Ejder Masalı |Texting-NaLu| -TAMAMLANDI-

3.5(Final)

Vazgeçtim ritüel mitüel. Pes benden. TEOGla bu hikayeyi daha fazla sürdüremem.

Final bölümü.

~ Pazar 10:34 ~

Natsu esneyerek gözlerini açtı. Güneş ışığının sakin ışıkları hemen hemen boş sayılabilecek odayı dolduruyordu.

İrkildiğini hissetti Natsu. Bu oda neden evindeki odaya bu denli benziyordu? En son Lucy ile beraber değil miydi?

Yoksa...

Hızla olduğu yerden sıçradı. Battaniye hızlıca çarşafla tanamlanırken Natsu komdinin üstündeki telefonunu almıştı. WhatsApp mesajlarına girdi.

Lucy ile hiçbir yazışması yoktu.

Nefesi sıkışırken Wattpad'e girdi bu sefer. Hesabından çıkış yapılmıştı. Kullanıcı adı ve nickini yazdı.

Böyle bir hesap yoktu.

"Hepsi... " Elindeki telefonu komidine yasladı. Gözleri o kadar anının bir anda uçuşmasıyla dolu dolu olmuştu. "Hepsi bir rüya mıydı? "

Gözyaşları sinirle yuvalarından çıkmaya başladı. O anda aklına gelen fikirle yüzü aydınlanmıştı.

Koşarak merdivenleri inmeye başladı. Bunu sorabileceği birileri vardı. Hemde en alası kişiler...

"Nİİ-CHAN! BABA! "(Y/N: Babanın japoncasını unuttum çaktırmayın. Jhxmxhdmcm)

Onlar birer fangirldü. Lucy'yi unutmuş olmalarına imkan yoktu.

"Böyle hızlı koşmasana! Bir gün düşeceksin Natsu! "

Mutfağa bodoslama daldığında babasını üstünü başını yumurta olmuşken buldu.

"Abim nerede? "

"Alışverişe çıktı. Ne oldu da peşinden hipopotam sürüsü kovalıyormuş gibisin sabah sabah? "

Natsu başını babasına çevirdi. Az kalsın asıl soruyu unutacaktı. "Baba, Lucy nerede? "

İgneel bir anlığına duraksadı. Elindeki tabağı bir kenara bırakarak Natsu'nun boyuna eğildi. "Natsu, Lucy kim? "

"Vardı ya, abimle beraber beni shiplediğiniz kız? Sarı saçları, kahverengi gözleri vardı. Hatta abisiyle konuşmak için hastanede kalmıştınız! "

İgneel elini Natsu'nun alnına dayadı. "Ateşinde yok. " Endişeden gözleri kısılmıştı.

"Baba.. " diye mırıldandı Natsu. Dolu dolu olan gözlerinden dolayı başını eğmişti. "Ama telefonumu ele geçirip ona benim adıma mesaj atmıştınız. Dans yarışması bittiğinde abim 'Kınalı kuzum'diye üstüme atlamıştı. " Sesi titredi. Güçsüzce çıkıyordu ruhunun temsilcisi olan kelimeleri. Giden birinin yokluğunun ağır yükü altında eziliyordu bedeni... "Abimle arkadan 'NaLu' yazan pankartlar kaldırıyordunuz. Ben... "Yumruklarını sıktı. Artık gözyaşları izinsizce zemine düşüyordu. "Ben daha onu arkadaşlarımla tanıştıracaktım. Haftalarımı alan insan... Bir anda gidemez... "

Ortalığı uzun bir suskunluk kapladı. Bunu İgneel bozdu. "Doktor psikolojik yan etkiler olarak beynin kendi kendine sahte anılar üreterek geçen üç haftayı telafi etmeye çalışabileceğini söylemişti. Haklıymış."

Natsu'nun gözleri şokla büyüdü. "Ne doktoru? Ne üç haftası? "

İgneel kararsız bir ifadeyle ona baktı. Ancak en sonunda nefesini üfledi. "Bundan üç hafta önce geçirdiğin bir kaza yüzünden. Doktor büyük olasılık bunu unutacağını söylemişti. "