Doyeon's POV
[Walang poreber. Magbbreak din kayo.] Natawa ako na medyo nasura sa sinabi ni Drea. Bwiset e. "Gagu. Di naman kami nagddate e, nasa grocery kami. 'Wag ka paka-bitter dyan, kaya di ka nagkaka-lovelife e." At iniipit ko yung cellphone sa pagitan ng tenga at balikat ko para kumuha ng pakwan gamit yung dalawang kamay ko.
[Heh, ganun din 'yon.] At narinig kong tumili sya kaya inilayo ko yung phone sa tenga ko. Punyetang pusit 'to. [At magkaka-lovelife na 'ko. Nararamdaman ko na friend. Malapit na dumating yung icing sa ibabaw ng cupcake ko! Lalo na't magka-comeback na sila! Mygad!] Hindi ko narinig yung huli nyang sinabi kase lumapit ako sa free taste na tempura.
"Ano ulit yung sinabi mo?" Tanong ko sa kanya habang kinakain ko yung hiningi ko. Hihingi lang ako, di ako bibili. [Ayoko ng ulitin, ang haba nun e.] Pag-iinarte nya sa kabilang linya.
"Ge. Basta pakisundo na lang si Hani, ha? Di na kase kami aabot e, magagalit nanaman sa'kin 'yon kapag nalate ako." Sabi ko at napatingin ako kay Chanyeol nung lumapit sya at tulak tulak nya yung cart. [Okay. Basta sa inyo ako magdidinner a? Para makita ko na rin si fafabels!] Napasimangot ako don. Natawa naman sa'kin si Yeol.
"Bahala ka sa buhay mo. Bye." At inend ko na yung tawag. "That Drea seems as talkative as Hani, huh. Gusto ko syang pasalamatan sa pag-aalaga nya sa anak na'tin kapag wala tayo." At ngumiti sya sa'kin.
"Hindi natin yaya si Drea. Boy na'tin sya." xx
"Dejk. Di natin yaya 'yon, bestfriend ko sya e." At hinawakan ko yung handle ng cart at sinabayan syang maglakad lakad dito sa grocery. "And like you, she takes a good care of us. Kaya di na 'ko magtataka kung tatanda syang dalaga e." And we both laughed. Pero bigla namang nag-ring yung phone nya. Tumingin sya sa'kin at tumango ako bago nya sagutin yung tawag.
Pinakinggan nya lang yung kausap nya at tumingin sa'kin bago nya ibaba yung phone. "Sino 'yon?" tanong ko sa kanya. "Yung branch manager, urgent daw e." Malungkot na sabi nya. Ngumiti naman ako at hinawakan yung kamay nya.
"No, I won't leave. May dinner pa tayo mamaya diba? I wanna be with you and Hani." Mas hinigpitan ko yung hawak ko sa kamay nya. "We've talked about it before, right?"
"Yeah, but-"
"No more buts, Chanyeol. Makakapag-dinner pa naman tayo next time e, bukas. Di tayo mawawalan ng chances. Kaya ayos lang." Ngumiti sya pagkasabi ko non. "Are you alright to be alone? Ihahatid muna kita pauwi-"
"Kaya ko, bae. Magb-bus na lang ako pauwi. Tapos, urgent daw diba? Take care." i pecked on his lips at nagpaalam na sya bago umalis. I'm so thankful I found Chanyeol. No, I'm thankful because Chanyeol found me that time. He's my guardian angel.
Naglakad lakad pa 'ko at kumukuha ng mga mukhang masarap. Natatakam ako e. "S-Senpai?"
Pakiramdam ko binuhusan ako ng malamig na tubig pagkarinig ko nun galing sa likod ko. I was dumbfounded earlier and had no idea what to do. Pero ngayon, alam ko na ang gagawin ko.
I tight the grip on the handle of this cart. Naglakad ako ng normal papunta sa counter. Di ko alam kung kumpleto na yung bibilhin ko pero mas importanteng makaalis na muna ako dito. Pero hinawakan nya ko sa braso. Shit.
"Senpai, is that you?" Mahinang tanong nya. Pumikit ako ng mariin at huminga ng malalim. Go with the plan, Doyeon. Gawin mo kung anong napag-usapan nyo ni Yeol. You need to act completely as Doyeon. I need to forget that I was Nian. Dapat hindi na 'ko maapektuhan ng feelings na meron sya.
Dumilat ako at lumingon. "Oh? You're EXO's Kim Jongin, aren't you?" Ngumiti ako sa kanya. Lines formed on his forehead. Galing ko na bang artista? Sabi na dapat ako yung bida e. Pero teka, kung makakasama ko exo, 'wag na lang. Pero diba makakasama ko naman din sila sa trabaho? Ah ang gulo!
"Anong sinasabi mo, Senpai? Ako 'to! Ako yung tinatawag mong malibog palagi. Did you forget?!" At hinawakan nya yung magkabila kong balikat. Looking at his face, his eyes really show happiness. But world really changed, hindi na ako yung dating babaeng 'yon.
"How could I forget things that I don't even know from the first place? And excuse me, it ain't proper to hold me like that. You're still a stanger." at hinawi ko yung kamay nya na nakahawak sa balikat ko. Lalong kumunot yung noo nya. "Don't throw this kind of joke, Nian. It ain't funny at all." Malungkot na sabi nya.
"Tito Jongin?" Sabay kaming napalingon doon. My eyes widen as I saw them. It's Jyn and Suho, and, a child?!
"N-Nian!" Jyn shouted and hugged me. Napasinghap ako. Gusto ko syang yakapin, gusto kong umiyak. But I know, I shouldn't. Kaya kahit na gusto kong ilagay ang mga kamay ko sa likod nya, tinulak ko sya. "W-Why? Namiss kita, bestfriend! Nabanggit sa'kin ni Suho na nagkita daw kayo sa meeting kanina. So he wasn't lying this time-"
"I'm not Nian, you must be mistaken. And I don't care who she is, we're different person." sabi ko na naging dahilan ng pagtahimik nilang lahat. "Indeed, I was at the meeting. But my name is Doyeon. So stop this." nakatingin lang sila sa'kin. Nakakaguilty na pati si Jyn, nadadamay. Pero wala akong magagawa. I need to do this.
I was about to leave pero nagsalita yung bata. "Mommy, is she Tita Nian? The girl you always tell me that your bestfriend?" Tanong nung batang mukhang kasing edad lang din ni Hani. Para akong sinaksak sa sinabi nya. Ganun na ba ako na-miss ni Jyn? Nilang lahat?
"No, Jinho. She's a different person." Sabi ni Jongin habang nakatingin sya sa'kin. Those gazes, looks like he examines every part of me. At kinakabahan ako sa tingin nya. "But Jongin, she's Nian-" Suho interupted pero nagsalita ulit si Kai.
"She's not the girl we're looking for these past five years. I know Senpai, she couldn't resist Jyn, even us. At alam kong hindi sya magsisinungaling sa bata. Hindi nya rin tayo kayang itanggi or kahit saktan manlang. That Nian Parker loves us." Jongin said without breaking eye contact. Napatingin naman ako kila Suho nung nakita kong nalungkot sila.
"Sorry, Ms. Nam. Kamukhang kamukha mo kase yung babaeng mahal na mahal naming lahat. Sorry for bothering you." he bowed a little bago magsimulang maglakad palayo. Napalunok ako non, dammit Jongin. You got me there.
Tumingin naman ako kila Jyn at nakita kojg umiiyak sya. Inakbayan sya ni Suho at tumingin sa'kin bago sila tumalikod. So Suho and Jyn ended up together, and they have Jinho now, huh? So sweet.
"By the way," muling lumingon si Jongin sa'kin. He has a stange smile on his face, like a smirk. "Are you with someone else?" Makahulugang tanong nya. Ohshit, nakita kaya nilang kasama ko si Chanyeol?! Hindi pwede, Chanyeol and I agreed na mas mabuting itago muna namin sa EXO yung relasyon namin. Especially Hani, makakahalata sila masyado.
"N-No, I'm alone. B-Bakit?" 'Wag kang mabulol, Doyeon. Obvious ka masyado. "Why do you look so nervous? Tinanong ko lang kase mukhang marami kang pinamili. Can you carry that alone? We can lend you a hand." Hindi pa rin nawawala yung ngiting yun sa mukha nya. So strange. Napatingin naman ako sa cart ko. Park Chanyeol, andami nya palang pinamili jusko.
"No, thanks. I have a car." Pagsisinungaling ko at ngumiti na. Tumango tango naman sya at bumulong bago tuluyang umalis. Napatitig ako sa kanya non. This is really strange.
"I'll just believe you then, but just for now."
