#Wattys2017 Büyük Buluşlar Kazananı
Her gün gizli numaradan alınan mesajlar.
Kimse mesajları kimin gönderdiğini bilmiyor.
Tanımadığınız biri sizin hakkınızda en çok ne kadar bilgiye sahip olabilir ki?
İsimsiz;
Tehlikeli sularda yüzüyorsun Dolunay ve...
Canlarım bundan sonra instagram hesabımda hikayelerimin gelecek bölümlerinden minik spoilerler paylaşacağım. Spoilerlerden haberdar olmak için instagram hesabım - bekirzade_leman
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dolunay Ünal;
Adal'ın yüzündeki şeytani gülümseme benim bile korkmama neden olmuştu. Aklından nasıl şeytanice düşünceler geçiyordu da böyle gülümsüyordu?
''Ne yaptın?'' diye sordum kendimi konuşmaya zorlayarak aldığım ilaçlardan olsa gerek kendimi oldukça yorgun hissediyordum. Konuşacak o kadar şey varken intihar ediyordu dilimin ucunda kelimeler ve geriye boş bir sükût kalıyordu.
''Bir ay içerisinde ellerindeki her şeyi alacağım onlardan öyle ki almış oldukları soluk bile fazla gelecek onlara. Bunları düşünme ve biraz dinlen. Asya'nın yanına gelmesini ister misin?'' diye sorduğunda kafamı evet anlamında aşağı yukarı salladım.
Adal dışarı çıktıktan beş dakika sonra Asya girdi içeri. Gelip yanıma oturduğunda ''Dizlerinde uyuyabilir miyim?'' diye sorduğumda sesimin titremesine engel olamamıştım.
''Saçmalama bir de soruyor musun?'' dediğinde sırtını yatağın başlığına dayayarak oturduğunda bende kafamı dizlerinin üzerine koydum. Asya saçlarımı okşamaya başladığında derince bir iç çektim.
''Canın yanıyor mu?'' diye sordu Asya kısık bir ses tonuyla.
''Canımın yanmasına alıştım artık...'' dediğimde ''Kaçamayacak mıyız etrafımızdaki bize zarar veren insanlardan?'' diye sordu saçlarımı okşamaya devam ederken.
''Kaçmak yerine savaşmayı seçtim ama netice hep aynı oldu. Üzülen, kırılan ve zarar gören hep ben oldum. Lakin canım ne kadar çok yanarsa yansın kaçmak yerine savaşmayı yeğlerim.'' dedim kararlılıkla ''Bilakis kaçmak bir çözüm değil asla. Kaçmaya çalıştığım geçmişim bir çığ gibi devrildi üzerime. Geçmişte savaşamadım belki ama şimdi savaşabilirim.''
''Çok hatalar yaptık... Ve şimdi yapmış olduğumuz hataların bedelini misliyle ödüyoruz. Ama en çok neden korkuyorum biliyor musun? Bizim yaptığımız hatalar yüzünden etrafımızdaki insanların zarar görmesinden. Bize yardım etmek isteyen insanların bizim yüzümüzden acı çekmelerinden. Ve korktuğum şeyler başıma geliyor. Artık çok yoruldum.''
''Ben de...'' dedim kısık bir ses tonuyla ''İçim harabeden farksız.''
''Benliğimi saran korkulardan kurtulamıyorum. Korkularım benden daha güçlüler.'' dedi yorgun bir ses tonuyla ve gözünden bir damla yaş süzüldüğünde ''Nafileydi akıttığım gözyaşlarım bilakis gözlerimden damla damla akan acılarım değil de umutlarımdı.''
