Chapter Thirteen: MiraclePast nine na ng gabi ngayon, kasalukuyang nagmamaneho ako ng kotse ko papuntang bahay kasama si Cinnamon. Nakaupo ito sa passenger sit. Buti nalang sanay na siya sa biyahe at hindi masyadong malikot.
Ginawa ko pa kasi ang ordinary routine ko na kapag Miyerkules at Linggo magdarasal o di kaya'y magsisimba ako. Even I'm Chinese, we are Catholic. I don't know kay Angkong kung bakit? But one thing I'm sure with, is my faith in God. Yan ang importante sa lahat. Hindi naman sa nangunguna ako sa mga plano niya about kay Senior Cedric Yu Tie VI, pero naniniwala kasi akong hindi lang dapat tayo umaasa sa miracle dapat may gawa.
Papasok na ako sa BELL South View Real Estate. Nasa Jade Street ang bahay ko which is located in fifth blocks.
Kasalukuyan ko nang tinatahak ang block namin ng mapansin ko agad ang bukas na mga ilaw sa katapat ng bahay ko bago pa man ako makarating sa mismong lugar.
'Wow! Miracle, may nakatira pa pala diyan? Akala ko pinamamahayan na yan ng multo eh?'Nang kakalipat ko lang kasi sa real estate na'to, that was almost four years ago. Based on what I remember, isang small family ang nakatira dyan, but they migrated somewhere after one month kong maging kapitbahay sila.
I heard from the real estate council of owners na may bumili daw kaagad sa bahay, solo ownership katulad ko. Actually malaki ang katapat kong bahay same as my house but I think my house is a little bit cuter. The house is two storeys and may garden pa. A modern type of house na glasses mostly sa first floor pero hindi mo naman makita-kita ang pinaggagawa sa loob unless pumasok ka ng gate kasi concrete ang bakod.
The BELL South council said that the new owner was a student like me and halos magkasing edad lang rin daw kami, but I've never meet him. Hindi rin siya pumupunta pag may meeting regardings sa revisions of policies last consecutive years. Hindi ko pa nakikilala 'till now ang kapitbahay ko. I'm curious but I'm not too interested para alamin at makilala pa siya. I'm too busy with my life in the past few years and even this coming days.
Papasok na ako ngayon sa gate, while clicking my remote control of my gate para bumukas ito ng hindi ko na kailangang bumaba pa ng sasakyan para lang buksan ang gate manually. Hinihintay ko lang ang tuluyang paglaki ng bukana papasok sa aking bahay nang napansin ko ang black Audi na nakapark sa kabilang kalsada sa tapat ng bahay ko. Actually nasa tapat siya ng gate ng bahay ng mystery neighbor ko.
The car looks like familiar, I have a feeling na I saw it already but I can't tell where and when.
Bukas na ang electronic gate ko at ito'y sapat na para makapasok na ako at ng mai-park ko na ang kotse sa garage. Papasok na sana ako ng nakita ko mula sa side mirror ko ang plate number CYT5173-NCR.
Ilang sandaling naging mabagal ang pagtakbo ng engine ng car na minamaneho ko habang binabagtas ko ang papasok sa gate. Ito ay dahil sa pilit na pag-recall ko kung, 'saan ko nga ba talaga nakita ang plate number na yun?' But, sad to say hindi ko talaga matandaan. Pero I have a feeling na nakita ko na 'to dati? Hindi ko lang talaga alam kung saan.
Agad-agad din naman akong nakabawi at natauhan. Napagpasyahan kong ipinagsawalang kibo na lamang ito dahil hindi ko talaga maalala. Nakaramdam na rin naman kasi ako ng pagod at antok.
I closed the gate by pressing the button of turn off in the gate remote control.
Nang makapasok ako sa bahay, I decided to take a bath first, before sleep. Nilagay ko sa refrigerator ang cake na bake mismo ng AMSSC staffs. Sa sala ko na muna inilagay ang canvass at mga brushes na binili ko pati na ang gift na binigay nila sa akin. Bukas ko nalang aayusin. Isinama ko sa kuwarto si Cinnamon bago ako pumasok ng banyo.
Nang makalabas ako ng bathroom nakita ko ang rainbow guitar ko. Nakasuot ako ngayon ng loose white t-shirt at black pajamas. Kinuha ko si Cinnamon at tsaka ang gitara bago naupo sa kama. I even checked the things to do list to prank the player on my laptop tsaka ang book planner ko. Alam kong modern na ngayon at bihira na ang gumagamit ng notebook planner, pero in case of emergency effective 'to since maraming possibilities na puwedeng mangyari sa laptop. Mas mabuti nang maging cautious.
16 Things to DO List
Legend:
☆ DONE
♧ON- GOING
■ NOT EVEN STARTED☆ 1. Hurt him physically
♧ 2. Play his heart
♧ 3. Make him fall in love
☆ 4. Find suitable girl to teach him
☆ 5. Documentation of his 101 victims
■ 6. Make him say sorry with a twist
...I continued scroll down up to number sixteen. I realized that I need to make my plan more powerful and execute it as soon as possible.
I closed my laptop and place it on my study table. Nilagay ko rin yung planner sa drawer. I started playing the guitar pampaantok ng narinig ko na may nagdo-doorbell. Dali-dali akong bumababa ng hagdan.
'Haist! Sino naman kaya 'to? Tsk. Alas diyes na ng gabi huh!?'
Impossible namang sina Angkong at Ahma ito, kasi hindi nila ugaling bumisita sa akin ng ganitong oras.
Mabilis akong naglakad pababa ng ground floor at lumabas ng bahay para buksan ang gate. I don't need my gate remote control kasi hindi naman sasakyan o isang buong baranggay ang papapasukin ko. Tsaka I have no idea kung sino ang nasa labas, kasi ng tumingin ako sa survailance screen tablet ko nakatalikod ang bisita kaya di ko na ginamit ang remote.
Malay ko ba kung magnanakaw yang nagdo-doorbell? Kaya I prefer na gamitin ang mini gate. Marunong naman ako ng taekwando kaya hindi rin ako masyadong kinakabahan, kunti lang.
Nang makarating ako sa gate I prefer na tingnan ulit sa screen monitor ang kung sino mang tao sa labas.
Natatakot rin naman kasi ako, although safe and fully secured naman itong BELL South.
Hindi kasi sila nagpapasok basta-basta unless residence ka dito at kasama sa VIP lists ng mga owners and you have an appointments to one of the land owners. Pero wala namang tumawag sa akin na may bisita ako huh? Tsk. Buksan na nga lang.
Mula sa screen nakita ko ang nakatalikod pa rin na lalaki na pinapaikot-ikot ang key ng kotse sa kanyang hintuturo. He looks decent sa suot niyang grey t-shirt and navy blue denim pants kaya napagpasyahan kong buksan ang gate. Baka kasi assistant siya ni Angkong.
"Ano pong kailangan ni-niyo?!"
I was shocked ng bumaling siya sakin. Feeling ko dumoble ang laki ng mata ko.
"Tss. Closed your mouth. Mapapasukan yan ng bangaw." Seryosong sabi nito.
'What the hell are he doing here?!' Ang tanging nasabi ko sa isipan ko. I feel like my feet glued in the ground. I don't know how to react.
"Pa-paanong!?" Ang nauutal kong turan.
YOU ARE READING
PRANK ME AND I DARE YOU PLAYER!: 5173 (ENDLESS)
Teen FictionI want to see your smile My time will stop for a while My heart is pumping so high Unfortunately my feelings for you was died Because you've make it with such a lie. Life is faith and future, but undoing 'F' in life, it becomes LIE that c...