4.6

819 69 162
                                    

~ Perşembe 08:12 ~

Gözlerimi açarken bile her şeyin değişeceğinin bilincindeydim. Her akşam salyalarımla ıslanan yastığım bu sefer kupkuruydu. Akşam örtünün üstümden düştüğünü hissedip kalkıp tekrar üstüme sermemiştim mesela.

Ayaklarımı sürüyerek yorgun bedenimi dolabın önüne diktim. Askıları demir direk üstünde hareket ettirirken çıkan ses kulağımı tırmalıyordu.

Pekala. Çok şey değişmeyecekti. Sadece çoktan alıştığımız düzenin bir ismi olacaktı.

Bulduğum bluzu dağınık yatağın üzerine fırlattım. Kotların olduğu alt rafa eğildim. Pekala. Akşama doğru elbisemi giyebilirdim.

Yine de her şey garip geliyordu. Üstümdekileri çıkartıp bol, salaş beyaz bluzu ve kotu giydim.

Bebek çığlıkları duydum.

Soluğum kesilince ahşap parkede geriledim. Korkudan titreyen gözlerim hızlıca odayı tarıyordu.

Biraz kulak kesildim. Bir daha o sesi duymadım.

Sonrada bir kadının bağırışlarını duyunca balkona koştum.

Rahatladığımı hissettim. " Sadece bebeğiyle gezen bir kadınmış. "

Balkon direğine bir süre daha yaslandım. Hafif soğuk,  yine de her şekilde yazı müjdeleyen rüzgar tenimi yalayıp geçti. Ötüşen kuşların sesi havayı dolduruyordu. Her yer yeşilliklerle dolmuş taşıyordu.

Gözüm telefona kaydı. Birilerine mesaj atmalı mıydım?  Belki de bizimkilere akşamki düğünü hatırlatmak fayda olurdu.

#Kahviş'sSeçiliFriends

Lucy : DÜĞÜNÜ UNUTMADIM DİYİN!

Kahviş : HASSİKTİR DÜĞÜN VARDI LAN!

Lucy : OYARIM SENİ KAHVİŞ!

Kahviş : VAN MİNUT! ABLAM NEREDE? O MUTLAKA HATIRLAMIŞ OLMALIYDI!

Natsu : Ben senin ablanım Kahviş.

Kahviş : OH MAY TESTS! ARTIK ABLAMIN TESTOSTERONU VAR AMK!

Lucy : SİYE  .-.  NATSU YOLA ÇIKTIN MI?

Natsu : ...

Natsu : Niye yola çıkmalıydım ki?

Lucy : DÜĞÜN VARDI BUGÜN!

Lucy : NATSU UNUTMADIM DE!

Natsu : Unuttum.

Lucy : Gel sen hele

Misaki : *0*

Kahviş : *0*

Milady : Bir uyutma

Milady : *0**0*0*0*0*0*0 Oh may fangirls...

Lucy : Yither

Kahviş : Yether

Lucy : Gelin yeter

Kahviş : Kaynana dldgdldjxl

Natsu : ╭∩╮(︶︿︶)╭∩╮

Lucy : Natsu~

Natsu : YOLA ÇIKTIM LUCY-SAMA!

Telefonu sinirle arka cebime sıkıştırdım. Nasıl hepsi unutabilir, nasıl ya? Hemde böylesine bir olay...

Sinirle oflayıp yorganı düzgünce serdim. Koridora çıktım.

Belki de sadece ben abartıyordum.

Ejder Masalı |Texting-NaLu| -TAMAMLANDI-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin