#Wattys2017 Büyük Buluşlar Kazananı
Her gün gizli numaradan alınan mesajlar.
Kimse mesajları kimin gönderdiğini bilmiyor.
Tanımadığınız biri sizin hakkınızda en çok ne kadar bilgiye sahip olabilir ki?
İsimsiz;
Tehlikeli sularda yüzüyorsun Dolunay ve...
Canlarım beni instagramdan takip ederseniz çok mutlu olurum. Bugün akşam instagramda BGA ile ilgili bir post paylaşacağım ve yorumlarınızı çok merak ediyorum. İnstagram adresim - bekirzade_leman
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dolunay Ünal;
''Minik Dolunay.'' diye bir ses duyduğumda gözlerimi açtım ''Ben geldim.''
Şaşkınlıkla arkamı döndüğümde dudaklarımdan ''İsimsiz!'' kelimesi döküldü benden bağımsız.
Karşımda siyah kapüşonlu biri vardı ve ben yüzünü göremiyordum. Demirlere tutunarak diğer tarafa geçtiğimde yavaş adımlarla ona doğru yürüdüğümde tam karşısında durduğumda kalbim yerinden çıkacakmış gibi hızlı atıp göğüs kafesimi zorluyordu.
Gerçekten karşımda duran bu kapüşonlu çocuk İsimsiz miydi? Gelmiş miydi gerçekten. Ona bir adım daha yaklaştığımda geriye doğru gitmeye başladığında olduğum yerde durdum.
''Kimsin sen?'' diye sordum fısıltıdan farksız çıkan sesimle. Sesimin güçlü çıkması için kendimi ne kadar zorlasam da bunu başaramamıştım.
''Kim olduğumu bilmiyor musun gerçekten? Sesimi tanımadın mı?'' diye sorduğunda yutkundum bu ses bana çok tanıdıktı ama kime ait olduğunu bir türlü çıkaramıyordum. Bir insanın sesi insan zihninden böyle kolay silinebilir miydi? Bu sesi duyduğuma adım kadar emindim ama kimdi bu sesin sahibi?
''Çok tanıdık ama bir o kadar da uzak. Sanki geçmişten gelen unutulmaya yüz tutmuş tozlu bir anı gibi.''
''Güzel bir anı mı, yoksa kötü bir anı mı?''
''İkisi de değil sadece acı verici bir anı.'' Bu sesi duymak içimde bir şeylerin parçalanmasına neden olmuştu.
''Minik Dolunay eğer şimdi benim kim olduğunu öğrenirsen bir daha seni terk edip gidemem. Herkes kim olduğumu öğrenir ve seni korumam daha da zorlaşır.''
''Umurumda bile değil.'' dedim kafamı iki yana sallayarak ''Eğer şimdi bana kim olduğunu göstermezsen bir daha hayatıma girmene izin vermem.''
Ona doğru bir adım attığımda kımıldamadan durdu öylece. Yutkunarak bir adım daha attığımda eliyle durmamı işaret etti. Durduğumda elini kapüşonuna doğru götürüp yavaş bir şekilde kapüşonunu indirdiğinde neredeyse bayılacaktım. Geçirdiğim ani şokla kulaklarım uğuldamaya başladığında dehşetle karşımdaki tanıdık yüze baktım. Resmen bedenimdeki tüm kan çekilmiş ellerim ve ayaklarım buz tutmuştu.
''Hakan!'' dedim dehşete düşmüş bir sesle. Bu imkânsız İsimsiz Hakan olamaz! İsimsiz benim hayatımı cehenneme çeviren o pislik olamaz! Yalan söylüyor benimle oyun oynuyor.
Demek ki sesini duymak bu yüzden canımı yakmıştı! Onu en son beş yıl önce görmüştüm ve sesini unutmam çok doğal bir şeydi ama yüzü. Yüzü hiç değişmemişti yine aynı kibirli ve alay dolu ifade vardı bakışlarında.
