#Wattys2017 Büyük Buluşlar Kazananı
Her gün gizli numaradan alınan mesajlar.
Kimse mesajları kimin gönderdiğini bilmiyor.
Tanımadığınız biri sizin hakkınızda en çok ne kadar bilgiye sahip olabilir ki?
İsimsiz;
Tehlikeli sularda yüzüyorsun Dolunay ve...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dolunay Ünal;
''Çünkü senin zarar görmeni istemiyorum! Benden ayrılmanı istemiyorum! Yalnız olmadığını, yanında olduğumu bilmeni istiyorum!'' dedi bir anda bana sarılarak.
Yücel bir anda bana böyle sıkıca sarılınca ne yapacağımı şaşırmıştım. Kafam ve duygularım o kadar karışıktı ki, nasıl tepki vereceğimi ne söylemem gerektiğini bilmiyordum. Yücel bu aralar en savunmasız zamanlarımda karşıma çıkıyordu hep.
"Neden canımı yakmak için mi?" diye sordum, kollarımı Yücel'in beline dolamamıştım ve havada asılı kalmışlardı.
"Bunu sana düşündüren nedir? Neden canını yakayım?" diye sordu ifadesiz bir şekilde.
"Bugüne kadar yanındayım diyen hiç kimse gerçekten yanımda olmadı ve bana hep acı verdiler. Hep en çok onlar canımı yaktılar sen neden yakmayasın ki? Senin onlardan ne farkın var?" diye sordum aklımdan geçenleri dile getirerek.
"Sakın beni Baha'yla karşılaştırma!" diye tısladı bir anda öfkelenerek "O senin canını yaktı diye tüm herkes öyle olacak diye bir kural yok."
"Bir söz vardır istisnalar kuralı bozmaz. Bu hep böyledir hep en güvendiklerimiz açar ruhumuzdaki kapanmaz yarayı. Eğer birinin yanında olmasına izin veriyorsan ruhunda açılacak olan yeni yaralara da hazırlıklı olmalısın. Çünkü kimse kusursuz değildir muhakkak bir gün istemeden bile olsa seni yaralayacaktır. O yaraysa sonsuza dek seninle kalacak." dedim kollarımı Yücel'in beline dolayıp kafamı omuzuna koyarak. Neden ona karşı kendimi bu kadar savunmasız hissediyordum?
Şu an yanlış bir şey yaptığımı biliyordum ama umurumda değildi. Zaten hep yanlış bir şeyler yapardım. Dengesiz olduğumu kabulleniyordum az önce ona sarılmazken şimdi beni bırakmaması için sıkıca tutunmuştum ona. Ben bile artık kendimi anlayamıyordum.
Yücel bu dünyada asla güvenmemem gereken insanların listesinde en başta geliyordum ama şimdi benden kendisine güvenmemi istiyordu. Yücel'in dengesizliğinin sınırı yoktu. Bazen eskisi gibi soğuk, gaddar ve umursamaz, bazense anlayışlı ve nazik oluyordu.
"Baha'yla yaşadığın her şey eskide kaldı. Geçmişi bir kenara bırakıp önüne bakman gerek. " dediğinde öfkeyle nefesimi dışarı verdim.
''Aslında Baha'yla siz ikiniz birbirinize çok benziyorsunuz. Düşman değil de arkadaş olsaydınız eğer bu çok yıkıcı bir arkadaşlık olurdu. Sizden başka etrafınızdaki herkesi bitirecek bir arkadaşlık.''
''Baha'yla olan düşmanlığımızın nedenini bilmiyorsun. Artık ondan bahsetmeyi kes!'' diye tısladı Yücel dişlerinin arasında ''Senden bana güvenmeni bekleyemem ama yanında olduğumu bilmeni istiyorum sadece.''
