ME AND THE SIX FOOTER BASKETBALL PLAYER (Editing)

CHAPTER 25 (PART 1)

xx 25: (part 1: No Goodbyes)

Yuldrick POV

"Shi*T!" napamura aku nang sinabi sa akin ni Bryan na Dwight is leaving the Philippines. God. Di ba nya napansin ang mga nangyayari kay Dennise? Nagsusuka, nahihilo at nahihimatay. This can't be happen. Paano nalang pag malaman ni Dennise na umalis si Dwight na wala man paalam? Jusko! Sa dami-raming nangyayari sa buhay nang dalawang iyun, bakit ngayun pa sila maghiwalay? God. Wag nyu sanang hayaan si Dwight na umalis lalo na at buntis si Dennise. *ring ring* *ring ring**ring ring* *ring ring**ring rin----- sinagot ku yung tawag ni Bryan. "Yukdrick nagising na si Dennise. Di mu ba naabutan si Dwight?" tanung nya sa akin. "I'm on my way to the airport pa Bry" sagot ku sa kanya. "What? Dwight's flight is 6:30pm tapos mag si-seven na" sabi nya. What? Anu ba tu? Dwight naman ee. Parang bakla, sinabihan lang ni Kim na umalis, aalis na agad sya. NAPAKA TANGA NYA. DI MAN LANG NYA KAYANG IPAGTANGGOL SI DENNISE. "I'm here. I'll hang up" sabi ku kay Bryan at binaba ku yung cellphone. Tumakbo aku agad sa loob nang NAIA airport. Hinanap ku agad kung nasaan si Dwight. JUSKO. PARA AKU NA ANG NAGING TANGA NGAYUN. ALAM KU NAMAN NA KANINA PA SI DWIGHT NAKA-ALIS PERU HINAHANAP KU PA RIN SYA. ANU BA >....< napa upo aku. Dennise, I'm so sorry. Wala na akung magawa.

Bryan POV

Eklavooo! Bwisit na author natu. Ewan kung bakit aku binigyan pa nang POV. Nagkaka problema pa nga aku kay Dennise dahil hinahanap nya si Dwight. Jusko! Di ku na alam kung anu ang sasabihin ku sa kanya. "Bry, nasaan ba talaga si Dwight? Bakit di ku sya makontak?" tanung nya sa akin. Alam kung nalulungkot na itong bespren ku nang bonggang eklavoo. Peru wala akung ibang maisip na dahilan kung di ang 'umuwi muna sa bahay. Kumuha nang gamit' it's almost 2 hours na ang nakalipas na lagging ganyan lang ang conversation naming dalawa. Ewan! Di ku na alam. Nasaan ka na ba fafa Yuldrick? Bumukas yung pinto at iniluwa ritu ang gwapong nilalang na ka-akit-akit ang mga muscles nya. Sheeyyyyttt! Sarap nyang kainin. *buggssshh* tinamaan aku nang unan. "Ouchieee!" sigaw ku. "Wag ka ngan mag de-daydreaming jan" sabi ni James (yung drummer nang banda) isa pa tu ee. Masyadong kill joy sa mga pangarap ku. "Den.." tawag ni Yuldrick kay Dennise. I knew it! Wala na si Dwight. Di na nya naabutan. Paano nalang si Dennise? Paano pag malaman nya umalis si Dwight. Jusko! Bakit ba nangyayari ito sa kaibigan ku? Nagmamahal lang naman sya ee. "Si Dwight?" tanung ni Dennise. Di umimik si Yuldrick alam kung nahihirapan sya na e-explain kay Dennise yun. Kahit aku nga ee, di ku alam kung paano ku sasabihin sa kanya. "Yuldrick, answer me. Nasaan si Dwight?" tanung nya ulit habang namumuo na yung luha nya. God! Nahihirapan aku habang tinitignan ku ang kaibigan ku na nahihirapan. "Yuldrick, sabihin mu na umuwi lang si Dwight sa bahay nya dahil kumuha lang sya nang mga gamit. Sabihin mu" utos ni Dennise sa kanya. Di pa rin umimik si Yuldrick. Si James rin, nakayuko lang sa habang umu-upo. Alam kung nahirapan rin sya. Sinu ba kasing di mahirapan sa kalagayan ngayun ni Dennise. Kahit aku nga. Gusto kung yumakap kay Yuldrick ngayun at humingi nang isang halik bilang comfort sa akin (landi -.-) "I'm sorry Dennise" sabi ni Yuldrick. At umiyak si Den, aku rin umiiyak na. alam ku kung gaano kasakit ang mga nangyayari ni Dennise. Umiiyak sya habang pinupokpok nya si Yuldrick. "You're lying... You're lying... You're lying... You're lying... You're lying... You're lying... You're lying..." yan lang paulit-ulit na sinasabi nya habang umiiyak. Yinakap lang sya ni Yuldrick. Di namin alam kung paano e-explain kay Dennise ang lahat lalo na at nagka heartbreak na naman sya. Hayyy.

Dennise POV

Dwight? Nasaan ka na ba? Ba't mu ba kasi aku iniwan? Wala na akung mukukulitan, wala na akung makakagatan. Tumulo na naman yung luha ku. Pinikit ku nalang yung mata ku. Ayokong makita nila na umiiyak aku. Dwight, Dwight, Dwight. "Excuse me" namulat aku bigla at bumangon. AKALA KU SI DWIGHT NA. TSSSK! YUNG DOCTOR LANG PALA. Humiga aku uli. Na feel ku kasi yung tama nang baril sa likod ku. "Yes po Doc?" tanung ni Yuldrick. "Ahm. Gusto ku lang ipaalam sana sa pasyente na di naming nagawang maisalba yung isang bata nya.. nabugbug kasi ito masyado. Di ku alam kung bakit, siguro nalaglag sya or bumagsak or di kaya dahil don sa tama nang baril kaya nalaglag yung isang bata" sabi nung Doctor. WHAT?! BATA? AKU, MAY BATA? Bumangon aku bigla "What did you say---awww" napa-aww aku sa sakit nang likod ku. "Ahh.. siguro di mu pa alam na buntis ka. And you're six weeks pregnant. Triplets nga sana yung baby mu, peru sa kasamaang palad nalaglag ito. Masyado kasing nabugbug yung isang baby mu sa loob nang tyan mu.. nahulog k aba or whatever?" tanung nya. GOD. BUNTIS AKU? PERU PAANO? GUMAGAMIT NAMAN KASI KAMI LAGE NANG WITHDRAWALS EE. Yung sa sports car. YES RIGHT! YUNG SA SPORTS CAR. WALA KASI SA PLANU AT BIGLA BIGLA LANG YUN NANGYARI AND DI KAMI HANDA AT THAT TIME. JUSKO. BA'T DI KU NAISIP AGAD YUN? "yes po. Nahulog po aku" sagot ku kay Doc. I'M SORRY BABY. SORRY FOR BEING SO RECKLESS. "Ahh, uhh sige.. salamat.. and pwede ka nang makalabas nang hospital bukas" sabi nung doctor at umalis na. di na aku umimik. Masyado akung occupied sa baby ku ngayun. BUNTIS AKU, FOR REAL? ANG SAYA SAYA KU. PERU SI DWIGHT? DI KU NALANG SIGURO SYA SABIHAN. WALA NAMAN KASI SYA EE. DI MAN NGA LANG SYA NAGSABI NA AALIS SYA. Humiga nalang aku uli "and one more thing, LALAKI ANG MGA ANAK MU" dagdag nung doctor bago sya umalis nang tuluyan. LALAKI. MAGING MASAYA SANA SI DWIGHT KUNG NALAMAN NAMIN NANG MAS MAAGA NA BUNTIS AKU. PERU NANGYARI NA EE, SO DAPAT IINGATAN KU NALANG TUNG DALAWANG BABY KU. MASAKIT MAN PERU DAPAT KUNG TANGGAPIN. ALAM NAMAN NI BABY AT GOD NA DI KU SINASADYA ANG MGA NANGYAYARI.