#Wattys2017 Büyük Buluşlar Kazananı
Her gün gizli numaradan alınan mesajlar.
Kimse mesajları kimin gönderdiğini bilmiyor.
Tanımadığınız biri sizin hakkınızda en çok ne kadar bilgiye sahip olabilir ki?
İsimsiz;
Tehlikeli sularda yüzüyorsun Dolunay ve...
Beni instagram hesabımdan takip ederek yeni bölümler hakkında atacağım kesitlerden ve gelişmelerden haberdar olabilirsiniz. İnstagram hesabım - bekirzade_leman
Yeni bölüm cuma günü gelecek.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dolunay Ünal;
Kafam allak bullak olmuştu. Ben bazı soruların yanıtlarını bulduğumu sandıkça soru işaretleri daha da artıyordu. Her yeni yanıt yeni bir soruya gebe kalıyordu. Her cevap ardından yeni bir yıkım armağan ediyordu kalbime.
Hiçbir şey beni daha fazla şaşırtamaz dediğim an daha da çok yıkılıyordum. Öyle ki ruhumun feryatlarını bile duyamaz olmuştum. Lakayttı kalbim çektiğim acılara. Zira ruhum üstelenmişti acılarımı.
Kuşku ve korku tohumları serpilmişti umutlarımın üzerine. Bilhassa umut etmekten korkar olmuştum artık. Hep umut vardır derler ama artık benim için umut yoktu. Bir hiç uğruna tüketmiştim umutlarımı.
Hep güçlü durmama karşın esir düşmüştü ruhum korkularıma. Korkularımın pençesinde sıkışıp kalmıştım.
Efdal ve Adal arkadaş mıydılar? En başından beri Efdal İsimsiz'i biliyor muydu yani? Başından beri Adal'a yardım eden Efdal mıydı?
Resimdeki kızı görmek unutmak istediğim geçmişimi bir tokat gibi çarpmıştı suratıma. Bu kız o kızdı. Hakan'ın yıllar önce beni aldattığı kız! Karşıma çıkan ve bana Hakan'ı deliler gibi sevdiğini söyleyen kız. Onun için her şeyi yapabileceğini söyleyen kız. Elif...
Hakan'ın evine gittiğimde onu başka bir kızla gördüğüm an dünyam başıma yıkılmıştı. Beni aldatmış olduğu düşüncesi zihnimde yankılanıp duruyor kalbimin en ücra köşelerinde deprem etkisi yaratıyordu.
Sahil kenarındaki banklardan birinde oturmuş boş gözlerle denizi izliyordum. O kadar çok ağlamıştım ki gözyaşlarım tükenmiş gibiydi. İhaneti iliklerime kadar hissederken manasızdı aldığım soluklar bilakis aldığım fersiz soluklar ciğerlerime ulaşamıyordu bir türlü.
Yanıma biri oturduğunda kafamı sağ tarafa çevirdiğimde o kızla karşılaştığım an gözlerim şaşkınlıkla iri iri açıldı.
''Sen!'' dedim öfke dolu bir ses tonuyla ''Benim karşıma çıkmaya nasıl cüret edersin?''
''Adım Elif...'' deyip duraksadı kız ''Benden nefret ediyorsun biliyorum belki de beni öldürmek istiyorsundur. Haklısın da ama... Ama ben Hakan'ı seviyorum. Onun beni sevmediğini bile bile onunla birlikte olacak kadar çok seviyorum. Onu o kadar çok seviyorum ki onun için ölmeye bile razıyım ben...''
''Sus!'' diye bağırdım ayağa kalkarak ''Senin bu saçmalıklarını dinlemek zorunda değilim ben! Defol git buradan!''
''Ben... Ben kötü biri değilim.'' dedi buğulu gözleriyle bana bakarak ''Benim tek suçum çok sevmek.''
