ME AND THE SIX FOOTER BASKETBALL PLAYER (Editing)

CHAPTER 8

 xx 8: Panganib

Dennise POV

Two weeks na ang nakalipas simula nung last na iniyakan ku si Dwight. Nandito aku ngayun sa bahay, kasama si papa (hindi yung nasa silver shower na bahay ni Dennise, iba ito). "Anak, aalis na aku ha. May meeting aku" sabi sa akin ni papa sabay kiss sa noo ku. Wala na si mama, namatay sya nung ipinanganak nya aku. "Sige po pa, aalis na rin aku mamaya. Nami-miss kuna rin kasi ang shop ku. Tsaka tumawag rin si bakla, may wedding daw at kami ang mag design" sabi ku kay papa. Para po di kayu mailto, may flower shop rin kasi aku, ka business partner ku ang kaibigan ku noong college, si Bryan, peru bakla tawag ku sa kanya, bading kasi. "Ang shop ang name-miss mu o si Dwight?" tanung sa akin ni papa. "papa talaga, hindi po. Yung shop talaga" sabi ku kay papa. Yes! Alam ni papa ang pag-ibig ku kay Dwight. Alam nya rin na sinaktan aku Dwight, at pinokpok nya lang ang ulo ku nang ballpen nang umiyak aku sa harapan nya -.- sanay na aku jan. di kasi yan mahilig si papa na pinapagalitan nya ang tao. Peru in the end, pinagsabihan nya rin aku na lubayan ku raw si Dwight, ikinulong pa nga aku sa kwarto ku nang dalawang lingo ee, tsk tsk father's attitude. Peru okay rin uy, nakapag-isip-isip rin kasi aku na tama na, ayoko na. pagod na aku.

****fast forward****

"Bakla, kumusta ka na? nabalitaan ku kasi sa papa mu umiyak ka raw dahil kay Dwight?" tanung sa akin ni Bryan. Bakla kasi yung tawagan namin. "Naku bakla, di pa aku okay nu. Sino namang tao ang maka move-on agad? Sobra pa sa 10 years ang pagiging obsess ku sa kanya" sagot ku sa kanya. "grabe ka talaga bakla nu, sayu na ang korona. Ikaw na ang reyna nang katangahan at kamartiran. Grabe ka tehh, daig mu pa ang kalandian at katangahan ku sa mga boys ku. Pag nabilhan ku na nang isang t-shirt ang boy ku yun na yun, wala nang kasunod pa. pag may manhihingi nang motor, abay lubayan na yan tehh, di aku anak nang president para mabilhan ku sya nang ganun. Alam mu naman siguro ang kita natin sa flower shop.... Blah blah blah" daldal ni Bryan sa akin. *dug dug* kinabahan aku bigla. Ang sikip nang dibdib ku, hindi aku makahinga sa sobrang bilis nang tibok nang puso ku. "Bakla, tu—tubig!!!!" sigaw ku. At kumuha agad si Bryan nang tubig. "Anu ka ba Dennise! Papatayin mu ata aku sa nyerbos" sabi nya. "Bigla kasi akung kinabahan bakla ee" sagot ku sa kanya habang hinihimas yung dibdib ku. "Bakit? Sino ba kasi iniisip mu?" tanung nya. "Wala naman akung iniisip" sabi ku sa kanya. "Alam ku na!!" sigaw nya. "Wag ka ngang sumigaw jan bakla. Baka matuloyan aku dito" sabi ku sa kanya. "di ba pinag-usapan natin si Dwight? Di kaya sya yung dahilan kung bakit ka kinabahan? Dwight must be in accident ngayun" sabi nya. "Wag ka ngang magsabi nang ganyan. Wag mu namang patayin si Dwight" sabi ku. "tawagan mu kaya yung mga taga information sa building nang condo ni Dwight para matapos na yang drama mu" sabi nya. "Ha? Ee—anu. Ayoko!" sabi ku. "Ayaw mu?.. akin na yang cellphone mo" sabi nya sabay hablot nang cellphone ku. May pinindot sya sandal tapos inilapat ang cellphone sa tenga nya. Talagang tinatawagan nya -.- "Hello? Nandyan ba si Dwight?"sabi nya doon sa tinawagan nya. Ilang sandal, "Kaw raw gusto maka-usap" sabi nya sa akin "Hello?" bati ku don sa tinawagan ku. "Maam, may nag report po sa amin na nasa panganib daw si Dwight ngayun" sabi nung tinawagan ku. "Jusko!! Nasaan sya? Ba't di nyu aku tinawagan agad?" sabi ku. "Bakla, okay ka lang" pagka-kalma sa akin ni Bryan. Napatayo kasi aku sa narinig ku at umiyak na aku. Jusko, wag nyu pong hayaan na mapanganib ang buhay nya, alam ku po na kaya nyung gawin ang lahat. Nagmamakaawa po aku Lord, mahal ku po si Dwight. Ayokong mawala sya.