#Wattys2017 Büyük Buluşlar Kazananı
Her gün gizli numaradan alınan mesajlar.
Kimse mesajları kimin gönderdiğini bilmiyor.
Tanımadığınız biri sizin hakkınızda en çok ne kadar bilgiye sahip olabilir ki?
İsimsiz;
Tehlikeli sularda yüzüyorsun Dolunay ve...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dolunay Ünal;
Tam iki ay geçmişti İsimsiz'e attığım o mesajın ardından. O günden sonra bir daha bana mesaj atmamıştı. Bir anda kaybolmuştu ortalıktan. Bense her zaman ki monoton hayatıma devam ediyordum o son mesajımdan sonra bir daha mesaj atmamıştım ona. Baha'yı neredeyse hiç görmüyordum ve bu da benim işime geliyordu onunla karşılaşmak istemiyordum.
Zil çaldığında kafamı sıradan kaldırıp etrafıma baktım herkes yavaş yavaş sınıfı terk ediyorlardı. Asya dışarı çıkmamız için her ne kadar ısrar etse de sınıfta kalacağımı söyledim.
''Hadi ama Dolunay!'' dedi beni ayağa kaldırmaya çalışarak.
''Asya gerçekten kafam dönüyor biraz sınıfta otursam iyi olur.'' dedim Asya'ya bakarak.
''Of ya tamam! O zaman senin için de yiyecek bir şeyler alıp bende sınıfa geri döneceğim.'' dedi kollarını göğsünde birleştirerek ve sınıftan çıktı. Sınıfta bir tek ben kaldığımda yeniden kafamı sıraya koyup yere bakmaya başladım. Dün gece saçlarım ıslakken kurutmaya üşenip öyle uyumuştum ve şimdi başım feci derecede ağrıyordu. İlk ders ağrı kesici almıştım ve şimdi kafamın ağrısı az da olsa hafifliyor gibiydi.
Bu son iki ayda Yücel sürekli yanımdaydı ve beni bir an olsun yalnız bırakmıyordu ama üç gündür üniversiteye gelmiyordu. Arayıp neden derse gelmediğini sorduğumda işleri olduğunu söyleyip telefonu suratıma kapatmıştı. İlk önce bu tavrına çok kızsam da sonra ses tonunda bir gariplik olduğunu fark etmiştim ama tekrar aradığımda telefonu kapalıydı.
Ben hala yeri izlemeye devam ederken kapının açılıp kapanma sesini duysam da bunu pek umursamadım. Sınıftan biri herhangi bir eşyasını unutmuştur kesin.
Bir anda kapının kilit sesi geldiğinde istemsizce kaşlarım çatıldı ve kafamı kaldırıp gelen kişiye baktım. Yani sınıftan biri neden kapıyı kilitlesin ki?
Kafamı kaldırdığımda sırtını kapıya yaslamış ifadesiz bir şekilde bana bakan Baha'yı görmeyi kesinlikle beklemiyordum.
"Burada ne işin var?" diye sordum öfkeyle ayağa kalkarak. Onu görmek ağrıyan başımın biraz daha ağrımasına neden olmuştu.
"Beni böyle mi karşılıyorsun?" diye sordu alayla.
"Def ol git buradan seni görmek istemiyorum!" diye bağırdığımda Baha öfkeyle yanıma gelip tam önümde durdu.
"Beni özlemedin mi hiç?" deyip elini yanağıma doğru uzattığında hışımla eline vurup birkaç adım geriledim. Yücel sürekli yanımda olduğu için bana yaklaşamıyordu ama şimdi Yücel ortalıkta olmadığı için bu fırsatı hemen değerlendirmişti.
