UMUTSUZ VAKA ღ uçmayı bilmeyen kelebek

6. Bölüm ║ Gözyaşı

♥  Keyifli okumalar dilerim.  ♥

••• 6. Bölüm ║ GÖZYAŞI •••

''Söz verir misin peki?''

Tam da düşündüğüm gibiydi fakat benim söylediğim her şey bir sözdü zaten.

Ona bakıp, ''Bir söz vardır, çok severim çokta kullanırım.'' dedikten sonra serçe parmağımı serçe parmağına doladım, parmaklarımız birbirini adeta uyumla kilitlerken konuşmama devam ettim.

''Söz ağzımdan çıkana kadar esirimdir ancak ağzımdan çıktığı anda ben onun esiriyimdir.'' 

Gülümsedi, yanaklarındaki gamzeleri gün yüzüne çıkmıştı, ince ve kuru dudaklara sahip olduğu için gamzeleri ona verilmiş bir lütuf gibi görünüyordu. 

Bakışlarımı ondan aldıktan sonra serçe parmağımı da ayırıp kendime doğru çektim, vücudunun titrediğini fark etmiştim, sırf karizması çizilmesin diye battaniye almayı da kabul etmemişti, ciddi anlamda aklında problem vardı bu adamın. 

''Yarın işin yok mu senin, gitsene artık evine.''

Omzunu silktikten sonra -yorulmuş olsa gerek- bahar sayesinde iyice yeşeren çimlere oturmuştu. Bağdaş kurduktan sonra tekerlekli sandalyem ve içindeki beni de kendine doğru döndürmüştü. 

Bakışları doğrudan bana odaklıydı, ''Böyle daha iyi, boyun fıtığı geçirmeyelim sonuçta değil mi?'' deyip yutkunduktan sonra ekledi.

''Ben çalışmıyorum, sadece staj yapıyorum, o da belli günler içerisinde oluyor genellikle.''

Başımı sallayıp, ''Üşüyorsun, al sırtına ört şunu.'' dedikten sonra bacaklarımda örtülü olan yeşil battaniyeyi ona uzattım, ya sabır dermişcesine havaya bakarken kendi kendine bir şeyler mırıldandı.

Hayır yani, bu devirde insan düşünmekte suç oldu.

Bakışları tekrar beni bulmuştu, ''Adamlığın birinci kuralı nedir?'' dedikten sonra başını omzuna doğru eğdi, kıvırcık saçları üzüm salkımları gibi omzuna doğru düşmüştü, oldukça küçük, adeta avuç içinde kaybolacakmış hissi veren yüzüyse onu fazlasıyla masum gösteriyordu. 

''Yaptıklarına bakılırsa, verilen battaniyeyi almamak.''

Duruşundan hiç taviz vermeden olumsuz bakışlarını bana yöneltti. 

''Adamlığın diğer anlamı insanlıktır, üzerindeki battaniyeyi alırsam sen üşürsün ve ben kendimi iyi hissetmem, adamlık kurallarını da çiğnemiş olurum bu durumda.''

Gerçekten bu kadar ince düşünen bir erkek daha görmemiştim, ne zaman ön yargılı yaklaşsam beni her seferinde hayretler içinde bırakıyordu, ona karşı düşüncelerim sürekli olarak yenilgiye uğruyordu.

Siyah spor ayakkabılarının bağcıklarını çözerken onu dikkatle izliyordum, basketbol şortunu da biraz kıvırmıştı, hem üşüyordu hem de iyice bir yerlerini açma peşindeydi.

Ayakkabıları çıkardıktan sonra da ayağındaki çoraplarına karşı gülmemek için kendimi zor tutuyordum, bunu hiç beklemiyordum cidden ya.

Pizza desenli unisex çorapları bileğine kadardı, hem siyah olduğundan hemde pizza desenlerinin parmaklarının bulunduğu yerde olmasından dolayı pek fark etmemiştim.