Duygusal GüÇ..

Bölüm_10_ihanetin Çağrısı.

YENİ BİR BÖLÜM İLE
MERHABA..

📝📝📝📝📝📝📝📝

    "KİM VAR ORADA.."

Sesler çoğalmışti ama görüntü yoktu. Bir Kıpırdama yada hava değişimi de göremiyorlardi?

Sadece orman biraz daha kararmıştı. Berika uykunun ağırlığı ile birinin koluna yapışmış sıkı sıkı tutuyordu ;

   "Atıl hani bu yol aydınlıktı. Hiç bir şey göremiyorum."

    "diğer yolu tercih etmeliydik prenses. Fazla gelmedik geri dönebiliriz.."

O an Berika sarsıldı. Sesin sahibi kolunu tuttuğu kişi Ardaydi. Yanında Atıl uyuyordu ne ara yanına gelmişti.

  "sorun yok prenses kolum acımıyor.."
dedi gülümseyerek.
Gözlerinin içine baktı  ve orada hayat gördü Berika  ışık ve parlaklık... Bir ses bölene kadar ;

  " siz ikiniz kaç dakikadır sessizce durmuş ne yapıyorsunuz soru sordum cevap alabilir miyim.? "

  Atıl sessizce mi demişti. Ama Arda  ile biz konuşuyorduk?  DİE geçirdi icinden..

      Bir ses daha ;
Arda = (o şuan bizi duyamıyor prenses..)  

Berika son anda farkına vardı. Konuştukları an ağızları hiç kıpırdamamiştı.... Şaşkın halde Arda yi izledi...

  Arda  “ sanırım yabani kurtlar yada farklı güçlerin sesiydi gelen. Bu yolun sonu  iyi görünmüyor.”

    Atıl “çok iyi gözlemcisin Arda  sana neden güvenelim..”

  Arda “ çünkü bir saat fazladan nöbet tuttum.  Ayrıca 4 saat uyudunuz.?  “

Minik bir tebessüm ederek arkasını dönüp Berikaya göz kırptı..

   Arda“seçim?”

Berika “Bencede bu yolda huzursuzluk seziyorum geri dönelim. Sol patikayi izleyelim.”

  Atıl “ ama yürüdük o kadar..»

Arda “tekrar yürürüz ağaç kovalarmis gibi  say gitsin..”

Arda derin nefes alıp yolu değiştirirken, Atıl' tam bir sinir küpü  olmuştu.
Bu sefer de Atıl hiç ses çıkarmiyordu.
Arda zaten sessizdi.
Berika ise düşünceleri ile uğraşıyordu.
İki yol ayrımı gelmelerine az kalmıştı ki ;
Harita aklında belirginleşti.
Bu yol sağ taraf  kesinlikle güvenli değildi.

   “Arda  haklıydı..”

Dedi  Berika .. Bunu 1kisi harici  duymamıştı. Derinlerden bir nefes alırken tebessüm etmekle yetindi Arda sadece..

  Oda ne ;