Evde otururken başından ayrılmayan etrafında dört dönen ve bir şey yapmana izin bile vermeyen (bi'asın)
baktın. O kadar endişeli ve korkak görünüyordu ki çocuğunuzun düşme tehlikesi olduğunu duyduğundan beri bunu yapıyordu.
Özgürlüğünü tamamen kısıtlamış seni hayattan soyutlamıştı. Sana değer verdiğini biliyordun ama korkması seninde zararına oluyordu. Eğer bir şey olursa bayılmasından ve sana yardım edememesinden korkuyordun.
Bunu yenebilmesi için neler yapmalıyım diye düşündün...
Aklına gelen fikirle elini şaklatıp gülümsedin.
(Bi'asının adı.) Ahh! Yetiş çabuk galiba o geliyor! Deyip ellerini karnına götürdün ve oyunu oynamaya başladın.
Koşarak içeriye giren (bi'asın) ayağı takılarak yere kapaklandı. Gülmemek için kendini zor tutuyordun.
(Bi'asın ismi) hastaneye gitmeliyiz! Lütfen Ahh canım acıyor!
Bi'as; Tamam tamam her şey yolunda derin nefes al ver evet hadi yap.
Derken kendisi derin nefes alıp veriyordu. Sende taklit etmeye başladın. Kucağına almaya çalışırken birden üstüne yığılan (bi'asın ismi) şaşmadın böyle olacağını biliyordun.
Telefonu komidinden alıp anneni aradın ve olayı anlattın annen ise hem gülerek hemde telaşla telefonu kapattı.
Sen; Ah anne görüyorsun değil mi ? O korkuyor bunu yapmam gerekliydi.
Annen; Tamam kızım sorun yok birazdan kendine gelir.
5 dakika sonra.
(Bi'asın ismi) yavaşça uyanırken aniden sıçradı ve
O... o doğdu mu?! Diye bağırdı korktun ve ona sarıldın.
Korkma (bi'asın ismi) özür dilerim sana oyun oynadım çünkü gerçekte olsa böyle olacağını biliyordum ufak bir ön hazırlık olsun istedim.
(Bi'asın ismi); Ahh! Sanırım haklısın (ismin) fazla abartıyorum ama beni korkuttun. Diyerek kollarını sana sardı ve saçlarına ufak öpücükler kondurdu.
