako, gusto ko din ba siya? May iba kasi akong nararamdaman kapag kasama ko siya eh. Ang hirap i-identify. Tsk.

"Fck!" Agad akong napatakip sa'king bibig nang lumabas ang salitang iyon sa bibig ko. Nanggugulat ba naman kasi.

Tiningnan ko siya at nakita ko ang seryoso niyang ekspresyon.

"Not suitable for your damn gorgeous lips." Nahiya ako bigla. Basagulera ba ang dating 'non? What the hell?!

Hinawakan niya ang kamay ko at bumaba kami sa hagdan. Napahawak naman ako sa aking labi upang pigilan ang paglabas ng mga salitang ayaw niya. Wait, bakit?! Bakit ako dumepende sa kanya?! No,no,no! Hindi pwede ito.

Nakita ko na lamang na nasa floor na namin kami. Nakaharap kami ngayon sa kanyang unit.

"Why are we here?" Kinakabahan kong tanong. Pasimple muli akong lumunok upang mawala ang kaba.

"What do you think?" Hinigpitan niya pa lalo ang pagkakahawak sa aking kamay kaya napasinghap ako. Why is he doing this? Masyado niya akong tinutulak sa bitag.

"Seriously talking here. Anong plano mo at nandito tayo ngayon?" Muli kong tanong. Ini-swipe niya ang card atsaka hinila ako papasok. Nilibot ko agad ang aking paningin. Parang kailan lang ah, nakikita ko pa si Avoth dito.

"We'll eat lunch." Tipid niyang sabi. Eat lunch?

Why? Is there something occassional event right now?

Nagpunta siya sa kusina at nakita kong may nakita akong inilabas siya roon.

Cupcakes? And Cakes?

"I thought we're going to have lunch? So, why are you putting that out? Are we going to eat that for lunch?" Dire-diretso kong tanong.

Nilagay niya ang hintuturo sa aking labi upang matigil ako.

"Chill. It's for the dessert, hon." Namula ang pisngi ko sa kanyang itinawag sa'kin.

Hon? As in, Honey?

Natigil tuloy ako at pinanood siyang maghanda ng mga kakainin. He placed the roast chicken in the circular table. Mayroon din juice at tubig.

"Done." Sabi niya bago tinagtag ang apron sa katawan.

Pina-upo niyabako sa harap niyang upuan.

I tasted first the roasted chicken. Hmm...ang sarap! Nanunuot hanggang buto ang lasa!

Halos mapapikit na ako dahil sa sarap ng pagkain. Nakita ko pa siyang tumawa ng mapahagikhik ako sa tuwa. Ang sarap talaga!

"Chill, Hun. Gagawin ko pa lahat 'yan para sa iyo near the future. Taste delicious, right?" Napasamid naman tuloy ako sa kanyang sinabi.

Near the future? Letseng utak 'to! Kung ano-ano ang sinasabi.

Hindi na muli ako nagsalita matapos iyon.

Hinayaan din naman niya akong kumain. Natapos ang pagkain ko bago ako muli nagsalita sa kanya.

"You cooked this all?" Tanong ko sa kanya habang tinu-tulungan siya sa pag-aayos ng lamesa. I placed our plates in the sink. Ako na ang maghuhugas, nakakahiya sa kanya eh.

"No, ako na ang gagawa niyan. And yup! Ako ang nagluto, masarap eh." Binigyan niya ako ng mahangin na ngiti. Ang hangin talaga!

Sinuklian ko naman siya nang nang-iinis na tingin. Tumawa lang siya bago nagpulupot ng apron sa katawan. Hot.

Umiling ako upang mapawi ang mga iniisip ko. Ano namang gagawin ko ngayon? Aalis at uuwi na? Eh magka-tapat lang naman ang unit naman so what's the use?

Gusto ko sanang itanong sa kanya kung bakit niya ako pinansin gayong parang ang lamig ng dating niya sa akin?

Umiling muli ako.

"Mind if I stroll arpund here?" Tanong ko sa naghuhugas ng pinggan na si Cabe. Cute and handsome plus another pogi points dahil sa paghuhugas ng pinggan!

"Not really. You're free here." Nilingon niya pa ako at nginitian. Tumaas ang kilay ko sa ginawa niya.

"What?" Tanong ko. Umiling siya habang nakatalikod.

Umalis na ako doon bago pa ako muling mabaliw sa mga kagagawan ni Cabe at kay Cabe mismo! Nilibot ko saglit ang medium size na sala. Naroon ang ibang mga picture frames, nakita ko din ang mga picture niya noong Elememtary, highschool and college, even while he's working too. So, nasa linya ng mga airlines siya? At maaring manahin niya ang airline na pinatatakbo ng kanyang ama. Nakita ko kasi iyon sa isang frame, silang dalawa siguro ng kanyang ama. Ang isang family picture ay nasa isang tabi. Napatingin agad ako sa maaring kanyang ina.

Napaka-amo ng mukha nang kanyang ina. Malinis, maputi at halos hindi pa halata ang nga kulubot nito. Nandoon din ang isang babae na siguro ay kapatid niya. Hindi niya masyado ito kahawig, pero mukhang ka-edad lang namin. Like what their Mom, she alsi has white and skinny fair skin, unlike me, hindi ako kasing puti niya. Her dark brown hair was left hanging with curves. Hair goals, though. Napadako muli ako sa kanyang ama at napagtanto na apat lang pala aila sa pamilya.

"Hey." Boses ni Cabe ang nadinig ko. Nilingon ko siya at nakita ko siya sa likod ko. Niyakap niya muli ako sa likod. How relaxing. Ang braso niyang naka-pulupt sa aking baywang ay humihigpit na mas lalo pang ikinakabog ng dibdib ko.

My feelings for him were totally un-identified. Hinahayaan ko siyang yakap-yakapin ako nang ganito pero naguguluhan pa din ako dahil sa bilis.

Well, sometimes, feelings were very fast to settle in, unlike time who always wait for the wrong will.

Pretty unfair.