michaelvspizza'ya ithaf ediyorum. İyi okumlar güzellikler.
Koltukta uzanmış dinleniyordun ve başın öldürecesiye ağrıyordu. İşler yolunda değildi ve sen buna çok sıkıntı ediyordun. Uzun bir tatile ihtiyacın vardı.
Kulaklarına telefonun melodisi ulaştığında başağrısına biraz daha katkı yaptığı için ona teşekkür ettin.
Telefonun ekranına baktığında Suga duğuna gördün.
"Alo Yoongi?"
Derin bir sessizlik oldu ve hıçkırma sesleri geliyordu.
"Yoongi!"
"Ben hiç i-yi d-değilim (adın) mesaj attığım yere gelir misin?"
Dedi ve telefon suratına kapandı.
Sen bu arada baş ağrısını unutmuş üzerine aldığın paltonla kapıya koştun ayakkabılarını giyip merdivenleri koşarak indin.
Onun sesi iyi değildi ve ağlıyordu. Senden yardım isteyecek kadar da yalnız...
Merkez yoluna ulaştığında gelen taksiyi durdurdun ve gelen adresi tarif ettin. Burası yüksek bir binaydı ve attığı katın sayısı teras kattı.
İntihar?
İntihar.
"Daha hızlı lütfen?"
...
Ücreti ödeyip arabadan indin. Koşarak binanın içine girdin. Burası boştu. Ve kapıda bir güvenlikte yoktu önemsemedin.
Köşeyi dönüp asansöre bindin. 20. Kat.
Asansör kapakları açıldı ve kendini dışarı attın.
Karşındaydı, korkuluklara oturmuş ayaklarını sarkıtıyordu.
"Yoongi! Yapma!"
Sesini duydu ve sana döndü. Yavaşça adımlarını ona yaklaştırdın.
"Neyi yapmayayım?"
Yüzü görünmüyordu. Onun bembeyaz tenini bile göstermeyen geceye lanet okudun.
"Atlama Yoongi..."
"Ne diyorsun (adın)?"
Diyerek aşağı indi ve yanına geldi sana sarıldı. Sen karşılık veremiyordun. Bu nasıl?
"Ama sen ağlıyordun."
"Ağlamıyordum sesim kesik geliyordu. Burada sencede fazla rüzgar yok mu? Hem seni bırakıp gider miyim?"
"Gitmezsin değil mi?"
"Gitmem, gidemem."
Dudaklarını saç diplerine bastırdı. Sonra seni serbest bırakıp bileklerini yakaladı.
"Gel."
Korkulukların yanına kadar ilerediniz. Yoongi ellerini arkadan sana sardı,
"Gece çok güzel değil mi?"
Basınla onayladın onu. Sarılmayı bırakıp ellerini ağzına götürdü ve tiz bir ıslık çaldı.
Bir anda yüzüne vuran ışıkla oraya döndün. Karşı binada baştan aşağı bir şekilde
S♥(adının baş harfi)
Vardı.
Sen şaşkınlıkla bakarken yazı yanıp sönüyordu.
"(Adın)?"
Sağına döndüğünde Yoongi diz çökmüş elinde kırmızı bir kutuda tek taşı sana uzatmıştı.
"Benimle evlenir misin?"
Şaşkınlıkla ellerini ağzına götürdün ve gözlerin buğulandı.
"Evet! Evet Yoongi."
Yüzüğü parmağına taktı ve ayağa kalktı. Kollarını mutlulukla boynuna doladın.
Başını geri atıp gözlerine baktın bir anda dudağını.öpmeye başladın. Ağzında hissettiğin tuz tadıyla ağladığını yeni anlamıştı.
Ellerini bellerine sarıp seni kendine hapsetti ve siz mutluiuğa böyle evet dediniz.
Belkide hayatında ki en kötü günlerin geçecekti bu adamla ama yanımda olduktan sonra herşey önemsizdi.
Mutlukluklar bebekler. Beynimi en iyisine zorluyorum. Nasıldı?
