SemanurAslan3 'e ithaf ediyorum.
Bugün can sıkıntısından acı çekiyordun ve neredeyse ölmek için dua etmek üzeresin.
Cam kenarına yaklaşıp perdeyi sonuna kadar çektin ve evin dayanılmaz kasvetli havası bir anda renk cümbüşüne katıldı.
Gülümsedin.
Hayat sıkıcı olsa bile renkler her daim mutlu gösteriyordu.
Üzerini giyip çantanı, telefonunu aldın anahtarı kapıya takıp kilitledin ve yola koyuldun.
Deniz kenarında ki banka oturup güneşi arkanda bıraktın. Gerçekten çok sıcak vardı. Deniz kokusu ve dalga sesleri seni mayıştırmıştı.
Kulaklıklarını takıp piyano ve keman fon müziği açıp kendini tamamen dünyadan soyutladın.
(Ee gerizekalı anahtarını aldın mı?)
Akşam üzeri ve güneş batmak üzere. Gökyüzündeki o muhteşem ateş rengi...
Ayaklandın ve çimlerin üzerine adımlarını attın.
Papatyalar o kadar narin gözüküyorlardı ki. Şimdi seoul 'de olsaydın annen sana bu papatlayalardan taç yapardı gülümsedin...
Topladığın papatyalarla birlikte çimlerin üzerine bağdaş kurarak oturdun. Ve denemeye başladın.
....
Uzun zaman geçmişti ve hala yapamıyordun.
Oflayarak,
"Ne zaman hayattan zevk almaya çalışsam böyle oluyor. Hem annem olsa hemen yapardı..."
Arkadan bir hareketlilik oldu önemsemedin. O arada başında çok hafifte olsa bir cisim hissettin.
Ellerinle yokladığında ,
Bir papatya tacı.
Olduğu anladın. Saniyeler hızla akıp giderken arkanı döndün ve bir erkeğin göğsüne çarptın. Geri çekilmek için hareketlendiğinde uzun kollar seni oraya sabitledi.
"Belkide tek başına zevk almaya çalışmak seni yoruyordur. Ha?"
Bu ses, Yoongi...
Başını hafifçe kaldırdın ve burnun onun çenesine sürtündü. O dudaklar ilk önce burnunu sonra kısa bir anlığına dudaklarını buldu.
"Benim papatyam, neden habersiz bıraktın beni? Evine gittim anahtarını kapıda unutmuşsun bir an korktum. Ama buraya geleceğini biliyordum... "
"Seni seviyorum Yoongi."
"Bende seni seviyorum papatya."
Ee nasıl olmuş tabi bende insanım sabaha kadar oturunca akşama kadar da uyudum...
