#Wattys2017 Büyük Buluşlar Kazananı
Her gün gizli numaradan alınan mesajlar.
Kimse mesajları kimin gönderdiğini bilmiyor.
Tanımadığınız biri sizin hakkınızda en çok ne kadar bilgiye sahip olabilir ki?
İsimsiz;
Tehlikeli sularda yüzüyorsun Dolunay ve...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dolunay Ünal;
Kolumdaki keskin acı sanki tüm vücuduma yayılıyordu. Kendimi oldukça halsiz hissediyordum. Vücudum karıncalanıyordu sanki boşlukta gibiydim, bomboş ve soğuk.
Sesler uğultulu bir şekilde geliyordu kulağıma. Gözlerimi aralamaya çalışsam da bunu başaramamıştım.
Yavaşça gözlerimi araladığımda her şey bulanıktı. Sanırım arabanın içerisindeydim kafam Tufan'ın dizlerinin üzerindeydi. Arabada klimanın çalışmasına ve üzerimde ceket olmasına rağmen hala üşüyordum. Tufan hararetli bir şekilde biriyle telefonla konuşuyordu.
''Bak Yağmur eğer patronun dediğini yapmazsan neler olacağını biliyorsun!'' dedi sakin kalmaya çalışırcasına. Karşı tarafı dinledikten sonra öfkeyle dişlerini bir birine bastırdı.
''Durum acil fazla zamanımız yok.'' karşı taraf bir şeyler söylediğinde susarak onu dinledi ''Evet bilinci hala kapalı.'' karşı taraftan kız bağırarak bir şeyler söylediğinde ne kadar duymaya çalışsam da ne dediğini anlayamamıştım.
"Çok fazla kan kaybetti kurşun derine saplanmış. Sana hastaneye götüremeyiz dedim ya! Şimdi yanına geliyoruz ne gerekiyorsa senin yapman gerek onu kurtarmak zorundasın. Yoksa olacakları ikimizde biliyoruz." dedi öfkeyle telefonu kapatarak.
"Neler oluyor?" diye sordum ama ağzımı açıp tek bir kelime bile etmem canımı fena halde yakmıştı ağzımın içi tamamen kurumuştu ve kafam dönüyordu.
"Dolunay hanım uyandınız mı? Merak etmeyin şimdi sizi güvenilir bir yere götürüyoruz. Orada yaranızla da ilgilenecekler kendinizi yormamaya çalışın birazdan orada olacağız.'' dedi Tufan bana bakarak.
''Kimdi o adamlar benden ne istiyorlardı?'' diye sordum yine görüşüm bulanıklaşmaya başladığında gözlerimi sıkıca kapattım.
''Size her şeyi anlatacağız ama şimdi değil iyileşmeniz lazım. Bizde daha tam olarak amaçlarını öğrene bilmiş değiliz.'' İtiraz etmek için ağzımı araladığımda kafama giren keskin ağrı yüzünden susmak zorunda kaldım ve yeniden karanlığın beni esir almasına göz yumdum.
**********
Kulaklarımda yankılanan tiz bir çığlıkla olduğum yerde donup kalmıştım. Ormanın ortasında bir yerdeydim her tarafım ağaçlarla çevriliydi. Üzerimde ince beyaz upuzun bir elbise vardı elbise o kadar uzundu ki yerle sürükleniyordu. Buz gibi bir rüzgâr yüzümü yalayıp geçtiğinde kollarımı göğsümde birleştirdim. Burasıda neresiydi böyle?
İçimde bir korku vardı ama nedenini bilmiyordum. Kaçmak ve kurtulmak istiyordum buradan. Gökyüzü simsiyah bulutlarla çevriliydi ve yağmur yağacağa benziyordu.
