Bölüm/39/ savaşa adım adım

538 48 50
                                    

YENİ BÖLÜM İLE MERHABALAR GÜZEL İNSANLAR KEYİFLİ OKUMALAR❣️

YENİ BÖLÜM İLE MERHABALAR GÜZEL İNSANLAR KEYİFLİ OKUMALAR❣️

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sevgilerin yitip gittiği dünyalar vardır. Kimi bir fırtına esintisi ile alır götürür tüm varlığını, kimi ise sadece bir bakış yada bir söz ile darmadağın eder dünyanı.

Sevgisizlikte açan güller bile güzel kokmaz. Şu an anlıyordu Berika, karşısında ki kişinin ne denli kötü olduğunu, biliyordu intikamını alacaktı . Lakin içinde hiç bulamadığı bir rahatlık vardı. Sahi korkup ağlaması , duygularındaki karmaşa ile şu an gücünün açığa çıkması gerekmiyormuydu? Nedense tam tersi olmuş Berika üstün bir sakinlik içindeydi.

Karşısında adam mı? Kadın mı? Ne tür bir varlık olduğunu çözemediği kişiyle bakışları kesişiyordu. Kaç saat geçmişti onu dahi bilmiyordu. Elleri , ayakları serbestti. Sadece boynuna takılan kelepçe kolye vardı. Sebebini bilmesede takılmıştı.

İncilerin yayıldığı vakitten sonra ki güç patlaması ile tamamen kendinden geçmişti Berika. 'Her şey bitti ' diye düşünürken , tekrar gözlerini açması aslında yeni başlangıçları doğurduğunun farkındaydı. Belki güçlerimi almıştır. Deyip umursamadı. Biliyordu çünkü , söylenen ritüeller olmadan güç başkasına geçemezdi. Yada öyle sanıyordu. Güven bu diyadan göç etmişti, kimin doğru söylediğini kestirmek çok güçtü.

Karanlık efendisi , çirkin görüntüsünden tekrar Laranın şekline bürünmüştü. Oda sevmiyordu kendi simasının çirkin görüntüsünü.

"Sana iyi haberlerim var Beyaz cadı. Savaş sensiz başladı. Ailen ne olduğunu anlamadan ölecekler. Sen yanlıZ kalacak , bana itaat edecek ve güçlerini rızanla efendine vereceksin. "

Ne dediğini anlamayan bir bakış attı Berika. Savaş ikisi arasında olacaktı , ama önce mazlumları öldürmek mi gerekiyordu? Saçmalık. Berika kendine gelen öz güven ile konuştu ;

"Çünkü , benden korkuyorsun. Eskiden olduğu gibi yer altına girip lanetlenmek yerine , tamamen yok olacağından "

Gerçekler her zaman can yakar. Buda karanlıklar efendisin yüzüne tokat gibi çarpmıştı. Bu kız çok şey biliyordu , nerden öğrendiğini dahi bilmiyordu. Aklına gelen ile titremişti Karanlık efendisi, bu bu olamazdı degil mi? Berika karşısındaki kapalı kutunun titrediğine , korktuğuna şahit oluyordu. Gülümsedi kendince "demekki kötülük daima korkaklara mahsus' ". Diyerek gülümsemesini genişletti.

"Sen ..sen o.. o'sun". Demişti .

Berika kekeme gibi konuşan Laraya bürünmüş kişi ye çevirdi başını.

"Biz tanışmadık sanırım ben Berika. Sende Lara " deyip bir kahkaha attı. Resmen savaşın ortasında düştüğüm hale bak diye sinirden gülüyordu. Aklı da ailesindeydi. Laranın korkusunu hiçe sayarak kızdırmalı ve açık savaşmalıydılar. Yoksa masum bir çok kişi canından olacaktı.

Duygusal GüÇ..  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin