PRANK ME AND I DARE YOU PLAYER!: 5173 (ENDLESS)

Chapter 25: Who really started?

Chapter Twenty-Five: Who's really started?

"Napansin kita dahil parang takot na takot ka. That time you caught again my attention after one semester na naging classmates tayo noon sa College Algebra, I found you more interesting. I thought you are like a dog na takot sa tubig because you are chilling and almost drowning in the swimming pool. To the mere fact na hindi pa nga umaabot ng five seconds kang nakababa sa pool, at take note four feet lang ang lalim ng pool na yun."

"Wow?! So, you're here just to insult me huh?!" I asked sarcastically.

'Kainis! Pumunta na nga siya dito sa bahay ko ng walang pasabi! Pumasok ng hindi ko pinapapasok. Tapos mang-iinsulto pa?!'

"No, that's not my intention Xershyle. I- I--..." I cut his words. Inaantok na rin kasi ako, and I don't want to hear another lies coming from him.

"I don't want to hear lies. You can leave now." Ang inaantok at pahikab kong sabi.

His not worth it. Hindi siya deserving para sa eye bags ko noh?

"Bakit hindi mo magawang makinig sa akin Ian?" He said controlling his frustrations.

"Simply because you are a damn big lair!" I said straightforward with confident.

'Ano bang ikinapu-frustrate niya? Dahil ba hindi niya na ako nabubola sa pinaplano niyang another prank? Tss. Buti nga sa katulad niyang jerk!'

"Grrr. Ayan ka nanaman Xershyle." Sabay pasada ng kanyang mga daliri sa buhok nito.

'Why his so frustrated?'

"Paulit-ulit nalang ba tayo?! Totoo lahat ng pinakita ko sayo two years ago Xershyle. Ang pagkakamali ko lang nakipagpustahan ako."

"Really?! So, inaamin mo nga?! Pustahan lahat ng yun?! Sinungaling ka! Manloloko ka pa!" Ang galit kong sabi. Naiiyak na rin ako pero kailangan kong pigilan. Dapat hindi makita ng lokong to! I need to be strong. 'Bakit ba palagi akong naiiyak? Lintik na luha 'to, ang traydor.'

'Manloloko! Tapos nandito siya ulit para pagpustahan uli ako?! Hindi ko na hahayaang mangyari yun.'

"Pustahan Xershyle?! Damn!" Frustrated at galit niyang sabi.

"Sige nga sabihin mo sa akin ngayon! Sabihin mo ng nakatingin sa akin na hindi mo ako pinagpustahan? Na hindi ka nakipagpustahan noon, Xershyle?!"

'Ano bang pinagsasabi niya? Paanong--?'

"I accidentally heard you and Senior Nery and Senior Drake at the shower room, teasing and laughing. Na-curious ako dahil, that's the very first time I've heard your laugh." Ang walang gana niyang sabi. " There's a part of me, wishing that I didn't hear it. I don't know, siguro hindi ko lang talaga matanggap ang fact na nakipagpustahan ka rin."

I don't know, pero habang sinasabi niya ang mga salitang yun hindi ako mapakali. Nanlaki ang mga mata ko kasi hindi ko alam na narinig niya yun. My heart is pumping so hard and there is a pain that I can't explain...

•••Flashback•••

Two years ago habang nasa Filipino class ako...

"Ang lengguwahe ay nabubuo upang magkaintindihan ang isang grupo o komunidad."

"Very good Ms. Zobel, maaari ka ng maupo. Ang wika at lengguwahe ay bahagi na ng ating kultura at..." Patuloy na nagsasalita si Ms. Cantre sa unahan, at tulad ng sabi niya naupo na ako at seryosong nakikinig sa lesson.

"Ian? Ian?" Ang makulit na tapik ni Shei.

'Tsk. Ano bang problema nito?' Hindi na naman siya nakikinig. Haist.