Get Scared - Don't You Dare Forget The Sun
Dolunay Ünal;
Gönderen - İsimsiz
Bana bir cevap vermemene rağmen senin için son bir iyilik yapacağım. Asya şu an üniversitede ve biri onu spor salonuna kilitledi. Ama kimin onu kilitlediğini söylemeyeceğim bu da senin cezan olsun minik Dolunay.
Mesajı okuduğum an sanki tüm dünya durdu. Sadece düşüncelerim ve ben vardık.
Asya'nın karanlık fobisi vardı ve hava kararmak üzereydi. Bunlar aklıma geldikçe korkuyla nefesimi dışarı verdim. Ya ona bir şey olsaydı?
Telefonumu cebime sıkıştırıp hızla evden çıktım. Kapıyı kilitledikten sonra üniversiteye doğru koşmaya başladım.
Asya benim öz kardeşim gibiydi. Bu dünyada değer verdiğim tek dostumdu. Onun bana ihtiyacı varken ben nelerle uğraşıyordum böyle!
Sekiz yaşımdayken evin arka tarafında yeni kazılmış bir çukura düşmüştüm. O gün çok korkmuştum ve birinin beni gelip bulmasını beklemiştim. Böyle bir huyum vardır korksam bile asla bağırıp yardım istemem. Sadece bekledim birinin fark edip gelmesini ve beni oradan çıkarmasını.
Ben orada sessizce ağlarken bir el uzanmıştı bana ve beni o çukurdan çıkarmıştı.
"Dolunay seni çok merak ettim." demişti Asya ve sıkıca sarılmıştı bana.
O gün bir birimize bir söz vermiştik. Her zaman ve her şeye rağmen hep bir birimizin yanında olacaktık. Hep bir birimize yardım edecektik.
Üniversiteye vardığımda nefes nefeseydim. Güvenlik görevlisi beni görünce kaşlarını çatarak yanıma gelmişti.
"Ne işin var burada?" diye sordu sorgulayan bakışlarla beni süzerek.
"Arkadaşım içeride mahsur kaldı, hemen kapıyı açmanız lazım." dedim nefesimi dizginleyerek.
"Bu imkânsız içeride kimse yoktu ben kapıları kilitlediğimde." dediğinde dehşetle karşımda duran adama baktım.
"Spor salonunun kapısını siz mi kilitlediniz?" dediğimde hayır anlamında kafasını sağa sola salladı.
"Şu an karanlık fobisi olan bir kız spor salonunda mahsur kaldı ve siz hala içeride biri yok diyorsunuz!" diye bağırdım öfkeyle.
"İçeride kimsenin olmadığına eminin." dedi adam kaşlarını çatarak.
"Bakın eğer o kıza bir şey olursa sizi şikâyet edeceğim!" dedim dişlerimin arasında.
"Böyle bir şey olamaz ama yine de girip bakalım." dedi önümden çekilerek ve içeri girdik spor salonuna geldiğimizde kapı kilitliydi.
"Ben size demiştim!" diye tısladım öfkeyle. İnsanlar neden hep başkalarının sözlerini önemsemeden kendi fikirlerini destekliyorlardı ki?
Cebinden birkaç anahtar çıkardıktan, sonra yuvarlak olan anahtarla kapıyı açtı.
İçeri girdiğimde Asya Efdal'ın dizlerinde yatıyordu.
"Asya?" diye sordum korkuyla ve koşarak onların yanına gidip dizlerimin üzerine yere çöktüm.
"Hemen su getirin!" dedim güvenlik görevlisine bakarak.
"Dolunay bu bir hayal mi?" dedi Asya kısık bir sesle gözleri hala kapalıydı.
"Hayır, hayır buradayım canım hepsi geçecek." dedim güçlü görünmeye çalışarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bana Görünmeyeni Anlat
Teen Fiction#Wattys2017 Büyük Buluşlar Kazananı Her gün gizli numaradan alınan mesajlar. Kimse mesajları kimin gönderdiğini bilmiyor. Tanımadığınız biri sizin hakkınızda en çok ne kadar bilgiye sahip olabilir ki? İsimsiz; Tehlikeli sularda yüzüyorsun Dolunay ve...
