BÖLÜM 43 - İTİRAFLAR

1.1K 66 49
                                    

Karşımda resmen o adam vardı gözlerime inanamıyordum Mardin'den buraya mı gelmişti? Ama nasıl olur? En son orada kalmış bize bakmaktaydı. Korku hissi içimi kaplamıştı üstelik evimizi bile olmuştu en çokta şaşırtan buydu beni. Sakin olmak istiyordum ağzım açık bir şekilde kapıya doğru bakıyordum. Derin nefes almak beni sakinleştiriyordu bir nebze. Hayatım hiçbir zaman yoluna girmiyordu şans yüzüme gülmüyordu bu hep böyle devam ediyordu.

"Anne! Bu adamla bağlantın ne?"

Gözlerim dolmuş bir şekilde bu cümleyi kurdum, kurarken boğazım düğümlenmişti nefes almakta zorluk çeksem de o gerçeği annemden duymak istiyordum. Sakinliğini bozmadı. Fakat içinde korku varmış gibiydi bunu bir ben anlardım korkunca gözleri büyüyordu. Hira'da arkamdan geldi, bu kim dermişcesine kapıya doğru baktı.

"Yanlış gelmiş sanırım...birini arıyormuş adres sordu."

Annem ilk defa kekeleyerek konuşuyordu. Yalanı gözlerinden belli oluyordu. Yalan üstüne yalan söylemeye devam ederken beni nasıl sinir ettiğinden hiçbir fikri yoktu. Çünkü bu adamı benim bildiğimi bilmiyor, eski kocası olduğundan haberim bile yokmuş gibi davranıyordu.

"Anne bana yalan söyleme.."

Sesim o kadar titrek çıkmıştı ki ağlamak ile üzülmek arasında kalmıştım. Canım o kadar yanıyordu ki annem bana ilk defa yalan söylemişti ve yalanını sürdürmeye devam ediyordu. O doğru söylese Bir kere de inanacaktım çünkü anneme o kadar çok değer veriyordum ki Tarif edilemezdi. Ama annem usanmadın yalanına devam etti ve yine yalan söyledi.

"Ne yalanı kızım...neyden bahsediyorsun?"

Yüreğimden darbe almış gibiydim. Yutkunmakta zorlandım neden bize ailemize yalan söylüyordu amacı neydi halbuki önceden doğru söyleseydi onu Dışlamıycaktık veya annemiz olarak görmemezlik yapmayacaktık. Ah, nasıl berbat bir gün geçiriyorum.

Adam evimizin içine girdi, annem sağa doğru doğruldu ve adam birkaç adım yürüdü ve orada durdu. Annem "sen nasıl girersin böyle?"dermişcesine bakıyordu fakat sonuçta eski kocasıydı.

"Kızlarına açıklama vakti gelmedi mi sencede?"

Annem oracıkta kalakalmıştı eli ayağına dolaşmış gibi bir hali vardı. Hira da Soran gözlerle hepimize bakıyordu teker teker.

"Ne açıklaması, bu bahsettiğiniz adam mı abla?"

Beni kaçıran adam olduğunu fark etti çünkü her halinden mafya olduğu anlaşılıyordu. Kafamı sallamakla yetindim ve etraf bir süre sessiz kaldı ama bu konuşmaya atılmalıydım, söz konusu ailem ise her şeyi yapardım.

"Anne artık yalan söylemeyi kes her şeyi biliyorum! Bu adam önceden senle evliymiş ya bunu nasıl bize söylemezsin nasıl böyle bir şey yaparsın? Hiç mi hatırımız yok! söylememe nedenin ne? gerçekten anlamıyorum seni bir sebebi olmalı bunların! Ama artık açıklama yapsan da çok geç aradan seneler geçmiş."

Hira "Ne!" Diye bağırdı.

Annemin gözleri dolmuş ne yapacağını bilmiyor gibiydi. Halbuki söyleseydi bunların hiçbiri yaşanmazdı. Dediğim gibi annemi affetmeyeceğim.

"Kızım özür dilerim neden söylemedin bilmiyorum aptallık ettim haklısın...çok haklısın ama bilinmemesi benim için daha iyi gibiydi, bilmiyorum...ah...aptal kafam."

"Anne artık benden özür dileme! İş işten geçti artık. ben kaç yaşındayım ya? bu yaşıma kadar söylemedin şimdi söylesen kaç yazar? bu herifi nereden buldun da evlendin anne yazıklar olsun sana!"

Adam lafa atıldı hemen "Tamam sakin olun. Ben söylememesini istedim."

"Ya sen kimsin ya kimsin de anneme karışıyorsun ha? Annemden sanane ister söyler ister söylemez sen niye annemi yönetiyorsun sen nesin!?"

"Kızım...tamam sakin ol."

Hala sakin ol diyor bana! kendisinin ne halt yediğini bilmezmişcesine bir de sinirliyken sakin ol diyor bana delireceğim!

"Anne sen sus! seninle daha sonra hesaplaşıcağız.Bu daha hiçbir şey her şeyi bana teker teker anlatacaksın."

Adam en sonunda gitti. yatağıma yattım ama sabaha kadar uyuyamadım gözüme bir damla uyku girmedi. adam sadece bizim bilmemiz gerektiği için İstanbul'a kadar gelmişti. neden bu kadar önemli ki onun için? ya haklı düşünüyordu fakat sonuçta anneme söyleyecektim o adam gelmese bile ben illa konusunu açacaktım. belkide adam bir şey saklıyordu ama bilemiyordum. Kafam o kadar karışık ki her şey birbirine girdi kurtulmama mı sevineyim adamın annemin eski kocası olmasına mı üzüleyim yoksa beni neden kaçırıldı kaçırdığına mı? bu gece düşüncelerle uyumak zorundaydım tabi uyuyabilirsem.

*********

Havalar soğumaya başladığından odamdaki camı açık unuttuğumdan sırtım hafiften tutulmuş. Ağrıyor. Yeterki kalbimiz ağrımasın be.

Kalktım ayağa, tuvalete gittim elimi yüzümü yıkadım ve oturma odasına geçtim. Anneme hiç pas vermedim "günaydın kızım" dese bile. Hira benden daha meraklı hemen kahvaltı sofrasında sorular sormaya başladı.

"Anne ne oluyor? O adamın dedikleri doğru mu ?"

"Hira sonra konuşucaz yemeğini ye." Dedim ona. Annem zaten hiç tepki vermedi.

Kahvaltımızı ettik annem konu değişmesi için sürekli televizyondan veya başka bir şeyden bir şey diyordu ama tabii ki aldırış etmiyordum sonunda kendimi topladım ve konuya girdim.

"Anne bize bir hesap borcun var biliyorsun. o adamla evlendiğini neden bize söylemedin?"

"Söyleyemedim kızım haklısın ama söyleyemedim..."

"Ya neden ya ne olabilirki bunun sebebi? O adamla evlendiğini umarım babam biliyordur anne!!"

" Bilmiyordu maalesef, ama o adamı tanıyordu. Eski sevgilim olarak tanıyordu. Babanla evlendiğimizden beri o adam Mardin'e taşındı yani memleketine çünkü artık beni görmek istemiyordu.  ilk gece babana bir hata yaptığımı ve bekaretimin olmadığını söylemiştim. ilkten kızdı tabii ki ama beni çok seviyordu baban, anlayışla karşıladı daha sonradan. sonuçta hataydı dedi ve artık 'Benimsin' deyince bir şey diyemedim bir ömür geçirmeye başladık, öyle gelişti anlayacağın."

"Anne sen deli misin ya böyle bir şey saklanır mı? sakladıysan da bir amacın vardır ya neden, neden sakladın! Allah'ını seviyorsan bizden ve babamdan neden o adamı sakladın!! Hiç mi vicdanın sızlamadı hiç mi babamın yüzüne ve bizim yüzümüze bakarken kötü olmadın!babam öldü gitti ve bunu bilmeyerek öldü farkında mısın bunun ne kadar büyük günah olduğunu???"

Resmen elim ayağım titriyordu cevabını bekliyordum çünkü daha fazla sinirlenmek istemiyordum fakat annem gitgide sinirlerimin sınırına ulaşıyordu.

"Bunu bilmesen daha iyi olacak kızım...gerçekten söyleyemem söylemeyi çok isterdim ama boş ver gereksiz bir şey. Saçmalıyorum... gereksiz olmasa bile duymanı gerektirecek bir şey değil aslında böylesi daha iyi kızım."

"Anne söyle dedim bizden sakladığın ne var ne yok dökül! Yeter ya yeter geçmiş bitmiş bir şey için neden hala söylemiyorsun kadın!"

Annem ayağa kalktı hızlı bir şekilde yüzüme baktı ve ;

"Çünkü senin baban o adam!"

Güzel ve şook bir bölüm olduğu için 25 oy istiyorum en az...Yoksa yeni bölüm gelmez. Sizleri seviyorum 😘

Yaz OkuluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin