Hayat tesadüflerle dolu bir yerdir. Kader diye bir şey vardır ve siz ne yaparsanız yapın kader sizi bulacaktır. Kaderiniz ya iyi gelişir ya kötü gelişir. Ya mutlu yaşarsın ya sefil...
Bu kitap, Mine ve Can'ın hayatı. Bu kitap, acı ve tatlının buruk...
Arkadaşlar merhaba :) medyayı dinlemeyi unutmayın. Şarkıyı bilmeyenlere öneririm. Taladro- deniz kızı ❤ bölümü okurken sonlarına doğru dinlerseniz ağlayabilirsiniz sshbxdb. Keyifli okuma ve dinlemeler.. 🎶
Saat geç olunca, teyzem bana yatacağım yeri gösterip odadan çıktı. Hayatımın en berbat günlerinde beni seven insanlar vardı. Bu da yüzümü güldürüyordu. Az olsa da. Kafamı kurcalayan yüzlerce soru varken hiçbirini düşünmek istemiyordum. Burada yaşamak bana iyi gelecekti diye düşünüyordum. Gözümden yaş süzülüyordu. Bana iyi gelen insanlar her zaman için kalbimin kırıklarını tamir etmeye yardımcı oluyorlardı. Güler yüzlü ve iyimser tavırlarıyla. Kapı çaldığında gözümdeki yaşı elimin tersiyle sildim. İçeriye giren Berkcan'dı. Ne kadar da çok seviyordum Berkcan'ı. Beni tek iyi anlayan kuzenimdi. Onun yerini kimse tutamazdı. Kuzen değilde, kardeştik sanki. Pek görüşmesek de çok iyi insandı.
Yatağın kenarına yavaşca oturup bana baktı. Sonra da "Sorun ne?" diyerek meraklı gözlerle bana baktı. "Önemli birşey değil," dedim yine yalan söyleyerek.
"Hadi ama! Şu halinden belli. Söyle bana?" dedi. İnatçı biriydi. Bu halini herkes gibi bende sevmiyordum. Söylesem mi diye düşünürken ağzımdan çıkıverdi. "Sevgilimden, yani çıkmıyorduk ama birbirimizi seviyorduk. O kişiden ayrıldım," dedim. Bana anlamsızca bir süre baktıktan sonra konuşmaya başladı. "Senin için üzüldüm, bugün birşeyler yapalım mı?" dediğinde konuyu değiştirmeye çalıştığını farkettim. Değiştirmesi benim için daha iyiydi ki, şuan da onu düşünmek istemiyordum. "Olur tabii ki," dedim.
"Iyi o zaman, yarım saat sonra çıkalım." dediğinde hafifçe başımı salladım. Bir an önce giyinmeye başladım. Bir yerlerde takılmak iyi gelecekti belki de bana. Ama onu düşündüğüm her dakika içimde alevler yanıyordu, karnıma sancı giriyordu. Düşünmemek elde değildi. Lanet olsun.
Hazırlandığımda odadan çıkıp Berkcan'ın yanına gittim. "Çok güzel olmuşsun fıstık," diyen eniştemin sesini duydum. "Teşekkür ederim enişte," dedikten sonra Berkcan bana baktı ve "Hadi çıkalım güzellik," dedi. Bana böyle demeleri beni mutlu ediyordu. Kendimi güvende hissediyordum.
Evden dışarı çıktığımızda "Nereye gidiyoruz?" dedim. "Benim bildiğim bir cafe var. Oraya gidelim," diyerek arabaya bindik. Kuzenim benden bir yaş küçük olduğu için araba kullanmaması gerekiyor. Reşit daha olmamıştı ve bunun için daha bir senesi vardı. Ama araba kullanıyordu. Ehliyeti bile yokken.
Can'ın ağzından...
Uykusuzluktan gebercektim, ama uyumadım. Bu haldeyken de uyuyamazdım. Uyumayacaktım zaten. Herşey berbat gidiyordu. Dün gece kafam güzeldi ve gitmiştim. Bu sabah tekrar gitmem gerekiyordu. Beni affetmesi için elimden geleni yapıcam. Tekrar geri kazanmak için çabalıyacağım.
Mine'nin evine geldiğimde kapıyı sertçe çaldım. Açan küçük kız kardeşiydi. "Mine'yi çağırırmısın?" dedim nazikçe. "Hayır," deyip yüzünde kızgınlık belirdi. "Çağır buraya," diye sesimi yükselttim. "Anlamıyorsun heralde? Hayır." dedi. Sinirlerimi bozmaya başladığında kenara itip içeri girdim. Odalara baktıktan sonra evde olmadığını anladım. "Boşuna arama," dedi Hira. Sonra da "Artık onu nah bulursun," diyerek devam ettirdi. Sanki büyümüş de küçülmüş. Şu laflara bak! "Nerede?" dediğimde "Seni ilgilendirmez," dedi sakince. Hızla evden çıkıp arabaya bindim. Başımı direksiyona yasladım. Bi an bildirim geldi telefonuma. WhatsApp'dan tanımadığım biri şöyle yazmıştı ki, kim olduğunu söyledi.
"Mine, uzağa gitti. Nerede olduğunu biliyorum. Okulda buluşalım, ben Deniz."
Nereye gitmiş olabilirdi? Bi bu eksikti.
"Tamam, bekle geliyorum."
Mesajı gönderdikten sonra arabayı çalıştırıp, yola çıktım. Yaz okuluna geldiğimde kapının önünde Deniz'i gördüm. O da beni görünce yanıma gelmeye başladı.
"Acele et, uçağı kaçıracağız." dediğinde ona anlamsızca baktım. Ne uçağından bahsediyordu? Hiç birşey anlamamıştım.
"Uçak mı? Ne uçağı? Mine nerede?" dediğimde kafamda binlerce soru vardı. Nereye gitti bu kız? "Mine bana İzmir'de olduğunu söyledi. Eğer sen yanına gidip kendini affettirmessen gelmeyebilir. Uçak biletlerini aldım, hadi gidiyoruz," dedi. Şaşkın şekilde ona bakıyordum. İzmir'e mi gitmişti? Küçücük bir sorunu çok büyütüyordu. Değerim yok muydu?
Atatürk Havalimanı'na geldiğimizde uçağın kalkmasına 10 dakika vardı. Acele edip bindik. İzmir'e geldiğimizde Deniz, Mine'nin nerede olduğunu bulmak için konuma baktı. "Şuan Bornova civarlarındaki Safari Cafe'de sanırım," dedi. Oraya gittiğimizde kafeye geldik. "Ben arkadaki duvardan izleyeceğim sizi. Hadi güveniyorum sana. Git gönlünü al," dediğinde başımı salladım.
Nasıl yapacağım hakkında bir fikrim yoktu. Kafenin kapısına geldiğimde içeri adım attım. Bir de ne göreyim? Masasında bir çocuk... Hemen unutmuş bile beni. Fazla değer verdim, bana bunu yaptı. Daha iki üç gün olmuş, birini bulmuş bile. Seni sevmiştim ben be. Yazıklar olsun.
Birde gülüşüp eğleniyorlar. Farkında olmasa bile ona en çok yakışan bendim be. Aşkına sokayım senin.
Üç kuruşluk kız sevmişim de haberim yok. Gönül eğlendirme bu olsa gerek. Amına koyayım sizin gibilerin.
Kafeden çıkıp, arabaya doğru yürümeye başladım. Çok öfkeliydim. Deniz yanıma koşa koşa gelerek "Ne oldu? Niye bu kadar cabuk çıktın? Konuşmadın mı?" diye soruları sıralarken, "Git içeri bak," dedim.
Hızlı adımlarla içeri girip, iki dakika sonra dışarı çıktı. Yanıma geldiğinde "Anladım, ama bence arkadaşıdır yani," dedi. "He evet, o yüzden sarmaş dolaşlar dimi?" dedim. "Oof. Üzülme ya, konuşurum ben onla," dedi. Hemen çıkıştım. "Sakın konuşma, artık bitti. Herşey için çok geç," deyip arabayı çalıştırdım. Bu gece burada kalacaktık anlaşılan. Herşey bitti be.
Mine'nin ağzından...
Çok güzel bir gündü. Kuzenimle geçirdiğim vakit, onu bana unutturuyordu. Zaten beni merak etseydi arardı, sorardı. O da istemiyordu artık. Barışmak için çaba bile göstermiyordu, zaten barışmayacaktım,asla. Yaram derindi ama kapanması kısa zaman alırdı umarım. Biz hiç uyuşmuyorduk, birbirimizden tamamen zıttık. Onu çok sevdim, o ise bir lafıyla beni kaybetti. Öyle olması gerekiyordu zaten.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arkadaşlar bölüm nasıl olmuş? Yorumlarınızı bekliyorum. Şarkı seçimim hakkında da yorum yaparsanız iyi olur. Dinlemeyi unutmayın 😘 Votelerin çoğalması dileğiyle... Sizi seviyorum ❤
