Chapter Ten: Graduate-Migrate
After thirty minutes, cut-off muna ang mga pa-games namin dahil lunch time na. Nagsi-serve na ng lunch ang caterer ng group na assigned sa foods committee. Tahimik kaming kumakain kasama ang groupmates ko.
This time ako na ang nagpresentang magpakain kay Russ. Hindi na din naman nagpumilit pa si JM dahil mukhang napagod sa pagsama kay Russ sa laro.
"This would be our last community service, I want to treasure it!" Masayang sabi ni Rein while raising her pork in the air. Minsan nahahawaan din sa pagkabaliw ni Gwen si Rein. Boyish na boyish ang porma pero minsan girly na girly ang dating. Haist. Minsan mahirap magkaroon ng mga kaibigan na iba't-iba ang personality. Sila palang ngang apat naloloka na ako, paano pa kaya kung andito yung isang takas sa bundok naming kaibigan.
"Me too!" Jane says energetically. Napa-iling nalang ako at napa-smile sa pagka-OA nilang dalawa na ngayon nag-tossed pa ng pork nila.
"Oh wait a sec., Ian Hershey's!" Sabay mood swing ni Rein na biglang nagseryoso.
Nagtaas ako ng kilay dito as a sign of asking, 'what?' I don't like that act you know? Ian Hersheys it's too sweet. And besides Yann instead of Ian or Hershey's tawag nila ng mga kaibigan ko. There is a strange and creepy out their on her tone.
"This up coming semester you will take your Internship and graduation. Am I right?"
"Tss. Akala ko kung ano na? Yan lang pala Rein." Ang medyo natatawa kong sabi, napakaseryoso niya kasi ngayon.
"That means makakadaupang-palad mo na ang new president and CEO ng University? Ohh, I can't wait to do a shake hands with him! I can imagine how smooth his hand is, and his very handsome face." Ang nagpa-fantasia na sabi ni Gwen.
"Kilala mo ba naman yun? Anong pangalan aber?" Seryosong tanong ni Shei.
"Ah-ahm President...?" Ang nag-iisip pang sabi ni Gwen.
Napatawa na lang kami. Sigurado akong nakalimutan niya na naman.
"OJT kana agad this coming sem Ian?!" Ang bigla at medyo may kalakasang tanong ni JM na nagpalingon sa akin at sa mga ka-groupmates ko sa inasta niya, kaya sa kanya na ngayon kami nakatingin. He sounds like weird too.
Tinapunan din ako ng nagtatanong na tingin nina Karen, Rein, Gwen at Sheila na ikinibit balikat ko.
"Ahh eh-oo eh." Ang nag-aatubili kong sagot. 'Ano bang nangyayari kay JM? Weird.'
'Yes! This upcoming semester is my last semester in college, ga-graduate na ako!' After ng stressful, mabibigat na subjects especially majors at Professors na terror at kung makapagbigay ng requirements ay wagas, makakagraduate na ako! I can't imagine this is my last five months of being a college student.
"All I know is magkakasabay-sabay tayo mag-graduate. 'Di ba fourth year ka palang? You still have one year to finish BSBA Accountancy? A year, for review? How come?" Ang kalmado ngunit seryosong sabi ni JM sa akin.
Pansin ko sa mga mata niya na may nagbago, mukhang nawalan ng ningning kumpara kanina?"Alam mo kasi Jay Mark, itong si Ian atat na atat na makapagtapos. Kaya every semester halos pamatay ang schedule niyan sa overload na subjects. Kinukuha niya na ang mga loads for one year review. Sometimes nga wala na yang lunch, kasi ultimo lunch break na class schedule kinukuha niyan para lang maging four years ang five years na course namin. Ayan tuloy mauunahan kami nitong makatapak sa stage at kumuha ng diploma for Bachelor degree, although batchmates kami niyan. Excited na kasi 'yang mag-graduate." Sheila's long litany for me, na may bakas na pagtatampo sa akin sa tono niya.
Every summer naman I took summer class to lessen my years staying in college. Five years course kasi ang BS Accountancy, so I pursue it to make it four years, so every semester I exceed some units from the standard units at sinasabay ko na rin ang review subjects. Overload ako parati simula first year pero walang nagrereklamo. Pinayagan naman ako ng University at Dean namin kaya no hard feelings. And then minsan mayroong subject na nag-oopen every semestral break, yun nga lang six hours per day for one subject pero kinukuha ko na.
"Bakit?" JM asked innocently and confused.
I sigh deeply.
This is it! Makakamigrate na rin ako sa New York to join my family there. Makikita ko na rin personally ang bunso ng pamilya! He's three years old now named Yuan. Umalis kasi ang buong family ko maliban sa akin when I was first year college that was three years ago. Pinagbubuntis palang ni Mama si Yuan noon. Doon na siya sa NY ipinanganak ni Mama kaya 'di ko pa siya nakita in person. Through online ko lang nakakausap ang kapatid ko. Pag-Sembreak lang kasi ang free ko na which is two to three weeks vacation lang naman kaya sayang sa pamasahe kapag gagamitin ko yun to visit them.
"After graduation kasi balak niyang pumunta ng New York para sundan ang family niya doon. I don't know about her, pupuwede naman kasing doon niya nalang ipagpatuloy ang pag-aaral niya? Ang kaso mas kailangan daw siya dito ng Angkong at Ahma niya at may unfinished business pa daw siya sa isang tao. Ewan, naguguluhan ako diyan kay Ian kasi mas malaki ang opportunity sa NY tapos pinili niya dito?" Sheila said. 'Inunahan pa ako at kung makachicka parang wala ako huh?'
'I wonder kung gaano ako kadaldal para malaman niya yun lahat? Sa pagkakatanda ko kasi sabi ni Oliver, hindi daw ako makabasag pinggan. Nabibingi na daw nga ang iba naming high school classmate namin noon dahil sa antahimik ko.'
Sheila is right. Mas kailangan nga ako dito ng Ahma at Angkong ko. Four years ago kasi bumaba ang stocks ng Lee Corporations and Zobel Company. Buti nalang bumabawi na starting two years ago. Medyo tumaas na ang mga revenues.
Even I am still a students, I have to figure out the origin of the problem and its effect. I have to help my grandparents, cousins and Uncles to solve this problem. We are family here, so we need to help and be united to figure out things and solve the problem. Mom and Dad had a business also in NY that need to take over.
Halos apat na taon ko ring pinag-aaralan kung saang parte kami nagkulang. Pagdating sa services, staffs and employees, facilities, budget and even stock holders and investors ng companya kailangan kong i-double check. Ang net income na pumapasok, revenue at profits na nakukuha ng dalawang company kailangan kong i-audit.
"Angkong? Ahma?" Ang naguguluhang tanong ni Hanzel na bakas rin sa mukha ang pagka-shock dahil sa nalaman niya.
"Her grandfather and grandmother. Yan ang tawag ng mga Chinese sa grandparents nila. Remember, nung pumunta tayo sa bahay ng mag-kapatid na Tie's, kay Cedric Yu Tie VI? And Chinese rin kasi itong si Ian." Ang pagpapaliwanag ni Jane kay Hanzel, while Hanzel node. 'Tsk. Hindi ba obvious sa features kong singkit ang mata?'
I notice na naging malamlam ang expression ni Hanzel ng binanggit ni Jane ang name ni Cedric Yu Tie VI. She even look at me with a sad face, I can't explain why I feel pitty for her, but on the other hand I somewhat understand what is the root of her sadness and changing her mood. That damn player needs to learn his lesson. He doesn't deserve Hanzel.
'Haist, his name sounds like weird and bad guy?! Oh yeah, absolutely! Narinig ko na naman ang pangalan ng liar na yun!'
For the first time I found his name, its sounds like weird you know? Dati kasi for me that name, never exist. I discovered nalang one day na same name sila ng kuya niya. The only difference is the fifth ito.
Kilala ko ang mga Tie's especially the Tie VI but his just nobody... Yeah that's it! A just nobody guy that will never be existing in my melodic world.
When I meet the eyes of Hanzel nakita ko ang bakas ng kalungkutan sa kanya and a sign of guilt and pity.
I wonder why? I really can't figure out kung para kanino?
Sa pagkakaalam ko boyfriend niya si Tie VI, but why she acted like that?
Is there something wrong about there relationship?
What?! I'm not bothered anyway.
'Totoo ba yan?' Ang tanong na lumalaro sa isipan ko.
'Yes of course!' Tsk. Why I keep convincing myself? Is not important by the way.
YOU ARE READING
PRANK ME AND I DARE YOU PLAYER!: 5173 (ENDLESS)
Teen FictionI want to see your smile My time will stop for a while My heart is pumping so high Unfortunately my feelings for you was died Because you've make it with such a lie. Life is faith and future, but undoing 'F' in life, it becomes LIE that c...