6mercibien6'ya ithaf ediyorum. İyi okumalar.
Çalan alarmla uyandın ve banyoya gittin. İşlerini hallettikten sonra üzendeki pijamaları çıkartıp, kıyafetlerini giydin.
Uzun koridorun sessizliği senin adımlarının sesi ile dolarken mutfak kapısından içeri girdin.
Güzel bir sandviç hazırlayıp dolaptan meyve suyunu alıp bir bardağa koydun.
Kahvaltın bittikten sonra dişlerini fırçalayıp, kitabını ve defterini eline aldın.
Dış kapıyı aralayıp ayakkabılarını giydin ve kapıyı kilitledin.
Sokakta üniversiteye doğru adımlarken bugün yolunda değişiklik yapmaya karar verdin.
Sokağın köşesinden döndün,
Elerindeki kitaplar yere düşerken sen şaşkınlıkla yere eğilirken sana çarpan kişide yere eğildi.
Ne ironi...
Elleriniz kesişirken başını kaldırdın ve o da başını kaldırdı aranızda çok az bir mesafe kalmıştı ve sana yaklaşıyordu kitapları toplayıp hızla diklendin.
"Sapık mısın?!"
"Sen hiç benim gibi yakışıklı sapık gördün mü?" Deyip göz kırptı aslında tatlıydı.
"Yakışıklı? Pardon da sen neyine güveniyorsun?"
"Onu gösteremem, ayıp." ( fesat düşünün.)
"Yah! Aishh! Git işine." Diyerek yanından geçtin. Ama geçemedin. Kolundan tutulmuştun.
"Ben tesadüflere inanırım sen?"
"Bende inanırım da ne alaka?"
"Bence, seninle çarpışmamız bir tesadüf.. "
Kısa oldu öz oldu sanki... sizce?
