Bölüm_15_

1.5K 271 93
                                    

Yeni bir bölüm ile
merhabalar!
Beğenmeniz dileğimle
Keyifli okumalar
✉✉✉

📓📓📓📓
Defalarca durmak bitmeyen tekmeler.. Son mu bulmuştu? Yada ölmüştü bilmiyordu bile Hissizdi son derce.
Berra'nın minik bedeni dayanıksızdı. Ablasının gidişinden sonra düzenli uyku ve yemek problemi olmuştu. Eskisi gibi neşeli değil otoriterdi. Ama güçsüzdü  yapısı.

Anlaşmayı yırttığı için hiç pişman değildi. Kitaplarda ve tarihte zaten kötüler hiç kazanmazdı. Ablası asla yapma imzalama hiç bir şey demişti.

Berra düşünceler içinde kıvranıyordu. Canı çok acıyordu. Babasının hep annesine benzediğini söyledigi burnu çatlamış  ve dudağı yarılmıştı.
Tekmeler ise genç kızın kaburgalarına zarar vermişti.
Kasıyordu kendini ve kastıkça canı acıyordu sanırım vurmaya devam ediyordu.
Ellerini sıktı. En son toprağın tadı  ağzındaydı. Şimdi ise yumuşak bir yer elinin altındaydı. Gözlerini açmak istedi ama yapamadı. 
"ya o iğrenç suratı görürsem. Ya yine imza için zorlarsa. Ya beni bu sefer öldürürse... Babam o.. O..  Nasıldi öldü mü hayır hayır hayır "

Düşündükleri karşısında kendi kendine şok yaşamıştı. Babası kötü haldeydi ve yerde kıvranıyordu. Hatırlamıyordu artık hiç birsey. Sadece hafif hafif sayıklıyordu.

Yaklaşık 1SAAT  geçti aradan. Kendine gelmeye çalıştı . İç dünyasında verdiği savaş onu mahvediyordu.
"ablam gibi olmalıyım cesaretli hadi Berra aç gözünü"

Hafif hafif araladi gözünü. Gün ışığı gözlerini kamaştırdı. Elini kaldırmak istedi ama başarılı olamadı. O an başında iki kişinin beklediğini gördü. Korktu zarar verecekler, önce iyilik sonra işkence diye düşündü..

Berra'ın hizasına doğru çömeldi kız olan konuşmaya başladı ;

-merhaba güzelim sonunda uyandın. Kendini nasıl hissediyorsun?

Kızın yanında bir erkek duruyordu. Üzenlerinde kan lekesi olduğuna göre mücadele eden iyisiydi. Ayı gibi devasa vücutlu adamları iki kişi mi yenmişti.
İkisi de sıcak gülümseme ile uyandığıma seviniyor gibiydi. Ama güvenmemeyi öğrenmişti Berra canı acıyordu sıcak gülümseme sonra hep fırtınaya dönüşüyordu ;

Berra "Ba.. Ba.. bam. Nerde"

Köpek adam boğazını aşırı tahriş etmişti. Sıkarken yılan boğuyor gibiydi. Erkek olan bir bardak ile Berra ya eğildi ve içmesini sağladı. Gözlerinde merhamet ve sevgi hissediyor gibiydi..

Erkek olan konuşmaya başladı :
Baban  iyi oda yıpranmış biraz dinlenmeye ihtiyacı vardı. Uyuyor.

Kız : Bu arada ben TİNA. Ve bu ikiz kardeşim TUNA. Sende Berra'sın. Üzgünüm çok geç kaldık.

Berra olayı kavramaya çalışıyordu. Sevgili yada eş değillerdi. Erkekten iyi bir elektrik alıyordu. Bakışı bile iyi ediyordu sanki . Ama Hiç bir mantık yoktu bunlar kimdi neden yardım ediyordu. O pis adamlara ne olmuştu? İkisi yenmişmiydi..

Berra :siz kimsiniz?

Tina: biz uzun bir hikayeyiz canım. Basının dertte olduğunu duyduk ve geldik.

Berra :kim gönderdi? neden?  nasıl biliyordu?

Tuna; bu bizim görevimiz değil. Sadece vazifemizi yerine getirdik. Teşekkür etmen gerekmiyor mu insanlar böylemidir?

Hafif sert tatlı söylemişti. Ama kimsenin açıklama yapmiyor oluşu sıkmıştı canını ;

Berra :  bunun için teşekkür ederim hasta birinden akılli bir düşünce beklemenize hayran kaldım. Bu arada sizinde güçleriniz mi var?

Duygusal GüÇ..  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin